مدیریت فرهنگی در نظام خانواده

روزنامه شرق؛ طیبه سیاوشی‌شاه‌عنایتی*: مدیریت فرهنگی در نظام خانواده، یکی از موضوع‌هایی است که از آغازبه‌کار مجلس دهم تاکنون، در کمیسیون فرهنگی و فراکسیون زنان، به آن توجه شده است. با توجه به اهمیت این موضوع در شرایط امروز جامعه، به نظر می‌رسد باید دامنه بحث و گفت‌وگو درباره آن گسترش یابد تا به این مقوله حساس آن‌گونه که باید توجه شود. برای بررسی مدیریت مسائل فرهنگی در نظام خانواده ابتدا ضروری است به چند سؤال پاسخ داده شود: ۱ـ مفهوم فرهنگ به‌طور عام و به‌طور خاص در ایران؟ ۲ـ مفهوم و جایگاه خانواده در ایران؟ ۳ـ انتظار حاکمیت از خانواده در مدیریت فرهنگی نظام خانواده در ایران؟ و البته مهم‌ترین دستاورد پاسخ به سؤالات بالا، یافتن میزان همگنی و تجانس در تعریف مفهوم فرهنگ میان مردم و حاکمیت است. بدون واردشدن به مباحث و سؤال‌های مطرح‌شده، به‌طور کلی باید بر نامفهوم‌بودن فرهنگ و حوزه‌های مربوط به آن و نیز ارتباط آن حوزه‌ها با دیگر ارکان جامعه در ایران تأکید کنیم. بحث‌های آزاد درباره مفاهیم و ابزارهای فرهنگی از فرهیختگان و هنرمندان، جای خود را به تعاریف براساس بخش‌نامه‌های دولتی و گروهی و موردی داده است.

برخی علل مهم دراین‌باره عبارت‌اند از: ١- فقدان شناخت درست مسئولان فرهنگی و سیاست‌گذاران از مردم و واقعیات و نیازهای روزِ فرهنگی- دینی جامعه ۲‌ـ نادیده‌گرفته‌شدن قانون اساسی و حقوق اساسی مردم و بالطبع، محدودکردن اختیارات خانواده‌ها ۳ـ آشفتگی و سردرگمی فعالان حوزه‌های فرهنگی در کشور به ‌دلیل شفاف‌نبودن قوانین و نیز خطوط قرمز برای فعالیت‌های فرهنگی و سیاست‌های سلیقه‌ای و موردی

تنها در صورت کمک به تولید و توسعه منابع متنوع فرهنگی و آزادسازی فضای کشور برای ابراز نظر و نقد مفاهیم و ابزارهای فرهنگی، امکان باروری فکری و فرهنگی خانواده‌ها فراهم خواهد شد. چنین رویکردی می‌تواند منجر به شکل‌گیری الگوی فرهنگی خانواده در کشور شود که به ‌دلیل درنظرگرفتن سلایق مختلف از توافق جمعی نیز برخوردار خواهد بود.

*رئيس کمیته خانواده ورزش و زنان در كميسيون فرهنگى مجلس