مبارزه با آمریکا همان راه امام حسین در کربلاست

دانش آموزان و دانشجویان بسیاری در 13 آبان سال 1357 با شرکت در یک حرکت انقلابی در سال 1358 که بقول امام خمینی(ره) ملقب به انقلاب دوم برای ایران اسلامی شد، موجبات کوتاهی و مبارزه‌ی مستقیم با آمریکا و کوتاه کردن دست استکبار را در ایران کلید زدند، و این عمل محکم‌ترین قدم بعد از روشنگری‌ها و اقدامات امام و دانشجویان خط امام به شمار می‌رود، که این حرکت هنوز هم بعد از 38 سال که از عمر انقلاب اسلامی می‌گذرد، مانند خون تازه‌ای در رگهای جوانان و آینده سازان این انقلاب جاری است. یکی از نکات عمده‌ای که در تفکر شیعی باید بدان تاکید ورزید، پایداری و مبارزه با استکبار و ظالم است که برداشتی محکم و استوار از سیره‌ی معصومین(علیهم السلام) می باشد، که بزرگ آموزگار اين ويژگى انسانى و اخلاقى و درخشان‏ترين سمبل و نمونه اين راه افتخار انگيز یعنی اباعبدالله الحسین(علیه السلام) را می توان به عنوان مصداق بارز پایداری و استقامت نام برد. ایشان يكى از اهداف بلند نهضت عزت‏ طلبانه‏‌اش، نفى ذلت و ذلت پذيرى (هَیهاتْ مِنَ الذلّهِ) و آنگاه عزت آموزى و عزت‏ طلبى و نشان دادن راه آزادمنشى و آزادگى بیان می‌دارند و در کلامی می فرمایند: «شگفتا که مرا بين يكى از دو چيز مجبور كرده اند، بين مرگ و ذلّت (تسليم) و هيهات كه ما ذلّت و خوارى را بپذيريم، دامن‏‌هاى پاك، و اصالت و شرافت خاندان، همّت والا و عزّت نفس ما هرگز به ما اجازه نمى‏‌دهند كه اطاعت فرومايگان را بر مرگ شرافتمندانه ترجيح دهيم». [1] اما نکته‌ی اساسی و ملموس برای همه این است که چرا باید همچنان این ضدیت و مخالفت با بهترین و پیشرفته ترین کشور دنیا موجود باشد؟ و ما امروز در جامعه‌ی خود مشاهده می‌کنیم تعدادی از همان کسانی که یک روز در میان دانشجویان خط امام بودند و تسخیر لانه‌ی جاسوسی را انجام دادند، امروز از کار خود یا پشیمان شده‌اند یا اینکه دیگر مبارزه‌ی رو در رو با استکبار بالاخص آمریکا را به صلاح نمی دانند؟

«انبيا هم كه مبعوث شدند، براى اين مبعوث شدند كه معنويات مردم را و آن استعدادها را شكوفا كنند كه در آن استعدادها بفهمند به اينكه چيزى نيستيم، و علاوه بر آن، مردم را، ضعفا را از تحت سلطه استكبار بيرون بياورند. از اول انبيا اين دو شغل را داشته‏‌اند، شغل معنوى كه مردم را از اسارت نفس خارج كنند، از اسارت خودش خارج كنند -كه شيطان بزرگ است- و مردم و ضعفا را از گير ستمگران نجات بدهند؛ اين دو شغل، شغل انبياست». [2]

حتی اگر بخواهیم از این عاملان و دسیسه‌های آنها چشم پوشی کنیم، جنایاتی که اینها در درون کشور ما از تحریم‌ها چه در امور علمی، اقتصادی و بانکی و... ایجاد کردند تا به‌شهادت رساندن دانشمندان هسته‌ای را می توان نام برد. که مقام معظم رهبری به این امر اشاره دارند که اگر ما به دشمنی آمریکا تاکید و اذعان می‌کنیم عملکردهای آنها را در کشور خود مشاهده کرده‌ایم، که اگر این مبارزات و پایداریها نباشد هرچه ما عقب نشینی کنیم آنها جلوتر آمده و بهانه‌های تازه‌تری برای تحریم‌ها ایجاد می‌کنند. رهبر معظم انقلاب در این‌باره می‌فرمایند: «چند روز قبل یکی از دولتمردان آمریکایی گفت تا حمایت و طرفداری ایران از مقاومت باقی است، معلوم نیست تحریم‌ها به‌طور اساسی تکان بخورد که این همان واقعیتی است که بارها به مسئولان گفته‌ایم.... بارها گفته‌ایم که اگر در هسته‌ای عقب‌نشینی کنید، آنها مسئله‌ی موشک را پیش می‌کشند، اگر باز هم عقب بروید، بحث حمایت از مقاومت را مطرح می‌کنند، اگر به عقب‌نشینی ادامه دادید، موضوع حقوق بشر را جلو می‌آورند، و بعد اگر معیارهای آنها را پذیرفتید، سراغ حذف معیارهای دینی در حکومت می‌روند». [3] در نتیجه با توجه به سیره‌ی عملی انبیاء و بالاخص امام حسین(علیهم السلام) و با توجه به یکی از ارکان فروع دین ما که بحث تولی و تبری است، مبارزه با هر گونه ظلمی که موجبات ذلت و سرافکندی را برای کشور عزیزمان و به تبع آن برای ما ایجاد کند با تمام قوا ایستادگی کرده و در مقابل ان سر خم نمی‌کنیم. پی نوشت:

[1]. ابن طاووس، على بن موسى، محمدى اشتهاردى، محمد، غم نامه كربلا/ترجمه اللهوف على قتلى الطفوف، ص120، نشر مطهر - تهران، چاپ: اول، 1377ش. [2]. حضرت امام خمينى، صحيفه امام، ج17، ص527، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى، تهران. [3]. دیدار نخبگان علمی جوان با رهبر انقلاب؛ ۱۳۹۵/۰۷/۲۸