سرویس سبک زندگی فردا: همه ما وقتی كه بزرگ می‌شویم و خانواده تشكیل می‌دهیم بهتر از قبل می‌توانیم نقش والدین‌مان را در هنگام بزرگ كردن و پرورش خودمان حس كنیم: لذت، درد و ناراحتی و چالش‌هایی كه توام با یك زندگی زناشویی و فرزند داری است. در ادامه این مطلب را به نقل از تبیان بخوانید.
در قلبش حک کنید سالمندی بنا به تعریف سازمان بهداشت جهانی عبور از مرز شصت سالگی است و برای تمام افرادی كه از حوادث و اتفاقات زندگی جان سالم بدر برده‌اند و جوانی و میان‌سالی را پشت‌سر گذاشته‌اند این دوران تحقق پیدا می‌كند. در واقع سالمندی بخشی از روند طبیعی زندگی انسان محسوب می‌شود. گذشت زمان، بیماری‌های جسمی، مشكلات روحی و شرایط محیطی عواملی هستند كه در این روند مۆثر می‌باشند. امروزه افزایش امید به زندگی و كاهش سطح باروری و زاد و ولد موجب بالا رفتن شمار سالمندان نسبت به جمعیت كل شده است و این رشد فزاینده افراد مسن هم‌چنان ادامه دارد. به طوری‌كه بر
اساس پیش‌بینی كارشناسان در آینده‌ای نه چندان دور در جهان از هر پنج نفر یك نفر سالمند خواهد بود. در همه جوامع بشری، سالمندان تعداد قابل توجهی از جمعیت را شامل می‌شوند. بنابراین در صورتی‌كه شرایط مساعد برای سالمند فراهم باشد تا بتواند مستقل و امیدوار زندگی كند، مشكلات اجتماعی كاهش یافته، مشكلات خانواده نیز كمتر دیده می‌شود. یكی از راه‌های مناسب برای بهتر شدن زندگی سالمند و بهبود کیفیت زندگی وی، ایجاد یک فضای امن روانی برای آنهاست. لذا همه ما وقتی كه بزرگ می‌شویم و خانواده تشكیل می‌دهیم بهتر از قبل می‌توانیم نقش والدین مان را در هنگام بزرگ كردن و پرورش
خودمان حس كنیم: لذت، درد و ناراحتی و چالش هایی كه توام با یك زندگی زناشویی و فرزند داری است. همین كه والدین‌مان پیر می‌شوند و فرزندانشان بزرگ می‌شوند و خانواده تشكیل می‌دهند آنها یك تجربه جدید را سپری می‌كنند زیرا آنها شلوغی، سرگرمی و سر و صدای فرزندان خود را از دست می‌دهند. لذا از یک سو به عنوان احترام و قدردانی از والدین‌تان و از دگر سو برای حفظ سلامت و بهداشت روانی وی می توانید اقداماتی انجام دهید كه حتی در این دوران هم احساس شادی و نشاط كنند. - اجازه دهید والدین‌تان متوجه شوند كه همه چیز در زندگی‌تان خوب و عالی است و شما كنترل كامل بر زندگی‌تان دارید.
والدین شما همیشه نگران شما و حوادثی هستند كه در هر لحظه در زندگی تان به وجود می‌آید. وقتی كه اجازه می‌دهید متوجه شوند كه شما در بهترین شرایط هستید آنها در آسایش و راحتی بیشتری به سر خواهند برد. اگر گرفتاری یا مشكلی دارید حتی الامکان از بازگو كردن و مطلع كردن آن ها خودداری كنید (مگر حالت‌های خیلی مهم و اضطراری) و سعی كنید آن مشكل را بدون آن كه آنها متوجه شوند به بهترین شكل ممكن كه می‌توانید حل و فصل كنید. با این كار شما بار مسئولیت آنها را سبك‌تر می‌كنید و استرس را از آنها دور می‌سازید. - همیشه احترام خود را نسبت به والدین‌تان اظهار كنید. اینكه والدین شاهد
احترام كامل فرزندشان نسبت به خود باشند بیشترین خوشحالی را نصیب آنها خواهد كرد. هیچ پول و وجه نقد و هدیه‌ای نمی‌تواند جایگزین احترام باشد. وقتی كه به انها احترام می‌گذارید یك هدیه گران بها و ارزشمند از شما می‌گیرند كه باعث می‌شود احساس خوشحالی و غرور نمایند. - قدردان و سپاس‌گذار از والدین باشید. سپاس‌گذاری و قدردانی از تمام آنچه كه والدین در گذشته و حتی اكنون برای شما انجام داده‌اند باعث خوشحالی آنها می‌شود. حتی اگر نحوه بزرگ شدن و تجارب دوران کودکی شما از شرایط كامل و خوبی برخوردار نبوده است اما شما زندگی‌تان را از آنها دارید. بنابراین از تمام تلاش
آنها در هر لحظه سپاس‌گذاری كنید. - تولد و مناسبت‌های مهم در زندگی والدین‌تان را فراموش نكنید. هیچ چیز مثل بخاطر داشتن تاریخ‌های مهم برای والدین‌تان و انجام یك كار برای آنها در این ایام خاص نمی‌تواند احساس خوشحالی و رضایت را در آنها تقویت كند. در این مواقع هدیه برایشان بخرید، كارت برایشان ارسال كنید، آنها را به شام یا نهار دعوت كنید و اوقات خوشی را با هم سپری كنید. - خاطراتی كه شما برای آنها به وجود می‌آورید در قلب‌شان باقی مانده و حک خواهد شد و این احساس را كه هنوز دوست شان دارید در دل زنده نگه می‌دارد و با توجه به سن و سال آنها باعث سلامتی جسمی و روحی آنها
می‌شود. - آنها را مشاركت دهید. از والدین تان برای مهمانی‌ها، جشن های تولد، برنامه‌های تعطیلات و دیگر فعالیت های خانوادگی كه برگزار می‌كنید دعوت كنید و به بهانه پیری و کهولت سن و ناتوانی جسمانی آنها را از فعالیت‌های اجتماعی محروم نکنید این كار باعث خوشحالی آنها می‌شود زیرا متوجه می‌شوند علی‌رغم پیر شدن‌شان هنوز هم بخشی از برنامه‌های تفریحی هستند.
- در دسترس آنها باشید و آنها را نسبت به آنچه در زندگی‌تان قرار است اتفاق بیفتد به روز نگهدارید و اجازه دهید که همواره ذهن آنها فعال بماند. ضمنا سعی كنید به طور منظم و روزانه احوال آنها را جویا شوید و حداقل هفته ای یک بار به منزل آنها سرکشی کنید.