استعداد بازیگری نداشتم، سرمایه‌گذار شدم!

امیرحسین عبدالهی، سرمایه‌گذار «نیمه شب اتفاق افتاد» در چرایی ورودش به این عرصه می‌گوید: «تحصیلات آکادمیک و استعداد ورود به عرصه بازیگری را نداشتم و تصمیم گرفتم از طریق سرمایه‌گذاری وارد سینما شوم.»

کد خبر : 584382
خبرآنلاین: «نیمه‌شب اتفاق افتاد» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی تینا پاکروان، اولین تجربه سرمایه‌گذاری امیرحسین عبدالهی‌ بود. او بعد از آن در فیلم‌های «سوفى و ديوانه» به كارگردانی مهدى كرم‌پور، «كاناپه» به كارگردانی كيانوش عيارى و «خانه كاغذى» به كارگردانی مهدی صباغ‌زاده نیز سرمایه‌گذاری کرد. این گفتگو به بهانه «نیمه‌شب اتفاق افتاد»، اولین فیلم این سرمایه‌گذار جوان با او انجام شده است.

شما پیش‌تر در حوزه‌های تجاری و اقتصادی فعال بودید. رفتن‌تان به سمت سینما بخشی از دغدغه‌‌تان بود یا به‌نوعی می‌خواستید خستگی در کنید؟

درست است که من پیش از این درگیر پروژه‌های بزرگ صنعتی بودم اما همواره علاقه فراوانی به فيلم ديدن داشتم. آمدنم به سمت سینما و سرمایه‌گذاری در آن، اتفاقی و از سر تفنن نبود و انجام کار تأثیرگذار همواره یکی از دغدغه‌هایم است.

یکی از نکات قابل‌توجه، همت شما برای قدردانی از بازیگران پیشکسوت سینما است و در این خصوص می‌توان به بزرگداشتی اشاره کرد که در مراسم رونمایی «نیمه‌شب اتفاق افتاد»، برگزار کردید.

اميدوارم بتوانيم اين مسئله را به‌ عنوان يک اصل اخلاقى ادامه دهيم و نهادینه کنیم. این‌ها علاقه‌مندی‌ها و دغدغه‌هایی است که من از سال‌ها قبل داشتم و خوشحالم که کم‌کم در حال تحقق هستند. در اکران یا رونمایی فیلم‌های بعدی هم حتما مسئله بزرگداشت بزرگان سینما را مدنظر خواهم داشت و فکر می‌کنم این کمترین کاری است که می‌توانیم برای سال‌ها درخشش و خدمت این عزیزان انجام دهیم.

بنابراین، اين آخرين بارى نخواهد بود كه چنين مراسمى را شاهد بوديد و خيلى زود مجدداً از باقى اساتيد هنر در رشته‌های مختلف تجليل خواهيم كرد. ضمن این که این بار به بهانه‌ اکران خصوصی فیلم «نیمه‌شب اتفاق افتاد» از این عزیزان تجلیل شد ولی به‌ طور کلی موسسه‌ فرهنگی هنری عبدالهی‌ که من آن را نمایندگی می‌کنم، تلاش می کند این مسیر را ادامه دهد.

ممکن است روزی شما را به‌عنوان بازیگر جلوی دوربین هم ببینیم؟

من هميشه علاقه زيادى به بازيگرى داشتم ولى حس می‌کنم استعدادى در اين زمينه ندارم و در ضمن تحصيلات آكادميک این رشته را هم ندارم. بنابراین تصميم گرفتم از طريق تهیه‌کنندگی و سرمایه‌گذاری وارد سینما شوم.

فكر نمی‌کنم هیچ‌ وقت اين توانايى را پيدا كنم كه بتوانم وارد عالم بازيگرى شوم. از قبل و با توجه به مطالعاتی که داشتم می‌دانستم بازیگری کار سختی است اما چند فیلم سينمايى هم كه از نزديک شاهد و ناظر ساخت‌شان بودم، باعث شد بیشتر به‌ سختی فوق‌العاده كار بازيگران پى ببرم.

آیا بنا دارید در فیلم‌های بعدی‌تان هم در حوزه سینمای اجتماعی فعالیت کنید؟

خیر صرف‌نظر از فیلم‌هایی با موضوعات روز اجتماعی، به ژانرهای وحشت و طنز علاقه‌ زیادی دارم و بدون شک درصورتی‌که پیشنهاد مناسبی در این ژانرها به دستم برسد آن ها را بررسی می‌کنم.

لینک کوتاه :

با دوستان خود به اشتراک بگذارید: