صادق زيباكلام و بهانه‌های سياسی
در هر دولتی نهادهایی هستند که خیلی آسیب‌پذیرند؛ مهم‌ترین دلیل آن این است که وظایف و مسوولیت‌های این نهادها خیلی کلی و عام تعریف می‌شود. به همین خاطر به راحتی می‌توان آنها را هدف قرار داد. نهادهای فرهنگی جزو نهادهایی هستند که هر کسی می‌تواند در آن نسبت به وضع حجاب، کنسرت و موسیقی و... معترض شود!
اگر تصميم گرفته مي‌شود كه كنسرتي برگزار شود؛ فيلمي اكران شود؛ كتابي منتشر شود يا در خانه هنرمندان يا خانه سينما برنامه‌اي برگزار شود، كاملا بر اساس قانون است. اينكه فردي بگويد كه مخالف برگزاري اين برنامه‌ها هستم و حكم مي‌كنم كه چنين برنامه‌اي نبايد برگزار شود، خواسته و تقاضايي خلاف قانون دارد. اگر حتي امري توسط وزارت ارشاد به خطا صورت گرفته؛ نادرست و ناصواب بوده يا ملاحظات شرعي در آن رعايت نشده كشور بايد از راه‌هاي قانوني اقدام كند.
بسياري از هنرمندان، دانشجويان و نخبگان از اين دولت حمايت كرده‌اند و با توجه به وعده‌هاي رييس‌جمهور به آقاي روحاني راي داده‌اند. نمي‌توان امروز گذاشت چند درصد اقليت تندرو در كشور هر طور دل‌شان خواست با وزارت ارشاد و برنامه‌هاي آن رفتار كنند. بهتر بود آقاي جنتي در برابر اين نوع رفتارهاي تندروها و گروه‌هاي فشار ايستادگي مي‌كرد. نكته مهم ديگر اين است كه وزارت ارشاد آقاي جنتي تفاوت چنداني با وزارت ارشاد آقاي صفارهرندي و آقاي حسيني در زمان دولت پيشين نداشت. اگر كسي مي‌آمد و در دولت پيشين كنسرت‌ها، سينماها و تئاترها و مطبوعات را رصد مي‌كرد و آنها را با زمان دولت تدبير و اميد مقايسه مي‌كرد، تفاوت محسوس، آشكار و بارزي نمي‌ديد.
وزارت فرهنگ و ارشاد بابت هر يك ريالي كه خرج مي‌كند بايد پاسخگو باشد اما آن ٣٤ سازمان، نهاد و بنياد ديگر كه بودجه زيادي را دريافت مي‌كنند بابت يك ريال از پولي كه خرج مي‌كنند به هيچ نهادي پاسخگو نيستند. در چنين شرايطي آيا وزارت ارشاد در خصوص بدحجابي و ديگر مشكلاتي كه در كشور وجود دارد بايد پاسخگو باشد؟ حمله و انتقاد و فشار به وزارت ارشاد كاملا سياسي است و اي كاش آقاي جنتي به جاي عقب‌نشيني كمي بيشتر مقاومت مي‌كرد. هر فرد ديگري به جاي آقاي جنتي بيايد فشار بيشتر خواهد بود. تندروها كمي به واسطه مناسبات خانوادگي آقاي علي جنتي مراعات او را مي‌كردند اما وزير ارشاد بعدي هر كسي كه باشد بسيار تحت فشار خواهد بود.