با اینهمه تلفات ترافیکی چه باید کرد؟
اخیرا سه فرهنگستان علوم، پزشکی و مهندسی آمریکا سند مشترک مهمی برای ارائه راهکارهای بهبود سیستم مراقبت از مصدومان در آن کشور منتشر کردند. هدف از تهیه این کتاب، پاسخ به این سؤال بود که چرا در شرایطی که نظام بهداشت و درمان ایالات متحده آمریکا در اوج شکوفایی خود بهسر میبرد، مصدومیتها و بهویژه حوادث ترافیکی اصلیترین عامل تلفات انسانی تا پیش از دوره سالمندی در آن کشور است.
روزنامه شرق؛ پیمان سلامتی*: اخیرا سه فرهنگستان علوم، پزشکی و مهندسی آمریکا سند مشترک مهمی برای ارائه راهکارهای بهبود سیستم مراقبت از مصدومان در آن کشور منتشر کردند. هدف از تهیه این کتاب، پاسخ به این سؤال بود که چرا در شرایطی که نظام بهداشت و درمان ایالات متحده آمریکا در اوج شکوفایی خود بهسر میبرد، مصدومیتها و بهویژه حوادث ترافیکی اصلیترین عامل تلفات انسانی تا پیش از دوره سالمندی در آن کشور است. در همین برهه از زمان، ما نیز در کشور خود با سؤال مشابهی مواجهیم که چرا در شرایطی که این دولت، تنها دولتی است که چنین سرمایهگذاری عظیمی در حوزه بهداشت و درمان (حدود ششهزارو ٧٠٠ میلیارد تومان فقط در سال ١٣٩٣ برای وزارت بهداشت) کرده است، در زمینه کاهش تلفات ترافیکی توفیق زیادی کسب نکرده و به اهداف تعیینشده در این خصوص نرسیدهایم؟ طبق آخرین ارزیابی سازمان جهانی بهداشت، ایران هشتمین و آمریکا صدوبیستوسومین کشور دنیا از نظر فراوانی تلفات رانندگی برحسب جمعیت در میان حدود ١٨٠ کشور دنیاست. اینکه در آمریکا سه فرهنگستانی که نهادهایی کاملا مستقل بوده و به دولت و هیچ نهاد دیگری در آن کشور وابسته نیستند، در یک اقدام غیرمعمول کمیته مشترکی تشکیل ميدهند و نسبت به تهیه راهنمایی با حجم بیش از ٥٠٠ صفحه اقدام میکنند...
سال گذشته در حاشیه نشست سران سازمان ملل متحد، رؤسای اجرائی تمامی کشورهای شرکتکننده در اجلاس متعهد شدند که تا سال ٢٠٢٠ میزان تلفات رانندگی را در کشور خود به میزان ٥٠ درصد کاهش دهند (امری که در کشور ما در صورت ادامه روند فعلی قطعا محقق نخواهد شد). این واقعه خود مؤید اجماع جهانی درخصوص لزوم مسئولیتپذیری در سطح رؤسایجمهوری است. در عرصه بینالمللی، ما تجربه موفق کشورهایی همچون فرانسه و روسیه را داریم که این کشورها با پذیرش این مسئولیت ازسوی رئیسجمهور خود بهعنوان بالاترین مقام اجرائی کشور در جهت مقابله با حوادث ترافیکی اقدام کرده و به نتایج رضایتبخشی رسیدهاند. در کشور ما نیز ریاست محترم جمهور میتوانند مسئولیت مقابله با این موضوع را شخصا برعهده بگیرند. تجربه کاهش نرخ تورم سالانه یکی از دستاوردهای مقبول و محسوس این دولت برای مردم بوده است. رئیسجمهور میتواند با هدفگذاری سطح مقبولی از کاهش تلفات رانندگی سالانه در کشور، کمر همت برای مقابله با این موضوع بسته و توفیقات حاصله را به طور مداوم به اطلاع عموم شهروندان برساند. تجربه مناسبی که با تصویب قانون اجباریشدن بستن کمربند ایمنی به دست آوردیم و در خلال آن مردم فهیم ما با رعایت این قانون اقدام مؤثری را در کاهش مرگومیر ناشی از حوادث ترافیکی انجام دادند نشان داد که در موارد اینچنینی ظرفیت مناسبی در بستر جامعه برای همکاری وجود دارد.
* استاد پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی تهران