افزونی بر این نعمت نیست!
«چرا شکر نعمت نمی‌کنید؟» این مهم‌ترین سوال رئیس‌جمهور در چهارمین سال ریاست‌جمهوری خود و در سفر استانی دولت به قزوین بود که نسبت به مساله‌ای که آن را «نداشتن دغدغه» ابراز داشت گفته شد؛ سوالی که چندی پیش‌تر نیز در جریان یکی از سفرهای استانی به این شکل پرسیده شد: «چرا گوش نمی‌کنید؟» اما واقعا چرا مردم در پسابرجام «شکر نعمت» نمی‌کنند؟ ساده است، چون مردم دیگر «گوش» نمی‌کنند!
روزنامه وطن امروز: «چرا شکر نعمت نمی‌کنید؟» این مهم‌ترین سوال رئیس‌جمهور در چهارمین سال ریاست‌جمهوری خود و در سفر استانی دولت به قزوین بود که نسبت به مساله‌ای که آن را «نداشتن دغدغه» ابراز داشت گفته شد؛ سوالی که چندی پیش‌تر نیز در جریان یکی از سفرهای استانی به این شکل پرسیده شد: «چرا گوش نمی‌کنید؟»
شاید وقت آن رسیده باشد که دولت گوش کند! قطعا اگر دولت کمی به محافظان رئیس‌جمهور اجازه کنار رفتن بدهد می‌تواند بخوبی گوش کند که مردم از خودگویی و خودخندی کاروان تدبیر و امید خسته شده‌اند. دولتی که با انفعال دیپلماتیک خود اجازه داد قیمت نفت یک سوم شود، به‌جای مشخص کردن «وظیفه» خود در جلوگیری از این فاجعه برای اقتصاد تک‌محصولی ما، دائما این «حق» را برای خود قائل است که از مردم انتظار شکر نعمت داشته باشد؛ گویی دولت وظیفه‌ای برای جلوگیری از این شکست نداشته اما مردم تماشاگرانی هستند که وظیفه دارند از گل به خودی‌های غضنفر به هوا بپرند و خوشحال باشند که مارادونا گلی نزده است. مردم معتقدند «شکر نعمت، نعمت افزون می‌کند» ولی این روزها بشدت از افزون شدن آنچه دولت، نعمت خطابش می‌کند واهمه دارند؛ اینکه اگر شکر نعمت از شکست‌های دولت کنند، دومینویی که از کاهش قیمت نفت آغاز شده است الباقی بخش‌های کشور را فرا بگیرد و دولت از این شکست پیروزی بگیرد و احساس بی‌دغدغگی کند، برای مردمی که احساس می‌کنند در این دولت همه چیز وظیفه دولت قبل بوده است ولی همه حق‌ها منحصر به خودش است نمی‌تواند رضایت‌بخش باشد پس شاید بعد از شکرگزاری نکردن مردم به نعمت‌های این دولت وقت آن باشد که به رئیس‌جمهور بگوییم: «چرا گوش نمی‌کنید؟»