اتهام فساد به سرمربی تیم ملی فوتبال انگلستان

خبرگزاری تسنیم: سم آلاردایس به تلاش برای عقد قراردادی غیرقانونی با سرمایه‌گذاران آسیایی که در آن ممنوعیت مالکیت طرف ثالث بر یک بازیکن دور زده می‌شود، متهم شده است. نشریه تلگراف انگلیس در گزارشی افشاگرانه درباره فساد در فوتبال بریتانیا، ادعا کرده فیلمی وجود دارد که تمایل سرمربی تیم ملی انگلیس برای عقد قراردادی 400 هزار پوندی با تعدادی سرمایه‌گذار و مدیربرنامه‌ جهت ارائه ترفندهای دور زدن ممنوعیت مالکیت طرف ثالث بر یک بازیکن را ثابت می‌کند. در این فیلم، آلاردایس در حال صحبت با چند خبرنگار که خودشان را سرمایه‌گذار جا زده‌اند، دیده می‌شود و او به آنها می‌گوید دور زدن قوانین اتحادیه فوتبال انگلیس که مالکیت طرف ثالث را ممنوع می‌کند، مسئله‌ای نیست. در همین فیلم، آلاردایس آمادگی خود را برای ارائه راهکارهای لازم برای دور زدن این قانون اعلام می‌کند. او همچنین پیشنهاد سفر یکی دو روزه به هنگ کنگ یا سنگاپور برای مذاکره با سرمایه‌گذاران آسیایی را می‌دهد. آلاردایس در این فیلم به چند خبرنگاری که خودشان را سرمایه‌گذار معرفی کرده‌اند، می‌گوید:«شما پسرها خودتان قرار ملاقات را تعیین کنید». آلاردایس اعا کرده است تعدادی مدیربرنامه را می‌شناسد که به‌طور دائمی در حال دور زدن قانون مالکیت طرف ثالث هستند و اینکه مالکیت طرف سوم بر یک بازیکن هنوز هم در تمام لیگ‌های آمریکای جنوبی،‌ پرتغال، اسپانیا، بلژیک و تمام آفریقا امکان‌پذیر است. او این موضوع را هم فاش می‌کند که با انر والنسیا، مهاجم وستهام - بازیکنی که سال 2014 به این تیم پیوست - قراردادی بسته که در آن پای یک طرف سوم در میان بوده است. افشاگری دیگری که درباره آلاردایس صورت گرفته این است که سرمربی سه‌شیر اتحادیه فوتبال انگلیس را نهادی معرفی می‌کند که هدفش صرفاً درآمدزایی است و علاوه بر این سازمان از روی هاجسون، سرمربی پیشین تیم ملی انگلیس هم انتقاد کرده است. در این گزارش به نقل از آلاردایس آمده است: فعالیت اتحادیه فوتبال (انگلیس) فقط در پول درآوردن خلاصه می‌شود، این‌طور نیست؟ مسئولان این سازمان به شیوه‌ای احمقانه 870 میلیون پوند را صرف ساخت ورزشگاه ومبلی کردند و هنوز دارند بدهی‌هایی را که بابت ساخت آن بالا آورده‌اند، می‌پردازند. اگر آنها این ورزشگاه را جایی دیگر می‌ساختند، هزینه‌اش 400 میلیون پوند می‌شد. آلاردایس درباره هاجسون هم می‌گوید: بازیکنان تیم ملی انگلیس در پایان هاجسون را سرافکنده کردند، اما به‌نظر من هم خود او بیش از اندازه مردد بود. او شاید باعث شد که نوعی دلواپسی و اضطراب در بازیکنانش شکل بگیرد ... . تیم او رسماً‌ فروپاشید. هاجسون با شیوه حرف زدنش همه را خواب‌آلود می‌کرد. او شخصیت لازم برای هدایت تیم ملی انگلیس را نداشت. البته بازیکنانی که به‌طور مداوم برای باشگاه‌های‌شان بازی نمی‌کنند که صلاحیت بازی در تیم ملی را ندارند، مثلاً جو هارت، جک ویلشر و الکس چمبرلین. وقتی آنها برای تیم‌های باشگاهی‌شان بازی نمی‌کنند، یعنی کمتر از سایرین برای انجام مسابقات آماده‌اند.