مدیرانی که حالا حامی فغانی شدند

خبرگزاری تسنیم: گس بود؛ تلخ بود؛ اتفاقاتی که خیانت بود؛ خیانتی که جنجال بود؛ جنجالی که مقصران زیادی داشت؛ مقصرانی از جنس مدیران فوتبال ایران، اما مقصر تلخی‌ها، گس شدن دهان، خیانت و جنجال یک داور بود. نه به عقیده ما، بلکه به عقیده کسانی که مقصر بودند و یک نفر دیگر را قربانی کردند. دیدار تراکتورسازی تبریز - نفت تهران از هفته سی‌ام لیگ برتر چهاردهم بود. 25 اردیبهشت‌ماه 94 و دیداری که هر دو تیم در آن شانس قهرمانی داشتند، اما در صورت تساوی آنها و پیروزی سپاهان، قهرمان لیگ در اصفهان جام را بالای سر می‌برد، اتفاقی که بعید بود رخ دهد، اما همه چیز دست به دست هم داد تا اتفاق بعید، رخ دهد. پشت پرده این ماجرا و اینکه پس از به تساوی کشیده شدن بازی تراکتورسازی و نفت (در حالی که تراکتورسازی 3 بر یک از میهمان خود پیش بود) به چه شکل اعلام شد که بازی سپاهان با تساوی به پایان رسیده، اینکه گوینده ورزشگاه چگونه از هواداران خواست که خود را آماده جشن قهرمانی کنند و... طولانی است. بارها نیز این ماجراها واکاوی شده است، اما امروز بحث چیز دیگری است. ماجرای بعد از این پشت پرده‌ها و مشخص شدن تمام اتفاقات! پس از پایان این بازی، تراکتورسازان و به‌دنبال آن هواداران این تیم فدراسیون فوتبال و پشت پرده اصفهانی‌ها را به قهرمانی سپاهان ارتباط دادند. اینکه مدیران اصفهانی فدراسیون فوتبال و مهدی تاج که رئیس وقت سازمان لیگ بود، شرایط را طوری رقم زده که تراکتورسازی قهرمان نشود و سپاهان جام را بالای سر ببرد، ادعایی که شاید کمی هم غیرمنصفانه بود و نباید در فوتبال نگاه قومیتی باشد، اما به‌هر حال این مسائل وجود داشت. این مسائل ادامه‌دار بود و باعث شد هواداران تراکتورسازی در برخی بازی‌های خانگی خود در لیگ پانزدهم هم علیه رئیس سازمان لیگ شعار بدهند. علی کفاشیان هم برای بررسی این مسائل راهی تبریز شد، اما قرار نبود چیزی تغییر کند. قرار نبود قهرمانی به تراکتورسازی برگردد، اما برای آرام کردن مردم تبریز نیاز به یک مرهم بود، نیاز به پیدا کردن یک مقصر بود، مقصری که تمام تلخی‌ها و جنجال‌ها را به گردن او انداخت. مهدی تاج، رئیس وقت سازمان لیگ و رئیس فعلی فدراسیون فوتبال به فاصله شش روز پس از مسابقه به‌عنوان یکی از متهمان این ماجرا در حاشیه مراسم سالگرد درگذشت ناصر حجازی در این خصوص گفت: «همانطور که همه در جریان هستند، مشکلی اصلی به داوری مربوط می‌شد. با این حال بحث داوری و دو دقیقه پایانی هنوز ماجرایش باز است و در حال بررسی هستیم». از همان موقع سعی شد علیرضا فغانی که داور آن مسابقه بود با سابقه قضاوت در فینال جام ملت‌های آسیا متهم جلوه داده شود. نه متهم بخشی از این ماجرا، بلکه متهم تمام اتفاقات. در نهایت 20 خردادماه 94 نیز گزارشی از سوی فدراسیون فوتبال به وزارت ورزش‌وجوانان ارسال شد تا متهمان دیدار تراکتورسازی و نفت تهران به این شکل محکوم شوند. نامه‌ای که در 9 بند به وزارت ورزش ارسال شد: 1- برکناری رئیس دپارتمان داوری فدراسیون فوتبال 2- محرومیت داور بازی تا اطلاع ثانوی 3- محرومیت ناظر سازمان لیگ تا اطلاع ثانوی 4- تذکر کتبی و توبیخ با درج پرونده برای مسئول برگزاری مسابقه 5- تذکر کتبی و توبیخ کتبی مسئول روابط عمومی سازمان لیگ 6- محرومیت گوینده ورزشگاه یادگار امام (ره) تبریز تا اطلاع ثانوی 7- تذکر کتبی و توبیخ با درج پرونده برای هیئت فوتبال استان آذربایجان شرقی به دلیل بروز مشکلات در زمان برگزاری مسابقه، خرابی اسکوبورد ورزشگاه، عدم نظارت مناسب بر گوینده ورزشگاه، اطلاع رسانی نادرست درخصوص نتیجه بازی همزمان 8- به مسئولان تراکتورسازی توصیه کرده‌اند نسبت به محرومیت و جریمه برای مدیر رسانه‌ای باشگاه تراکتورسازی، کمک مربی و بررسی همه جانبه در خصوص عملکرد مدیریتی تیم تراکتورسازی اقدام کنند. 9- تشکر از مدیریت بحران توسط نیروی انتظامی مستقر در ورزشگاه. نامه‌ای که از سوی فدراسیون فوتبال ارسال شد، بیشتر از یک نامه برای بررسی دقیق این پرونده، محاکمه‌ای یک طرفه برای مقصر جلوه دادن برخی افراد بود، افرادی که شاید مقصرترین آنها نیز علیرضا فغانی بود! باتوجه به هجمه‌ای که پیش از این رأی توسط مدیران فوتبال ایران به راه افتاد، مشخص بود که قرار است فغانی قربانی این ماجرا شود، داوری که فینال جام ملت‌های آسیا را سوت زد و این بار قربانی شد تا بلکه مدیران فدراسیون قربانی نشوند. مقصر جلوه داده شدن فغانی البته واکنش‌هایی هم به دنبال داشت. داورهای فوتبال ایران به حمایت از همکار خود پرداختند و در بیانیه‌ای نوشتند: «بازیکن میلیاردی عصبی می‌شود و از زمین اخراج می‌شود، مقصر داور است؛ دو بازیکن در فصل بعد قصد پیوستن به سپاهان را دارند، مقصر فغانی است؛ پسر تونی حواسش نیست، مقصر فغانی است؛ تونی تعویض دفاعی می‌کند، مقصر فغانی است؛ اسکوربورد خراب است، مقصر فغانی است؛ مخابرات تعطیل است، مقصر فغانی است؛ تماشاچی جنجال می‌کند، مقصر فغانی است؛ رؤسای محترم برای حفظ صندلی ریاست یک فصل کامل تلاش می‌کنند و سایر آقایان به جای ایشان چیدمان داوری می‌کنند، مقصر فغانی است؛ دپارتمان و کمیته برای ماندن تلاش می‌کنند، مقصر فغانی است؛ اما مقصر جامعه داوری است که هنوز ساکت است؛ جامعه‌ای که منتظر است تا فغانی ذبح شود تا شاید فصل آینده نفت و تراکتورسازی نصیب من شود. مقصر این جامعه است و پیشرفت با این روش. شاید امروز فغانی نباشد، فردا من باشم». پس از آن هم طبق رأی کمیته انضباطی علیرضا فغانی سه جلسه از داوری محروم شد تا به‌نوعی تمام کاسه کوزه‌ها سر او شکسته شود. پس از آن هم نه مدیری استعفا کرد و نه تقصیرها را گردن گرفت، چراکه یک نفر قربانی بود. فغانی محروم شد، او را مقصر جلوه دادند، اما این داور بدون توجه به این مسائل تلاش خود را در عرصه‌های بین‌المللی کرد. داور بین‌المللی فوتبال کشورمان پس از تمام این جنجال‌ها بازهم مورد حمایت فیفا و AFC بود تا جایی که بازهم به او قضاوت در فینال را دادند. فینال جام باشگاه‌های جهان در سال 2015 که یک طرف آن بارسلونا بود و فینال مسابقات فوتبال بازی‌های المپیک 2016 ریو بین برزیل و آلمان که پس از فینال جام جهانی یکی از معتبرترین مسابقات نهایی فوتبال محسوب می‌شود. حالا فغانی افتخارآفرینی کرده؛ مدال طلای المپیک را در امر قضاوت گرفته و به موفقیتی بزرگ رسیده است. داور بین‌المللی فوتبال کشورمان که در جام جهانی 2014 برزیل هم حضور داشت، این بار هدف خود را حضور بسیار خوب در جام جهانی 2018 روسیه اعلام کرده و حتی به حضور در فینال هم فکر می‌کند. حالا مقصر تمام اتفاقات تبریز در المپیک طلایی شده است و مدیرانی که او را مقصر جلوه داده بودند و پشت این داور خود را قایم کردند، خود را صاحب این افتخار می‌دانند. آنها حالا که موفقیتی حاصل شده، حامی فغانی شده‌اند، حالا که فغانی تمام آن مزه‌های گس و تلخ را تبدیل به شیرینی کرده است. شاید داوری که حالا با کمک رضا سخندان و محمدرضا منصوری طلایی المپیک شده، با قربانی شدن در داخل کشور عزمش قوی‌تر شد تا این افتخار را کسب کند.