باید قدر امنیت و عزت و اقتدار ملی را بدانیم

خبرگزاری تسنیم: متن یادداشت حجت الاسلام والمسلمین ابوالقاسم علیزاده با عنوان «حساسیت مناطق مرزی و امنیت ملی» به شرح ذیل است: با نیم نگاهی به جغرافیای کشور درمی‌یابیم که ایران اسلامی بیش از 6000 کیلومتر مرز مشترک خشکی با 7 کشور همسایه (افغانستان، پاکستان، ترکمنستان، ترکیه، ارمنستان، جمهوری آذربایجان و عراق) و حدود 2700 کیلومتر مرز آبی در دریای خزر و خلیج فارس و دریای عمان دارد. در مجموع 8700 کیلومتر مرز جغرافیایی جمهوری اسلامی را محصور ساخته است، با این ویژگی که بخشهای زیادی از کشورهای همسایه در گذشته نه‌چندان دور به‌لحاظ سرزمینی متعلق به ایران اسلامی بوده است. برای نمونه کشور بحرین که حدود 47 سال قبل از پیکره کشور ایران جدایش کردند. این مسأله وقتی حایز اهمیت است که مناطق مرزی به‌لحاظ قومیتی و فرهنگی و مذهبی مورد توجه و بررسی قرار گیرد چه آن‌که مردمانی که در پیرامون مرزهای مشترک زیست می‌کنند از جهات گوناگون اشتراکات جدی با هم دارند که از آن‌جمله است زبان، نژاد، مذهب و حتی موارد زیادی وابستگی‌های حسبی و نسبی جدای از تنوعات قومی و مذهبی در بین فرق و مذاهب مختلف شاهد بوده و هستیم که بهترین گواه بر زندگی مسالمت‌آمیز مردمان هر دو سوی مرز با هم می‌باشد. متأسفانه از زمانی تب و تابهای مرزی حساسیت برانگیز شد که با دخالت بیگانگان و سردمداران نظام سلطه به قصد غارت ثروتهای نهفته در جغرافیای جهان اسلام پا در این منطقه گذاردند. چکمه‌پوشان انگلیسی و آمریکایی با ایجاد غده سرطانی اسرائیل بر پیکره امت اسلام و نفوذ در شریانهای قدرت و مدیریت و حتی فرهنگ و سیاست برخی کشورهای اسلامی، سایه شوم ناامنی را با دامن‌زدن و ترویج اختلافهای قومی و مذهبی بر سر مردمان مظلوم این منطقه افکندند و در ازاء غارت ثروت جهان اسلام به‌ویژه نفت، سلاح و ابزار کشتارجمعی و اختلاف و ناامنی را به سوغات آوردند. این شد که ظرفیت فوق‌العاده ارزشمند مناطق مرزی در ایجاد تعامل و ارتباطات سازنده و مفید مرزنشینان اعم از قومیتها و مذاهب گوناگون که فرصتی برای رشد و پیشرفت تلقی می‌گردید، کم‌کم رنگ باخت و سایه‌ای از بی‌اعتمادی و دشمنی و کینه‌ورزی با دسیسه کفار و عوامل استکبار علاوه بر ایجاد حساسیتها و اختلافهای قومی و مذهبی به‌ویژه (شیعه و سنی) و پروراندن گروهک‌های جانی و مزدوری چون داعش و جریان وهابی تکفیری دامن زده شد و این شد که افغانستان و پاکستان و هندوستان و سپس مرز ایران و عراق و بعد هم برخی دیگر از کشورهای منطقه تحت تأثیر جنگها و ناامنی‌های مزمن و خطرناک داخلی و مرزی قرار گرفتند. 8 سال جنگ با خسارت مادی و معنوی توسط آمریکا و همپیمانان و اذنابش با میدان‌داری رژیم بعث عراق و نوکری صدام عفلقی کافر بر ملت‌های مسلمان ایران و عراق و بلکه همه منطقه تحمیل گردید و اکنون نیز شاهدیم که برای تضعیف حاکمیت اسلامی ترکیه، ناجوانمردانه کودتای مرموزی را علیه کشور همسایه تحمیل نمودند. کودتای صددرصد آمریکایی که تنها برای تضعیف کشور و دولت اسلامی و حتی ارتش ترکیه رقم زده شد و بحمدالله عقیم ماند. امنیت و آرامش کشور همسایه ترکیه از همین حیث برای ما اهمیت ویژه داشته و دارد. اگرچه نسبت به برخی سیاستهای ترکیه در گذشته به‌ویژه همکاریهای هرچند محدود با رژیم صهیونیستی و زمزمه ارتباط با اسرائیل و یا حمایت از برخی جریانهای تروریستی در سوریه و تضعیف دولت رسمی بشار اسد گلایه‌هایی داشته‌ایم اما در مجموع هرگز راضی به تضعیف دولت اسلامی در ترکیه نبوده و نیستیم و لذا امنیت ترکیه را امنیت خود می‌دانیم و از این‌روست که با هرگونه ناامنی در ترکیه مخالف بوده و هستیم، چه رسد کودتا علیه حاکمیتی مردمی و اسلامی آن‌هم به‌وسیله آمریکای سلطه‌طلب و جهان‌خوار و یا اذناب و وابستگان وهابی و تکفیری‌شان همچون آل‌سعود مسلمان‌کش و کودک‌کش! سیاستهای شیطانی استکبار با محوریت تز و نقشه شوم اختلاف بینداز و حکومت کن و یا بهتر بگوئیم اختلاف بینداز و غارت کن، اگرچه تاکنون خسارتهایی به‌بار آورده است اما عدو شود سبب خیر گر خدا خواهد. به فضل الهی کم‌کم پرده‌ها کنار زده می‌شود و دستهای پنهان و آشکار فتنه بهتر از قبل برای ملتهای مسلمان به‌ویژه سران و دولتهای منصف در کشورهای اسلامی عیان خواهد گردید و امید می‌رود از رهگذر تهاجم گرگان گرسنه غربی و اروپایی و اذنابشان به‌زودی شاهد ائتلاف و انسجام واقعی جهان اسلام علیه جبهه استکبار به سرکردگی آمریکا و رژیم صهیونیستی باشیم، ان‌شاءالله. اما مناطق مرزی را با نیم نگاهی به داخل نیز باید مورد توجه قرار داد چه آن‌که دشمنان بیرونی سالهاست به امید سوءاستفاده از تنوعات قومی و مذهبی و با شگردهای مختلف به‌دنبال جذب عوامل سست‌ایمان و ایجاد تشکلها و گروهک‌های ضدانقلاب با هدف برهم زدن امنیت استانها و مناطق مرزی جمهوری اسلامی بوده‌اند و اکنون که به‌لحاظ سیاسی و امنیتی با شرایط ویژه‌ای مواجه هستیم، جریانهای تروریستی تکفیری با هماهنگی جریانهای نفاق و معاند که ما از آن‌ها به اپوزیسیون داخل و خارج کشور یاد می‌کنیم و با حمایت اربابانشان شرایط جنگ احزابی را علیه ملت ایران به‌وجود آورده‌اند، نه تنها در فرانسه همدیگر را در آغوش می‌کشند که برای برهم زدن امنیت مرزی و حتی داخل کشور دست به یارگیری و یا احیاء دوباره گروهک‌های ملحد و منافق زده‌اند و البته با تجربه پلشت فتنه 88 نیز امید به انقلاب رنگین دیگر دارند و چشم به عرصه‌هایی همچون انتخابات پیش روی دوخته‌اند. آنچه نباید هرگز از یاد ببریم این است که دشمن، دشمن است و به‌دنبال دشمنی و این ما هستیم که باید قدر امنیت و عزت و اقتدار ملی را دانسته و از میراث امام راحل و شهیدان پرافتخارمان با همه وجود پاسداری ‌کنیم. البته جاودانگی و سربلندی ما در گرو ایستادگی و مجاهدت ماست. اکنون مرز 8700 کیلومتری کشورمان با 16 استان مرزی و مردمان راست‌قامت و مقاومش اگرچه در معرض تهدیدات و توطئه‌های دشمنان کوچک و بزرگ به‌ویژه جریانهای نفاق و تکفیر قرار داشته و دارد اما به فضل‌الهی فراتر از حساسیتهای قومی و مذهبی، همگان به ایرانی بودن خود می‌بالند و در عرصه‌های مختلف دوشادوش هم با دشمن بد ذات مقابله و مبارزه می‌کنند. کافی است دفتر خاطرات پرافتخار قومیتهای ایرانی را ورق بزنیم، از قوم صبور بلوچ گرفته تا طینت پاک ترکمن و دلاور‌مردان مازندران و غیورمردان ترک و سلحشوران کرد و دریادلان لر و مردان مرد کربلای ایران، خوزستان که خود به تنهایی سند عزت و سربلندی ایران اسلامی است و تا جاجای کشور اسلامی‌مان ایران. وقتی صحبت مناطق مرزی می‌شود، در کنار همه افتخارات و جاذبه‌ها بیش از هرچیز 2 نکته مهم نظرات را به خود جلب می‌کند که البته باید نسبت به آن توجه ویژه بشود: یکی امنیت است و دیگری قاچاق که ممکن است در قالبهای قاچاق کالا و یا مواد مخدر و مشروبات الکی مطرح بشود. البته تأمین امنیت پایدار در مرزها مستلزم الزامات خاص خود می‌باشد که همواره مورد توجه مسؤولان امر و به‌ویژه مرزنشینان غیور بوده است اما در خصوص امر مرموز قاچاق به نظر می‌رسد باید اندیشه‌ای بشود تا حریم پاک و پرافتخار مرز و مرزبانان و مرزنشینان به‌وسیله این معضل پلید خدشه‌دار نگردد. قاچاق همه نوعش برای جامعه انقلاب اسلامی ما آسیب‌زاست اما قاچاق کالا با وجود رکود و مشکلات اقتصادی در حکم سم مهلکی است که به تعبیر امام خامنه‌ای(مدظله‌العالی) باید با آن مبارزه جدی بشود تا جایی‌که تعبیر آتش‌زدن کالای قاچاق را به‌کار بردند تا زمینه برای رونق تولیدات داخل فراهم گردد. و در خصوص امنیت، روشن است که تروریسم، ناجوانمردانه‌ترین شکل عامل ایجاد ناامنی است که رحم به احدی نمی‌کند. فتنه تروریسم که این روزها با حمایت مستقیم آمریکا و اسرائیل و جریانهای تکفیری وهابی وابسته به عربستان با هدف قرار دادن جبهه مقاومت و بیداری اسلامی به‌ویژه ایران سرافراز و مقتدر در منطقه، جریان یافته است، نه تنها به مردم کوچه و خیابان رحم نمی‌کند که از زن و مرد و کودک و پیر عبور کرده و به مساجد و اجتماعات جمعه و جماعات مسلمین اعم از شیعه و سنی هم تهاجم می‌برد. لعنت و نفرین خدا بر کسانی که برق درهم و دینار و پولهای عربستان و دلارهای آمریکایی چشمانشان را خیره و کور کرده و با وحشی‌گری تمام به جان ملت‌های مسلمان و مظلوم می‌افتند، گاهی در یمن و گاهی در بحرین، نیجریه، افغانستان، کشمیر، عراق، سوریه و گاهی هم در لبنان و فلسطین و... و راستی از این رهگذر چه کسانی سود می‌برند؟ جز آمریکا و رژیم غاصب صهیونیستی که خود آتش فتنه‌ای را برافروخته‌اند و مسلمانان را به دست مسلمانان به قصد و نیت خیالی تقرب و رسیدن به بهشت قتل‌عام می‌کنند. و راستی سازمانهای مدعی حقوق بشر در کجای دنیا مستقرند و دیده‌بان حقوق بشر کجای دنیا را دیده‌بانی می‌کند؟! یکی از نقطه‌های تاریک و تار در پرونده مجامع حقوق بشری، فاجعه منا است که سالگرد آن نزدیک است. هزاران انسان در حال عبادت با سوءمدیریت حکام آل سعود، مظلومانه در آن حادثه جان باختند. علی‌رغم شکایت برخی کشورهای حادثه‌دیده ولی هنوز اقدام جدی برای محکومیت آل سعود از طرف مجامع بین‌المللی صورت نگرفته است و یا قریب به 2 سال است که ملت مظلوم یمن سنگین‌ترین تهاجمات نظامی را با خسارتهای گسترده، دردمندانه تجربه می‌کند و چندین سال است که کشور بحرین با تسلط نظامیان آل سعود در اشغال رژیم سعودی قرار گرفته است ولی مجامع حقوق بشری و بین‌المللی را خواب فرا گرفته است؛ اما کافی است در ایران 2 مجرم تروریست که دستشان تا مرفق به خون ملت آغشته است به دار مجازات آویخته و اعدام شوند، آنگاه می‌بینید تمام بوقها و رسانه‌های استکباری و وابسته به امپریالیسم خبری، علیه نظام و ملت ایران بسیج و از ایران چهره‌ای سیاه و ضد حقوق بشری ترسیم می‌نمایند و این همان خط ایران‌هراسی و بلکه شیعه‌هراسی است که به‌ناحق و ناجوانمردانه توسط صاحبان زر و زور و قدرت دنبال می‌گردد. اکنون در این شرایط سخت است که باید در جهت صیانت از امنیت همه‌جانبه و پایدار به‌ویژه در مناطق مرزی در کنار همه تلاشها و مجاهدتهای نهادهای مسؤول (دولتی و غیردولتی، نظامی و مردمی)؛ اولاً، از الگوی ایستادگی و مقاومت حزب‌الله لبنان در برابر ارتشهای بزرگ دنیا در جریان جنگ 33 روزه که این روزها سالگرد آن حماسه پیروزمندانه است الهام گرفت، جنگی نابرابر که پیروزی قاطع حزب‌الله لبنان را با مؤلفه ایستادگی و مقاومت و اخلاص و ایمانی راسخ رقم زد و افتخاری برای جبهه مقاومت علیه استکبار و رژیم صهیونیستی به ارمغان آورد. ثانیاً، از ظرفیت نهاد مقدس امامت جمعه به‌ویژه در استانهای مرزی بیشتر مدد گرفته شود، چراکه به فضل الهی تاکنون نیز نقش مؤثر و به‌سزایی را دوشادوش همه حافظان امنیت کشور ایفا نموده‌اند. از منظر امنیت ملی، امام جمعه در واقع امامت فرهنگی یک استان و یا شهر و منطقه‌ای را برعهده دارد و بدون هدایت و حمایت او، پیشبرد طرح‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و امنیتی ناممکن و یا ناقص و ابتر است؛ به‌خصوص در طرح‌های فرصت‌محور و تحول‌آفرین همانند نگاه فعال به همسایگان که مستلزم بسیج ظرفیت‌ها و هم‌افزایی بیشتر است که البته حمایت و پشتوانه‌ای همچون امام جمعه(اعم از شیعه و سنی) لازم و ضروری است. به‌ویژه در شرایطی که متأسفانه برخی کشورهای همسایه در معرض ترویج فرهنگ تکفیری از یک‌سو و فرهنگ سکولار و غربی از سوی دیگرند و طبیعی است که سکوت و انفعال موجب پیشروی آن‌ها حتی در درون مرزهای کشورمان خواهد شد و البته این مهم وقتی به مرز هشدار نزدیک‌تر می‌شود که ردپای جریانهای نفاق و ضدانقلاب و عوامل فتنه را نیز در مناطق مرزی با سوءاستفاده از جاذبه‌های ناسیونالیستی و قومی و مذهبی شاهد باشیم. در هر حال نگاه فعال فرهنگی در جهت معرفی اسلام ناب و مبانی انقلاب اسلامی، صدور اندیشه‌های نجات‌بخش مکتب اهل بیت(ع) و اصول مکتب امام خمینی(ره) و روشنگری و افشاگری پیرامون اهداف شوم استکبار که در پس پرده اختلاف و آتش جنگهای نیابتی و فتنه تکفیر و داعش و ترویج تروریسم جریان دارد، از ضروریاتی است که نباید مورد غفلت قرار گیرد، چه آن‌که شواهد گویای آن است که خواسته یا ناخواسته وارد جنگی شدیم تمام‌عیار که هم نشان از جنگ نرم دارد و هم سخت و لذا برای جاودانه ماندن همت می‌خواهد و هوشمندی و صلابت و مقاومت و مجاهدتی خستگی‌ناپذیر.