علل حمله روحانی به «رسانه‌های منتقد» چیست؟
گذر چند ماه از عملکرد دولت نگاه واقعی آقای رئیس جمهور به انتقاد را مشخص کرد. او که روزی از بستن دهان منتقدان به خدا پناه برده بود، از منتقدانش با لفظ «بزدل سیاسی» یاد کرد.
خبرگزاری دانشجو: «یکی از مشخصات این دولت این است که انتقاد پذیر است... حتی اگر مخالفین راه این دولت یک درصد باشند، آن یک درصد حق دارند حرف بزنند و نقد کنند.» روحانی در مهر ماه 92 می‌گفت. روزهایی که هنوز عمر دولتش به نقد شدن قد نمی‌داد. او شهریور ماه هم دستور داده بود تا تمام شکایت‌های دستگاه‌های دولتی از رسانه‌ها پس گرفته شود تا اثبات کند که دولت یازدهم نقدپذیر است. کاسه صبر روحانی اما کوچک‌تر از این حرف‌ها بود. گذر چند ماه از عملکرد دولت و آغاز انتقاد از عملکرد آقای رئیس جمهور و همکارانش خیلی زود او را عصبانی کرد. او که روزی از بستن دهان منتقدان به خدا پناه برده بود، از منتقدانش با لفظ «بزدل سیاسی» یاد کرد و گفت «جهنم که از مذاکره با آمریکا می‌ترسید.» کار اما به همین‌جا ختم نشد. اجرایی شدن برجام و تحقق نیافتن وعده‌های دولت، صدای منتقدان را بلندتر کرد. صدایی که دولتی‌ها علاقه‌ای به شنیدن آن نداشتند. دولت از بهمن 94 تا امروز سیاست شکایت از رسانه‌های منتقد را در دستور خود قرار داده است. در آستانه روز خبرنگار و هم زمان با 3 سالگی دولت حسن روحانی در گفت‌وگو با اصحاب رسانه مشی دولت یازدهم در برخورد با رسانه‌ها را بررسی کردیم.
سید یاسر جبرائیلی، فعال رسانه‌ای درباره برخورد دولت با منتقدان می‌گوید: چیزی که ما در سال‌های گذشته مشاهده کرده‌ایم، دولت در حوزه نظارت بر مطبوعات دغدغه قانون را نداشته، بلکه همیشه دلواپس نقد خودش بوده است. وی می‌افزود: دولت می‌خواهد کسی نقد نکند. من شنیدم دولت بنا دارد از اشخاص حقیقی هم شکایت کنند. اتفاقی که برای جهان‌نیوز افتاده آغاز یک جریانی است که ریشه در 2 نکته مهم دارد. اول اینکه جریان رسانه‌ای حامی دولت توان پاسخگویی به انتقادات مطرح شده نسبت به دولت را ندارد و این نقدها آنقدر اصولی هست که آنها توانایی اقناع افکار عمومی را ندارند. معاون پژوهشی خبرگزاری فارس معتقد است: نکته دوم این است که تا پایان دوره ریاست جمهوری آقای روحانی 1 سال بیشتر باقی نمانده است. دولت کارنامه قابل قبولی در حوزه اقتصادی ندارد و محبوبیتش در حال افول است. با وجود هشدارهای دلسوزان، خوشبینی به غرب موجب شد تا در این 3 سال همه توان دولت در سیاست خارجی متمرکز شود. جبرائیلی ادامه می‌دهد: با عملی نشدن وعده‌های برجام دولت اکنون با یک ضعف کارنامه مواجه است که هرچقدر در رسانه‌ها به آن پرداخته شود، دولت در افکار عمومی مورد سوال واقع می‌شود که شما چه کردید؟ من فکر می‌کنم دوستان در دولت نمی‌خواهند کسی از آنها بپرسد که چه کرده‌اید؟
خلفی‌زاده، سردبیر «جهان‌نیوز» که پایگاه خبری مطبوعش در دولت یازدهم توقیف شد می‌گوید: در کار رسانه فراز و نشیب زیاد است و همیشه رسانه‌ها با شکایت و مواردی از این دست مواجه هستند. مسئله‌ای که الآن وجود دارد این است که در شرایط حاضر با بهانه و بی‌بهانه دارند در برابر رسانه‌های منتقد سنگ‌اندازی می‌کنند. مدیران رسانه‌های منتقد دیگر هم با چنین مسائلی مواجه هستند. وی معتقد است: دولت بر خلاف سال اول که شکایت‌هایش را از رسانه‌ها پس گرفت، بنا دارد در سال آخر کار خود شکایت‌های متعددی از رسانه‌های منتقد انجام دهد. این موضوع کاملاً با شعار شنیدن صدای مخالف و انتقادپذیری در تعارض است. دولت با دشمنان کشور به مذاکره می‌نشیند اما حاضر نیست با منتقدان دلسوزی که برای اصلاح مسیر دولت حرف‌هایی دارند بنشینند و صحبت کنند.
کاظم انبارلویی، سردبیر روزنامه رسالت در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجو درباره سیاست برخورد دولت با منتقدان می‌گوید: «دولت باید آستانه تحملش را بالا ببرد و نقد را با نقد پاسخ بدهد. اگر انتقادی از دولت می‌شود باید پاسخ منطقی به آن داده شود. با بستن رسانه‌ها مشکل دولت حل نمی‌شود.» وی می‌افزاید: « دولت به نقطه‌ای رسیده که می‌بیند وعده‌هایی که به مردم داده عملی نشده است و متأسفانه در واکنش به این مسئله به سانسور روی آورده است.»
حسین روزی طلب، عضو هیئت موسس رجانیوز و مدیر عامل رمز عبور در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجو با انتقاد از رفتار دولت با رسانه‌های منتقد می‌گوید: دولت به خاطر خط مشی خاصی که دارد به جای پاسخگویی اعمال فشار می کند. در شرایطی که در عصر رسانه های نوین به سر می بریم برخورد با یک رسانه سبب می شود آن رسانه مخاطبین بیشتری پیدا کند.
عبدالله گنجی، مدیر مسئول روزنامه جوان از جمله منقدان سیاست‌های دولت در برخورد با منتقدان است. او می‌گوید: دولت از پایگاه اجتماعی قابل قبولی برخوردار نیست و ادامه حیاتش را در ایجاد دو قطبی‌های سیاسی فرهنگی دنبال می‌کند. این راهبردی است که همیشه مورد نظر برخی افراد در دولت بوده که در نتیجه آن در این دو، سه سال قطب‌بندی‌هایی علیه نیروهای انقلابی در دولت شکل گرفته و این ماجرا هم در همین راستا قرار دارد.
حسین شمسیان، عضو شورای سردبیری روزنامه کیهان با انتقاد از سیاست برخورد دولت از منتقدان می‌گوید: «دولتی که ادعای آزادی بیان دارد وزیر خود را برای شکایت از کیهان مامور می کند به هر حال رویه دولت فعلی نشان می دهد که این دولت علاقه ندارد مردم از پستوها باخبر شوند و معتقدم هر چه رسانه منتقد و آزاد وجود نداشته باشد به نفع برنامه های آتی انتخاباتی آنهاست.» وی با اشاره به تلاش صفدرحسینی برای خرید برخی رسانه‌ها می‌افزاید: « این در حالی است که رسانه های منتقد از حمایت های دولت محرومند نمونه آن کیهان که دریافتی آن از تمام یارانه های ارشاد صفر است.»