زاد و ولد داعشی‌ها؛ خطر اول خاورميانه تا ۵۰ سال آينده/ بومرنگ روحانی برگشته است!/ عزتی که برجام با خود به همراه نیاورد
صحبت های روز گذشته روحانی درخصوص برجام، ریشه های فساد در شرکت های دولتی و تجربه بدعهدی آمریکا مهم ترین موضوعاتی بود که فعالان و چهره های سیاسی و رسانه ای به آن واکنش نشان دادند
کد خبر :
551345
سرویس سیاسی فردا: صحبت های روز گذشته روحانی درخصوص برجام، ریشه های فساد در شرکت های دولتی و تجربه بدعهدی آمریکا مهم ترین موضوعاتی بود که فعالان و چهره های سیاسی و رسانه ای به آن واکنش نشان دادند که بخشی از این نظرات را در ادامه میبینید.
یک:
مطابق قانون تجارت، «هیات مدیره» نمایندهء مالکیت، منتخب مجمع عمومی سهامداران و مسئول عزل و نصب و تعیینِ حدودِ اختیاراتِ مدیرعامل و پاسخگو در مقابل قانون و صاحبان سهم است. به زبانی ساده، هیات‌‌مدیره‌ها و بسیار پیش‌تر و نزدیک‌تر از آنکه کار به نهادهایِ بالادستی نظیر دیوان محاسبات یا سازمان بازرسی یا کمیسیون اصل نود مجلس یا معاونت مبارزه با مفاسد اقتصادی بکشد، خود خط مقدم و سنگر نخست نظارت بر کارآمدی و سلامتِ اداری و مالیِ شرکت‌ها و موسسات هستند
دو:
مطابقِ همان قانون، «مدیرعامل» که توسط هیات مدیره انتخاب شده تنها وظیفه مدیریتی دارد و نمی‌تواند در حوزه مالکیتی جز در حوزه پیشنهاد به هیات مدیره و تصویب اکثریت ایشان اختیاری ندارد. نیز نمی‌تواند رئیس هیات مدیره همان شرکت باشد، مگر با پیشنهاد هیات مدیره و موافقتِ کتبی سه‌چهارم اعضای مجمع عمومی سهامداران.
سه:
در بسیاری از کشورهایِ دنیا اما، ریاستِ هیات مدیره که هیچ، حتی عضویتِ ساده مدیرعامل (مسئول حوزه مدیریت) در هیات‌مدیره (مسئول حوزه مالکیت) نیز ممنوع است. منطق این ممنوعیت در قاعدهء عقلیِ "تعارض منافع" Conflict of interest)t) است. به عبارت ساده‌تر شما نمی‌توانید بر اشتباهات و تخلفاتِ مدیرعاملی رسیدگی کنید وقتی خودش عضو و بدتر از آن مسئول تعیین دستور جلسات و پیگیری مصوباتِ همان هیات مدیره‌ای است که باید بر او نظارت کند!
چهار:
در کشورِ گل و بلبل ما و خصوصا در شرکت‌ها و موسساتِ دولتی امّا،قوانین پیشرفتهء دیگر کشورها در تفکیک حوزه‌هایِ مدیریت از مالکیت که هیچ! حتی قانونِ تجارتِ خودمان هم رعایت نمی‌شود و مدیرعامل و رئیس هیات مدیره معمولا یک‌نفر هستند! و جالب‌تر آنکه معمولا نه توسط هیات‌مدیره که از طریقِ نمایندهء مالک (که اغلب مقامی دولتی است) تعیین می‌شود. و جالب‌ترتر آنکه، اعضاء هیات مدیره معمولا پس از انتخاب و انتصابِ مدیرعامل و رئیس‌هیات مدیره و آنهم به پیشنهاد او تعیین و منصوب می‌شوند تا اصطلاحا تا انتهایِ کار با او هماهنگ باشند!
پنج:
اکثریت و اعضایِ غیرموظفِ هیات مدیره‌ها، به جز برداشتنِ سهمی از سود سالیانهء شرکت‌ها و موسسات (که معمولا به جهتِ ناکارآمدی مدیران‌شان زیان‌ده هستند و سودی جهتِ تقسیم در بساط ندارند) قانونا و صرفا حق‌الجلسه‌ای دریافت می‌کنند در حدودِ عددِ باورنکردنی و بسیارناچیزِ دویست‌هزارتومان برای هرجلسه که در ماه مجموعا به یک‌ملیون تومان هم نمی‌رسد! در این شرایط چه چاره‌ای می‌ماند جُز آنکه هوایِ مدیرعاملِ و رئیس‌هیات مدیره محترم و غیرپاسخگو و تام‌الاختیار و قبلا تعیین شده توسط مقامی دولتی را داشته و خودشان بی‌هیچ نظارت و فضولی ماشینِ امضای مصوبات و
صورت‌جلسات و گزارش‌هایِ مالی او باشند و در عوض چشمِ انتظاری داشته باشند از لطف و کرَم وی در سُفرهء امورِ اجرایی همان موسسه یا شرکت؟
برجام و شعارهای توخالی دولتمردان
این سخن، تحلیل قبلی ما را مبنی بر اینکه کسانی در دولت یازدهم به ایده "برجام بدون آمریکا" می اندیشند، تقویت می کند.
توجیه دکتر ظریف و دوستانشان برای مذاکره دوجانبه با آمریکا، قدم زنی ها و عکس های یادگاری جلو پرچم آمریکا و هزینه از حیثیت ملت، همواره این بوده که چون بیشترین تحریم ها از ناحیه آمریکا علیه کشورمان وضع شده، ما در حال مذاکره با آمریکا هستیم تا این تحریم ها برداشته شود.
معنی ادامه برجام بدون آمریکا، حفظ تحریم ها در عین عقب نشینی های هسته ای و امنیتی است. شعارهای_توخالی امروز دولتمردان یازدهم چون منزوی_شدن_آمریکا با عدم اجرای برجام، نمی تواند جایگزین وعده های جناب روحانی برای رفع تحریم ها شده و خسارات وارد شده بر کشور را جبران کند.
حرف آخر را رهبر انقلاب فرموده اند. اگر آمریکایی ها برجام را پاره کنند، ما آن را آتش می زنیم و جناب حجت الاسلام روحانی نیز باید آن را آتش بزنند.
حرف آقای نوبخت، یادآور پاسخ مشهور دکتر ظریف به مجری تلویزیون است که وقتی پرسید چه تضمینی هست که آژانس در برجام بدعهدی نکند، پاسخ شنید در آن صورت اعتبارش را نزد ملت ما از دست خواهد داد!
زاد و ولد داعشي ها؛ خطر اول خاورميانه تا 50 سال آينده
تجربه برجام، بی اعتمادی به آمریکا
خلاصه اینکه برجام اگر حاصلی داشته باشد بی اعتمادی به استکبار است و نفس مذاکره نمی تواند نتایجی برای کشوربه بار آورد. مذاکره باید تعهدات دوجانبه را هدف بگیرد که البته تجربه برجام خلاف این بود و به همین دلیل است که تاکید می شود مذاکره در سایر موضوعات نیز نمی تواند مثمر ثمر باشد، پس بهتر آن است تا نگاه به خارج عاقلانه باشد و در حد واندازه خود، و به جای آن تکیه بر بازوی داخلی کنیم چرا که خفته و بیدار را تفاوت است و تکیه بر خنده دشمن شرط عقل نباشد.
گفت و گو یکرنگ نبود غافل و هوشیار را
در نفس باشد تفاوت ، خفته و بیدار را
بر تواضع های دشمن تکیه کردن ابلهیست
پای بوس سیل از پا افکند دیوار را
بومرنگ روحانی برگشته است!
برجام برای ما عزت آورد(!)
"1- برجام برای ما عزت آورد! 2- ما نمی توانیم مقابل قدرت های بزرگ آن هم با شعارهای تو خالی بایستیم."
در رابطه با بیان ایشان در زمینه برجام باید گفت که واقعاً جای شگفتی و تعجب است در حالی که حتی دست اندر کاران مذاکرات هسته ای بعد از گذشت یک سال از زمان توافق برجام اعتراف می کنند که برجام هیچ دستآوردی برای ما نداشته است و تحریم ها تنها روی کاغذ برداشته شده و عملاً همچنان بر جای خود باقی است، جناب آقای رئیس جمهور همچنان بر طبل تو خالی برجام کوبیده و آن را عزت آور برای مملکت و ملت می داند! جناب آقای رئیس جمهور! حفظ و اعتلای عزت این ملت نه با برجام بلکه با خداوند متعال است. (و لله العزة و لرسوله و للمؤمنین/ سوره مبارکه منافقون آیه 8)
اما در مورد بیان دوم ایشان که " نمی توانیم در مقابل قدرت های بزرگ آن هم با شعارهای تو خالی بایستیم "، نشان از عمق وادادگی و ضعف این دولت در قبال قدرت های بزرگ، خلاف فرمایشات حضرت امام(ره) ، مقام معظم رهبری(دام ظله) و تجربة 38 ساله ما بعد از پیروزی انقلاب می باشد. در حالی که در اوایل انقلاب که هنوز نظام جمهوری اسلامی کاملاً شکل نگرفته بود و آمریکا و قدرت های بزرگ بسیار قدرتمندتر از امروز بودند، آن مراد سفر کرده با اقتدار می فرمود که " ما آمریکا را زیر پا می گذاریم " و " آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند " و به تجربه هم ثابت شد که قدرت های بزرگ در مصاف با
جمهوری نوپای اسلامی ایران در همه توطئه های گوناگون خود جز شکست، تحقیر و ناکامی چیز دیگری به ارمغان نبردند.
امروزه که به توفیق خداوند متعال و حضور ملت مبارز در صحنة مقابله با آمریکا و سایر قدرت های مستکبر، آنها در داخل منطقه و حتی در جهان زمین گیر شده و راهی جز قبول شکست در مقابل نیروهای مردمی و جبهه مقاومت به رهبری جمهوری اسلامی ندارند، جای بسی تعجب است که جناب آقای رئیس جمهور این چنین مطالبی را بیان می کنند که نه با واقعیت صحنه سیاست بین الملل همخوانی دارد و نه با اصول و ارزش هایی که انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی بر پایه آنها بنا شده است و نه با وعده های الهی تطبیق می کند.
جا دارد که ایشان تا دیر نشده تجدید نظری در این مواضع و گفتار خود بنمایند.