دخترانی با آرزوی زندگی بهتر

روزنامه آرمان: نسل امروز، نسل ماهواره، اينترنت، موبايل و در يك كلام نسل انقلاب ارتباطات است. نسل امروز به كمك رایانه و موتور‌های جست‌وجوگر دنيا را به زير انگشتانش درآورده است. بنابراين اينكه نسل امروز به سادگي نسل گذشته نیست، خيلي جاي تعجبي ندارد. دختران امروز ایران که قرار است مادران آینده این مرز و بوم باشند دیر زمانی است درگیر مشکلات مختلفی هستند که منشأ بیشتر آنها اجتماعی است. ورزش، ازدواج و تحصیل کف توقعات جوانان ایرانی است، در حالی که سالیان سال است حتی برای این کف توقعات هم توسط دولت ها برنامه ریزی انجام نمی شود. مجموعه این عوامل دختران و زنان ایرانی را به ناکامی های زیادی سوق داده و شکاف بین نیازها و واقعیت های موجود آمار افسردگی را روز به روز بیشتر می کند. محدودیت فضا و امکانات تفریحی برای همه جوانان ایرانی معضل فقدان نشاط و تفریح را به ارمغان آورده است، در حالی که سن ازدواج آنها هم روز به روز به واسطه نبود بسترهای مناسب اشتغال و مسکن بالاتر می رود. راه یافتن زنان به ورزشگاه شاید به گفته خیلی ها در میان مطالبات و معضلاتی که در حال حاضر در میان زنان و دختران ایرانی وجود دارد اصلا مهم نباشد، اما از نظر بسیاری از زنان تحقق این خواسته در کشوری که در آن زنان از بسیاری از حقوق اجتماعی محروم هستند می توانست مقدمه ای برای موفقیت‌ها و گشایش‌های بعدی باشد. دختران و ورزش ورزش برای زنان و دختران ایرانی به دلیل سایه انداختن برخی باورهای غلط و دیدگاه های سنتی بر آن همیشه مغفول مانده است. بحث حضور در ورزشگاه ها برای زنان و دختران ایرانی و بسیاری از فعالان حقوق زنان در ایران یک مطالبه مهم بود، زیرا در باور بسیاری از زنان و دختران اگر این مانع حضور زن در اجتماع از طریق مشارکت در مسابقات ورزشی برطرف می شد زنان ورزش و فعالیت های بدنی را به شکل جدی تری دنبال می کردند. این در حالی است که بسیاری از زنان و دختران ایرانی به دلیل فقدان فعالیت های بدنی از مشکلات اسکلتی رنج می برند. مینو از بچگی دوست داشت پسر باشد. او عاشق فوتبال و والیبال است و بزرگ‌ترین آرزویش راه یافتن زنان به ورزشگاه هاست. او مربی بدنسازی است و ورزش بهترین سرگرمی زندگیش است. مینو در مورد مشکلاتی که سر راه ورزش کردن زنان وجود دارد می‌گوید: «همه ورزش‌های ما دختران در ایران محدود به رفتن به محیط زیرزمینی یک باشگاه تنگ و کوچک است، زیرا برای دختران در ایران امکان ورزش در محیط باز وجود ندارد.» او ادامه می دهد: «من سال گذشته به دلیل ورزش طولانی مدت در محیط بسته دچار مشکلات ریوی شدم و بعد از مراجعه به پزشک فهمیدم ورزش در محیط بسته و با اکسیژن کم به جای فایده بیشتر ضرر دارد.» به گفته او در حالی تنها امکان ورزش دختران جوان رفتن به محیط بسته باشگاه است که شهریه های کمرشکن این باشگاه ها هم برای خیلی ها قابل پرداخت نیست. سال گذشته معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست ورود زنان به ورزشگاه‌ها را مطالبه اصلی خانم‌های ایرانی ندانست، اما در عین حال تاکید کرد: «من فکر نمی‌کنم این موضوع و ورود به ورزشگاه‌ها مطالبه اصلی بانوان ایرانی باشد. یکی از مطالبات اصلی خانم های ایرانی این است که دختران همگام با پسران و از دوران پیش دبستانی و حتی قبل از ورود به مدرسه بتوانند از امکانات ورزشی مناسبی برخوردار باشند.» معصومه ابتکار به مشکلات دختران ایرانی در عرصه ورزشی اشاره و تصریح کرد: «دختران ایرانی از مشکلات اسکلتی به دلیل فقدان امکان ورزش و محرومیت‌هایی که در نقاط مختلف کشور - و به ویژه استان‌هایی که هنوز دیدگاه‌های سنتی دارند- وجود دارد، رنج می‌برند. دختران و اختلالات روانی بسیاری از مشکلات روحی و همچنین رفتارهای نابهنجار دختران، علل فرهنگی و اجتماعی دارد. در واقع انتظارات نامعقول، اعتماد به نفس پایین، حس کنجکاوی، روحیه لذت‌طلبی، نگرش های غلط اجتماعی، نگرش‌های نابجا در مورد آینده و برخی کسالت های خفیف روانپزشکی در ذهن دختران باعث بروز انواع مشکلات روحی و روانی در بین آنها می شود. بر اساس آمارها دختران مجرد در مقایسه با زنان متاهل بیشتر درگیر انواع اختلالات روحی و روانی هستند. همسو با آمارهای عمومی منتشر شده در مورد گستردگی شیوع بیماری‌های روانی در كشور، آمارهای ارائه شده از سوی سازمان ورزش و جوانان نشان می‌دهد كه افسردگی شایع‌ترین اختلال روانی میان نسل جوان كشور است.این را محمدتقی حسن‌زاده رئیس مركز مطالعات وزارت ورزش و جوانان می‌گوید كه البته به گفته او میزان افسردگی در بین دختران بیشتر از پسران است. لیلا ۲۶ سال دارد و حدود سه سال به افسردگی حاد مبتلا بوده است. او در مورد دلیل افسرده شدنش می گوید: به مرور این اتفاق افتاد. من در کودکی بسیار شاد و سرزنده بودم و تا نوجوانی هم مشکل چندانی را احساس نمی کردم، اما در دوران جوانی و با ورود به دانشگاه افکار پوچ گرایانه به سراغم آمد. لیلا ادامه می دهد: ساعت های متمادی ماندن در خانه و نداشتن تفریح و پدر و مادری بیمار که همه رفت و آمدهای مرا محدود می‌کردند، در کنار زندگی در محیطی که در آن حتی به تفریح و شادی‌های معقول دختران با دید بدی نگریسته می‌شود از من آدمی ساخت که این روزها فقط به کمک انواع و اقسام داروها و قرص های ضدافسردگی زنده است. دختران و ازدواج بررسی های آماری سازمان ثبت احوال درباره زنان و مردان در سن ازدواج مجرد نشان می دهد که تعداد زنان ۱۰۰ هزار نفر بیش از مردان است و برهمین اساس کارشناسان معتقدند هر چه سن ازدواج بالاتر رود تعداد دختران مجرد بیش از پسران می شود. به همین دلیل جمعیت شناسان توصیه می کنند نباید اجازه دهیم سن ازدواج در دختران بالا رود تا مشکلی نیز برای ازدواج آنان به وجود نیاید. مهدیه خیلی دوست دارد ازدواج کند، اما به گفته خودش حتی یک خواستگار هم ندارد. او ۲۸ ساله و فوق لیسانس است. خانواده مهدیه از نظر مالی در وضعیت خوبی هستند و منزل آنها هم در یکی از محلات خوب شهر است. او در این باره می گوید: «از سال ۸۵ یعنی ۱۰ سال قبل، مادرم برای من و اینکه زودتر ازدواج کنم جهیزیه جمع کرد و به همه جا سپرد اگر گزینه مناسبی برای ازدواج بود ما حاضریم دخترمان را به آنها بدهیم اما از آن زمان تا امروز دریغ از یک خواستگار! »این دختر جوان در این مورد می‌گوید: «البته خیلی ها هستند که پا پیش می گذارند اما قصد همه آنها دوستی است و هیچ کس قصد ازدواج ندارد و در این بین فقط چند نفر درخواست جدی برای ازدواج داشتند که با تحقیقات فهمیدم یا زن دارند یا به دلیل مشکلات حاد روانی و اخلاقی از همسر سابق خود جدا شده اند.» مهدیه معتقد است: «به نظر من شیوه همسر گزینی جوانان امروزی تغییر کرده و دیگر کمتر کسی با روش های سنتی ازدواج می کند و در این بین دخترانی که مثل من در خانواده های سنتی زندگی می کنند شانس کمتری برای ازدواج و تشکیل خانواده دارند.» دختران و آسیب‌های اجتماعی ناهنجاری های اخلاقی و اجتماعی در زنان نیز مانند مردان وجود دارد. اعتیاد و فرار از منزل دو معضل اجتماعی است که در سال های اخیر به ویژه شاهد افزایش ابتلای دختران به آنها در کشور بوده ایم. هر چند در مورد آمار اعتیاد زنان گفته می شود تنها ۱۰ درصد معتادان زن هستند، اما وضعیت اعتیاد زنان با توجه به رشد چشمگیر آن در سال های اخیر و در برخی مقاطع سنی نگران کننده است، چنانکه سال گذشته شهیندخت مولاوردی معاون امور زنان و خانواده رئیس‌جمهور، گفت: «تغییر رویکردهای اجتماعی برای کاهش وزن و تسهیل دسترسی به مواد مخدر صنعتی به جای سنتی سبب شده است ۹ درصد پسران دانشجو و ۱۱ درصد دختران دانشجو به اعتباد روی آورده اند.» سال گذشته همچنین دلبری، مدیرکل بهزیستی استان تهران با اشاره به آمار فرار دختران از منزل، گفت: «متاسفانه این پدیده روز به روز در حال افزایش است و سالانه ۱۰ الی ۱۵ درصد دختران بین ۱۴ تا ۱۸ سال از منازلشان فرار می‌کنند.» مهلا ۲۱ سال دارد و سه سال است شیشه مصرف می‌کند. او اولین بار در مدرسه و از طریق دوستانش این ماده مخدر را امتحان کرده و در این باره می‌گوید: من در شاخه فنی و حرفه ای و رشته گرافیک در دبیرستان تدریس می کردم و چون برای انجام کارهای عملی رشته ام باید ساعات زیادی از شب را بیدار می ماندم به تشویق دوستانم شیشه کشیدم. او می افزاید: بعد از مدتی از مدرسه اخراج شدم چون چند بار در دستشویی مدرسه شیشه کشیدم و ناظم مدرسه فهمید و بعد از آن تاریخ دیگر به مدرسه نرفتم. مهلا دلیل و عامل اصلی اعتیادش را تنهایی و نداشتن یک راهنمای خوب می داند.