الگوهایی برای طارمی

روزنامه آرمان؛ ناصر ابراهیمی: این روزها با برگشت طارمی به پرسپولیس، این تیم وضعیت بهتری پیدا کرده است. هر مربی برای خودش یک معلم است و بازیکنان هم مانند یک شاگرد مدرسه برای مربی به حساب می‌آیند.

زمانی که یک شاگرد اشتباه می‌کند معلم آن را تنبیه می‌کند اما از مدرسه اخراجش نمی‌کند که باعث شود او از تحصیل کردن منع شود. بازیکنان فوتبال هم چنین مشخصه‌ای دارند، بازیکنی که اشتباه می‌کند باید توسط مربی تنبیه شود اما نباید برخوردی با آن شود که فوتبالش نابود شود. من برخورد برانکو را بهتر از برخورد کی‌روش می‌دانم و اعتقاد دارم سرمربی پرسپولیس واکنش بهتری نسبت به حرکت طارمی در مقایسه با واکنش کی‌روش نسبت به رفتار رحمتی نشان داد. زمانی که یک بازیکن اشتباهی را مرتکب می‌شود باید از سوی سرمربی و مجموعه باشگاه تنبیه شود اما این تنبیه برای یک مدت زمان کوتاه کافی است و نباید برای چند سال یا برای همیشه آن بازیکن را تنبیه کرد.

به نظر من کی‌روش می‌بایست بعد از یک سال، رحمتی را به تیم ملی دعوت می‌کرد و قطعا این بازیکن هم بعد از دوری یک‌ساله از تیم ملی به اشتباه خودش پی می‌برد. من طارمی را از بچگی می‌شناسم و با پدر او هم در بوشهر کار کردم. او از بچگی هم استعداد زیادی در فوتبال داشت و من اعتقاد داشتم که به یکی از بهترین بازیکنان ایران تبدیل می‌شود. اما رفتار چند وقت اخیرش را تایید نمی‌‌کنم. او بعد از به‌دست آوردن عنوان آقای گل در لیگ ایران رفتارش تغییر کرد، در حالی که فرشاد پیوس پنج سال آقای گل لیگ برتر شد و در رفتارش هیچ تغییری احساس نشد.

طارمی باید بداند بازیکنی که می‌خواهد اسطوره شود باید در دل مردم و هواداران جای داشته باشد و با یک رفتار درست و احترام به هوادار محبوب طرفداران می‌شود. حق طارمی است که در فوتبال اروپا بازی کند اما او هم باید صبر می‌کرد تا از طریق پرسپولیس به لیگ‌های معتبر اروپایی ترانسفر می‌شد. طارمی باید راه و روش بازیکنانی مانند مهدوی‌کیا، دایی و کریمی را در پیش می‌گرفت که از این باشگاه به لیگ‌های معتبر اروپایی رفتند. فوتبال ترکیه هیچ دستاوردی برای بازیکنان ایرانی نخواهد داشت و تاکنون هر بازیکن ایرانی که در لیگ این کشور بازی کرد از وضعش راضی نبود.