ادعای جدید آسوشیتدپرس درباره توافق هسته‎ای ایران

خبرگزاری فارس: یک خبرگزاری آمریکایی با استناد به یک سند محرمانه مرتبط با توافق هسته‌ای ایران ادعاهای جدیدی درباره این توافق مطرح کرده است. آسوشیتدپرس ادعا کرده سندی محرمانه که به رویت این خبرگزاری رسیده نشان می‌دهد محدودیت‌های کلیدی در برنامه هسته‌ای ایران، اندکی بیش از یک دهه بعد، کاهش خواهند یافت. آسوشیتدپرس ادعا کرده این سند، تنها بخش مرتبط با توافق هسته‌ای ایران و گروه 1+5 است که هنوز علنی نشده است. یک دیپلمات که حوزه کاری‌اش برای بیش از یک دهه برنامه هسته‌ای ایران بوده، سند یاد شده را در اختیار رسانه مربوط قرار داده است. یک دیپلمات دیگر نیز که همین سند را در اختیار داشته، صحت آن را تأیید کرد. دیپلمات مورد استناد آسوشیتدپرس، سند مورد نظر را یک «توافق جانبی» بر «برجام» توصیف کرد. وی با وجود این خاطرنشان کرد که سند مذکور، علی‌رغم جدا بودن از برجام، یکی از بخش‌های لاینفک آن است که به تأیید ایران و اعضای گروه 1+5 رسیده است. جزئیات پیشتر گزارش شده در برجام، رئوس کلی محدودیت‌های اعمال شده بر برنامه هسته‌ای ایران را مشخص می‌کنند. این سند می‌گوید که ایران بعد از دوره‌ای بین 11 تا 13 سال می‌تواند سانتریفیوژهای نسل اول خود را با حداکثر 3500 سانتریفیوژ پیشرفته جایگزین کند. طبق تفسیر آسوشیتدپرس، از آنجا که بازده این ماشین‌های پیشرفته پنج برابر ماشین‌های قبلی است، زمان گریز ایرن از یک سال به شش ماه کاهش خواهد یافت. این گزارش در حالی بر زمان گریز 6 ماهه تاکید دارد که پیش از توافق هسته‌ای وین، زمان گریز هسته‌ای ایران به اذعان کارشناسان غربی، کمتر از 3 ماه بود. زمان گریز که یک مفهوم ابداعی کشورهای غربی است، به‌معنای مدت‌زمان لازم برای انباشت مواد هسته‌ای لازم جهت تولید سلاح هسته‌ای است. اگر وجود چنین توافقی واقعی باشد، گزارش امشب آسوشیتدپرس به‌معنای آن است که این خبرگزاری آمریکایی توانسته به یکی از محرمانه‌ترین اسناد بین ایران و غرب دست پیدا کند. این امر طبعا می‌تواند محل تامل باشد. این توافق محرمانه اگر وجود داشته باشد، همچنین نشان‌گر این است که روند پیشرفت هسته‌ای ایران پس از پایان محدودیت‌های برجامی نیز مورد توافق قرار گرفته و دست ایران برای افزایش توان هسته‌ای خود در آن دوران هم چندان باز نیست.