هنرمندانی که با بیماری مبارزه میکنند +تصاویر
مدتی است که پیاپی نام هنرمندان مختلفی از عرصههای گوناگون را میشنویم که در حال مبارزه با یک بیماری هستند، الگوهایی که به مردم یاد میدهند چطور در شرایط سخت با امید زندگی میکنند.
کد خبر :
544584
خبرگزاری فارس: این روزها هراز چندگاهی که به خبرگزاریها سری بزنید و یا روزنامهها را ورق بزنید در صفحات فرهنگی اخباری مبنی بر بیماری هنرمندان و چهرههای مختلف فعال فرهنگی میبینید. اخباری که قطعا جامعه هنرمندان و مردم را آزده خاطر میکند. ضمن اینکه به نظر میرسد این روزها تعداد بیشتری از هنرمندان درگیر بیماری شدهاند و با روحیه مثل زدنی و استقامت و صبوری با آن مبارزه میکنند. قطعا انتشار و خواندن این اخبار خیلی خوشایند نیست اما بد نیست بدانیم این روزها کدام یک از هنرمندان ارزشمند این مرز و بوم نیازمند دعای خیر هموطنانشان هستند. در ادامه به روند
درمانی تعدادی از این چهرهها اشاره میشود: عزت الله انتظامی عزتالله انتظامی 31 خرداد سال 1303 در محلۀ سنگلج تهران متولد شد و در حال حاضر 92 سال سن دارد. او در رشته برق تحصیل کرده و در سال 1326 وارد عرصه هنر شده است. او در سال 1348 با گاو ساخته داریوش مهرجویی وارد عرصه حرفهای سینما شد و با کارگردانهای دیگری نظیر علی حاتمی، مسعود کیمیایی و ... نیز همکاری داشته است. اجاره نشینها، گراند سینما، هامون، بانو، گاو، ستارخان، ناصرالدین شاه اکتور سینما، روز فرشته، روسری آبی، دیوانه از قفس پرید، خانهای روی آب و راه آبی ابریشم از جمله آثار با هنرنمایی این بازیگر پیشکسوت
هستند. انتظامی این روزها از مشکلاتی درباره ستون فقرات و مهرههای کمر رنج میبرد و تحت نظر پزشکان مراحل درمان را سپری میکند.
نادر طالبزاده نادر طالبزاده متولد 1332 در تهران است. او یک فعال فرهنگی است که چهره او نیز بیشتر به واسطه اجرای برنامههای خاص و پرمخاطب برای مردم آشناست. برنامههایی نظیر راز و عصر که با اجرای او روی آنتن رفتهاند، از جمله این آثار هستند. همچنین او کارگردانی مجموعه تلویزیونی بشارت منجی را برعهده داشته که به زندگی حضرت عیسی (ع) میپردازد. طالبزاده از منتقدان جدی سیاستهای رسانهای امریکاست و همچنین در حوزه مقابله با صهیونیسم نیز فعالیتهای بسیاری داشته و دارد. وی که در کارنامه خود دبیری جشنواره مردمی عمار را هم دارد، چندی پیش در گفتوگو با فارس پرده
از رازی هولناک درباره بیماری خود برداشت. او در این باره گفت: «دچار نارسایی قلبی هستم که قبلا نیز گفته شده بود و متاسفانه در شرایط نامساعد هوا که گرد و خاک است این حال بدم تشدید میشود.»
وی ادامه داد: به دلیل شرایط بیماری و اینکه پزشکان تاکید کردند نباید عصبی بشوم و فعالیتی هم نداشته باشم که دچار خستگی شوم؛ فعلا فعالیتهای هنری را تعطیل کردهام. امیدواریم سرکار خانم فقیه نصیری هرچه زودتر با بهبود حالشان به عرصه بازیگری برگردند.
**حسین محب اهری حسین محباهری بازیگر 55 ساله کشورمان نقشهای بسیاری را ایفا کرده اما برای دهه شصتیها هنوز هم یادآور برنامه مبصر پنج ساله است و آخرین حضور او در تلویزیون نیز به مجموعه «معمای شاه» برمیگردد که نقش پزشک شاه را ایفا میکند.اما او در آثاری مانند محله بهداشت، سربداران، باجناقها، چاق و لاغر، پایتخت، معمای شاه، اسپاگتی در هشت دقیقه، وقتی همه خواب بودیم، پسر آدم دختر حوا و. . . نیز بازی کرده است. او حدود 15 سال است که با بیماری سرطان دست و پنجه نرم میکند، اما باید با او همکلام شد تا متوجه عمق امیدواری او به زندگی شویم؛ امیدی که ریشه در توکل به خدا و
تسلیم در برابر مشیت او دارد.
او درباره بیماری خود گفته است: «حق ندارم به خدایی که به من زندگی داده و مرا خلق کرده، بدبین باشم و امیدم را از دست بدهم. خداوند انسان را خلق کرد و بعد خود را برای این خلقت تشویق کرد و احسنت گفت. انسان شگفتانگیزترین موجود حیات است پس من حق ندارم به این موجود ارزشمند نگاه منفی داشته باشم. خدا مرا آفریده است پس باید در همه شرایط از او سپاسگزار باشم. دنیا میلیونها سال است که به وجود آمده، عظیم و شگفتانگیز! خداوند آن را به زیباترین شکل مدیریت میکند پس من نباید به این قدرت بدبین و ناشکر باشم.» حالا این روزها این هنرمند خوش روحیه و خوش اخلاق کشورمان مدتی است که
دوباره درگیر بیماری شده و مراحل درمانی را سپری میکند که از خداوند متعال برای ایشان حصول سلامتی کامل را خواهانیم. اکبر عبدی اکبر عبدی که 55 سالگی را سپری میکند، از بازیگران سینما و تلویزیون ایران و دارنده نشان درجه یک فرهنگ و هنر است. او بیشتر در نقشهای کمدی بازی میکند و فیزیک بدنی خاصی دارد و صورت وی، امکان گریم و ساختن چهرههای گوناگون، مانند نوجوانان و زنان را به وی میدهد. اکبر عبدی از هنرجویان مدرسه هنر و ادبیات صدا و سیما بوده است. او حضور طلایی در بسیاری از فیلمها و سریالها داشته که از جمله آنها میتوان به فیلم مادر، اجارهنشینها،
ناصرالدین شاه اکتور سینما، آدم برفی، دزد عروسکها، ای ایران، مدرسه پیرمردها ، سفر جادویی و ... اشاره کرد.
اکبر عبدی مبتلا به دیابت است و مدتی است که با شدت گرفتن بیماری کلیه مدتی در بیمارستان سپری کرد و این روزها پس از پیوند کلیه باید مدتی را در قرنطینه سپری کند. لوریس چکناواریان لوریس چکناواریان یکی از بزرگترین چهرههای موسیقی کشورمان است. او در سال 1316 در شهر بروجرد به دنیا آمده و در حال حاضر آهنگساز و رهبر ارکستر است. او یکی از مشهورترین چهرههای فرهنگی در ایران و ارمنستان است که توانسته با هزینه خود ارکسترهای مختلفی را در در نقاط جهان از جمله اتریش، بریتانیا، آمریکا، کانادا، فنلاند، ارمنستان، تایلند رهبری کند. چکناواریان به عنوان آهنگساز تا به حال 6 اپرا، 5
سمفونی، کارهای در زمینه موسیقی کر، موسیقی مجلسی، پیانو و خوانندگی، و همچنین کنسرتوهایی برای پیانو، ویولن، گیتار، سلو و پیپا، در کنار موسیقیهای متن فیلم ساخته است.
او در حال حاضر خارج از کشور مراحل درمان خود را سپری میکند. بهناز جعفری بهناز جعفری در سال 1353 در تهران متولد شده و بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون است. وی فارغالتحصیل رشته ادبیات نمایشی از دانشگاه آزاد اسلامی است و اولین فیلم او که در نقش کوتاهی حضور داشت روسری آبی در سال 1373 بود. او برای بازی کوتاهش در فیلم «خانهای روی آب»، از بیستمین جشنواره فیلم فجر، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مکمل زن را گرفت. او همچنین در نمایش شب هزار و یکم بهرام بیضایی بازی کرده است.
بهناز جعفری حضور پررنگی هم در تلویزیون داشته و در تله فیلمهای متعددی ایفای نقش کرده است. پس از اینکه آتنه فقیهنصیری اعلام کرد که به بیماری ام اس مبتلاست، بهناز جعفری نیز در پست اینستاگرامی خود خبر از ابتلا به این بیماری داد. او در این باره نوشت: «بهناز جعفری هم به بیماری آتنه فقیه نصیری دچار شد» وقتی این تیتر را در فضای مجازی خواندم دلم خواست با صدای بلند فریاد بزنم : بیماری آتنه فقیه نصیری یامن یاهمهی ما اسم دارد : «ام اس» مخفف مولتیپل اسکلروزیس است که قطعا خاطر هیچکداممان به خوبی نمیماند؛ اسم قلمبه سلمبهای است و احتمالا در تکرار چند بارهاش زبانمان
میگیرد و شاید اسباب خندهی خود و اطرافیانمان شویم. حالا که این قصه قرار است به نام بیماری آتنه فقیه نصیری یا بیماری بهناز جعفری یادمان بیاندازد چیست و چه شکلی است و از کجا میآید و چه میکند، وظیفه ی خود میدانم ضمن الصاق نامم به این بیماری، بدین وسیله نکات مهم، صمیمانه و کمی شخصی را خدمت شما سروران، عزیزان، دوستداران، طرفداران و خدایی ناکرده حاشیهسازان اعلام کنم و آن اینکه لطفا بنده را به غیر از شکل و شمایلی که پیش از این میشناختید و به خاطر میآوردید جور دیگری تصور نکنید. نه شاخ درآوردهام، نه کج شدهام و نه عجیب و نه غریب، من هم مثل خیلی های دیگر
زندگی میکنم، شاید فقط کمی زودتر خسته شوم. من همچنان با پاهای خودم از پلهها بالا و پایین میروم ولی با هر قدم و هر نفس خدا را شکر میکنم و از این ابتلا و آگاهی از خدا سپاسگزارم. اسفند سال 1393 متوجهی علائم این بیماری در سیستم اعصاب و گردنم شدم و تحت نظر پزشک عالیقدر و مهربان دکتر عبدالرحمن نجل رحیم فوق تخصص مغز و اعصاب هستم. از تمام انرژی و توانم برای خوب بودن استفاده میکنم. از لحظات زیبای زیستن، بیشتر از قبل لذت میبرم. نمیدانم کنترل یا قدرت خواستن و شور عشق و امید چقدر در بهبود یا پیشرفت این ماجرا تاثیر خواهد گذاشت و چه در انتظارم است. خوشبختانه
اطلاعرسانی و آگاه سازی درباره این بیماری در کشورمان تکانی به خود داده و نرم نرمک واضحتر میشود. اما متاسفانه هیچکس نمیداند چرا در عین حال تعداد مبتلایان هم از آنسو در حال پیشرفت و این رقابت تلخ با ماست یا دنیاست! و صدافسوس که سن ابتلا به این بیماری در کشور ما هر سال پایینتر میآید. غیر از مقالات ریز و درشتی که در این باره به مدد اینترنت دستیابی به اکثرشان سهل و آسان است، سه کتابی که به شناختم از این بیماری کمک کرد معرفی میکنم تا با خواندنشان از چیزی نترسیم، پذیرنده باشیم و از کنار هم آرام بگذریم و به بیماری و سلامت هم احترام بگذاریم. **هنرمندانی که در
بالاتر به نامشان اشاره شد تنها تعدادی از چهرههای هنری هستند که با بیماری دست و پنجه نرم میکنند و قطعا افراد بسیار دیگری هم هستند که در این گزارش از قلم افتادهاند. چهرههایی که حتی در اوج بیماری هم وقتی به مردم عادی میرسند باید برایشان زمان بگذارند و حداقل به گرفتن فریمهای متوالی عکسهای یادگاری بسنده کنند. اما در این میان فقط مردم نیستند که به عشق هنر آنها عکس یادگاری میاندازند، بلکه عدهای مدیران و مسئولان هم هستند که گاهی برای راه افتادن کارشان به این هنرمندان سری میزنند، اظهار امیدواری برای بهبود حالشان میکنند و در نهایت پس از انتشار
تصاویر دیدارشان همه چیز را به فراموشی میسپارند. هنرمندان بسیاری در کشور ما حضور دارند که از سوی دولت هیچ گونه حمایتی نمیشوند و صندوق حمایت از هنرمندان نیز در عمل هیچ حمایتی از این قشر ندارد. در کنار آن وزارت بهداشت نیز شرایط درمانی کاملی برای هنرمندان در نظر نگرفته است و هر هنرمندی بنا بر شرایط مالی خود روند درمان را پیگیری میکند.