روزنامه شرق: طرح استیضاحی که در نطفه ماند. روزنامه اعتماد روز گذشته در گزارشی از آمادهشدن طرح استیضاخ وزیر کار و امور اجتماعی خبر داده بود. در این گزارش به نقل از محمدعلی وکیلی، یکی از نمایندگان عضو فراکسیون امید به استیضاح علی ربیعی اشاره شده بود و به محورهای استیضاح هم در چهار بخش به تفصیل پرداخته شده بود. یکی از این محورها «معطلگذاشتن بنگاههای اقتصادی ازجمله شستا و بهزیانرساندن این بنگاهها» اعلام شده بود.
وکیلی همچنین به اعتماد گفته بود که استیضاح ربیعی ٦٠ امضا دارد؛ اما هنوز به علی لاریجانی تقدیم نشده است. وکیلی گفته بود: «میخواهیم ربیعی به دست رئیسجمهوری تغییر کند. از طریق انصاری و نوبخت پیام خود را به روحانی ارسال کردیم. وزرای بعدی همانهایی هستند که مدتهاست در فضای عمومی جامعه مطالبه تغییر آنها مطرح است. ربیعی اولی بود؛ اما آخرین آنها نیست». در شرایطی به نظر میرسید به دلیل عضویت وکیلی در فراکسیون امید، احتمالا استیضاح ربیعی از دستورات فراکسیون بوده است؛ اما دو نفر از نمایندگان فراکسیون ازجمله قاسم میرزایینکو و جلال میرزایی در گفتوگو با ایلنا هرگونه انتساب این استیضاح به فراکسیون را تکذیب کردند. محمود صادقی، دیگر عضو فراکسیون امید، هم در حساب توییتر خود اینگونه نوشت: «استیضاح وزیر کار هیچ ارتباطی به فراکسیون امید ندارد».
مخالفت عارف با استیضاح
خبرگزاری فارس نیز در گزارش خود از راهروی مجلس نوشت: «پیگیریها نشان میداد که دو نفر از نمایندگان فهرست امید تهران به دنبال طرح استیضاح وزرای اقتصاد و کار هستند؛ طرحی که امروز (سهشنبه) کلید خورد؛ اما مدتی از تدوین آن نگذشته بود که با مخالفت برخی چهرههای اصلاحطلب مجلس ازجمله محمدرضا عارف، رئیس فراکسیون امید مجلس دهم، مواجه شد. همین مخالفتها و تذکرات باعث شد طرح در گوشی میز دو نماینده یادشده بماند». به گزارش فارس، نمايندگانی که از اعضای فراکسیون امید بودند، بدون آنکه به نامشان اشارهای شود، تغییرات از سوی وزارت اقتصاد پس از افشای فیشهای حقوقی و انتصابات در شستا را عاملی برای طرح استیضاح این دو وزیر برشمردند و به همطیفیهای خود که جزء طراحان طرح استیضاح بودند، انتقاد کردند. بنا به این گزارش، همچنین برخی نمایندگان انگیزههای شخصی و تلاش برای امتیازگیری را عامل تهیه طرح استیضاح عنوان کردند.
موضوع استیضاح شخصی است
قاسم میرزایینکو، نماینده دماوند و از اعضای فراکسیون امید، هم در گفتوگو با ایلنا، با اشاره به موضوع استیضاح، گفت: «فراکسیون امید مصوبه و برنامهای درباره استیضاح هیچیک از وزرای دولت ندارد. ممکن است برخی از این افراد منتسب به فراکسیون امید نیز باشند؛ ولی این بحثها شخصی است». میرزایینکو با بیان اینکه روز گذشته در مجلس طرح استیضاح برخی وزرا از سوی بعضی از نمایندگان لابی میشد، گفت: «باوجوداین فراکسیون امید هیچگونه برنامهای برای استیضاح وزرا ندارد. دیروز و روز قبل، جلسه هیأترئیسه فراکسیون تشکیل شد و در این جلسه نیز به اتفاق این مسئله رد شد و استیضاحی در دستور کار نیست. رسیدگی به مسئله حقوقهای نامتعارف از اولویتهای فراکسیون امید است؛ اما قرار است روشهای دیگری برای پیگیری این مسئله در پیش گرفته شود». بهاینترتیب عملا موضوع استیضاح ربیعی با مخالفت اعضای فراکسیون امید و در رأس آنها عارف منتفی شده است.
در حرم امام بودیم، اصولگرایان برای ٩ کمیسیون لابی کردند اما آیا میتوان اقدام فردی دو عضو فراکسیون امید را که اتفاقا یکی از آنها از جامعه مطبوعاتی کشور است، مصداقی برای اختلاف در فراکسیون امید یا چنددستگی آن در نظر گرفت؟
بیشک دراینباره بهویژه که فراکسیون در جریان نبوده، نمیتوان چنین برداشتی کرد؛ اما اگر بخواهیم نگاهی به روند نقش فراکسیون در تصمیمگیریهای درونی مجلس داشته باشیم، به نظر میرسد که پیشتر، رفتار برخی از اعضای فراکسیون که منسوب به دولت و جریان اعتدالی بوده و یا از دسته اصولگرایان حامی لاریجانی بودهاند، این شائبه را تقویت میکند.
محمد میرلوحی، از اعضای ستاد انتخاباتی اصلاحطلبان در جریان انتخابات هفت اسفند، در پاسخ به این پرسش به خبر آنلاین گفته است: «من این انتقادات را قبول دارم. چون بسیاری از کاندیداهای ما در روزهای آخر شناسایی شدند و به فهرست پیوستند، طوری که ما از بسیاری از آنان شناخت کافی نداشتیم و هم آنها تجربه کافی از فرایند قانونگذاری نداشتند و بسیاری از اصولگرایان باتجربه، در روزی که برای تجدید بیعت به حرم امام راحل رفته بودند، لابی کرده و ریاست ٩ کمیسیون را در دست گرفتند که اتفاق مناسبی نبود».
این عضو شورای سیاستگذاری اصلاحطلبان تأکید کرد: «دلیل این اتفاق هم کمتجربگی دوستان ما و درعینحال تجربه بالا و توان مهندسی اصولگرایان حاضر در مجلس بود». او با بیان اینکه «خود من به هیأترئیسه تشکیلشده در فراکسیون امید نقد دارم»، گفت: «این هیأترئیسه از نمایندگان تهران و مردان تشکیل شد که نوعی گاردگیری بین شهرستانیها ایجاد کرد؛ درعینحال زنان در هیأترئیسه حضور ندارند. در مجموع جامعیتی که در اساسنامه تصویب شده بود، اتفاق نیفتاد. درعینحال بسیاری از دوستان برای نایبرئیسی نیز تلاش میکردند و متأسفانه به اصل راهبردی ترجیح منافع ملی بر منافع جناحی و ترجیح منافع جریانی و فهرست امید بر منافع فردی آنطور که باید توجه نشد».
میرلوحی ادامه داد: «البته ما این گلایه را از برخی اصولگرایان و فهرست ولایت هم داریم که میدانند مردم با نگاهی اصلاحطلبانه به آنها رأی دادند و نباید پیام مردم را فراموش کنند؛ چون بدهکار آنها هستند. نشست و برخاستهایی با اعضای جبهه پایداری داشتند که به نظر ما نباید این اتفاق میافتاد». او درعینحال گفت: «نهایتا میتوان گفت که فعلا نباید درباره عملکرد فراکسیون امید قضاوت کرد و این فراکسیون از نظر ما منسجم، دارای اهداف روشن و با آیندهای خوب است و آقای عارف طبق ارزیابیهای ما فعال هستند؛ مثلا دیدیم با چند دقیقه رایزنی در انتخاب رئیس کمیسیون اصل ٩٠ تأثیرگذار بودند و اینطور نیست که فراکسیون امید بازنشسته و خسته شده باشد؛ بلکه فراکسیونی افتخارآمیز است که در شرایط سخت و حساس با تدبیر و برنامهای منطقی شکل گرفته و مردم به آن اعتماد کردهاند. این فراکسیون در مجلس دهم میتواند امید، آرامش و رونق اقتصادی را به جامعه پمپاژ کند». اینکه فراکسیون امید در روزهای آینده تا چه حد بنا خواهد داشت اجماع خود با برخی اعضای غیراصلاحطلب یا اصلاحطلبانی را که كمتر ملتزم به رعايت ضوابط كار جمعي هستند، همچنان حفظ کند و یا آنکه
تصمیمات جدیدی دراینباره اتخاذ کند، موضوعی است که به نظر میرسد امیدیها باید درباره آن بیندیشند