نقطه امید شبکه مستند در دوران بازگشت مدیریتی صدا وسیما به آنالوگ!
اینکه رسانه ملی همچنان به دنبال مدیرانی باشد که میانسالی را هم رد کرده اند و به کهنسالی رسیده اند چه فایده ای می تواند داشته باشد؟ در چنین شرایطی انتصاب یک مدیر جوان برای شبکه مستند هم امیدوار کننده است.
کد خبر :
532045
سرویس فرهنگی فردا؛ اشرف السادات موسوی: بسیاری گمان می کردند حضور محمد سرافراز بعد از عزت ا... ضرغامی به عنوان رییس صداوسیما سبب ساز آن خواهد شد که خیلی زود مشکلات گریبانگیر این رسانه عظیم و طویل که اصلی ترین اش کمبود بودجه و کاهش تدریجی مخاطب بود، حل شود.
با این حال سرافراز در مدت یک سال و نیم حضورش در جام جم هرچند کوشید با برخی اقدامات ضربتی که تعطیلی شبکه های بی فایده و تعدیل نیروهای ناکارآمد بود اوضاع را بهتر کند اما در نهایت آن قدر زود خسته شد که استعفا را بر ماندن ترجیح داد.
عبدالعلی علی عسکری جانشین سرافراز در سازمان جزو چهره های تکنوکراتی است که پیشتر توانمندی اش را در تغییر زیرساخت های سازمان از آنالوگ به دیجیتال نشان داده بود.
با این حال اتفاقاتی که با حضور او در صداوسیما رخ داد و بخصوص تغییر و تحولات مدیریتی حکایت از آن دارد که اوضاع به سمت نوعی گذشته گرایی پیش می رود.
خاطره بازی با سالهای دور صداوسیما
به هنگام حضور سرافراز در رسانه ملی بسیاری از کارشناسان به این رییس پیشنهاد دادند که برای چینش تیم مدیریتی خود به سراغ مدیران نسل جوان و چهره هایی برود که امتحان خود را در مدیریتهای رسانه ای خرد نشان داده اند.
با این حال به جز یکی دو مدیر بقیه مدیران سرافراز ترکیبی بودند از چهره هایی که تقریبا از ابتدای انقلاب اسلامی مدام در کرسی های مختلف مدیریتی حضور داشتند. یکی از آنها محمد رضا جعفری جلوه مدیر شبکه دو بود. نه تنها کاملا نتیجه امتحان چنین افرادی قابل پیش بینی بود بلکه امید به اینکه طرحی تازه برای مدیریت برگزینند هم وجود نداشت.
مدیری که سالها در سینما و تلویزیون به عنوان آدم محافظه کاری شناخته می شد که توقیف را به تعدیل ترجیح می دهد، قطعا نمی تواند برای مدیریت دهه نودی در رسانه ملی مفید باشد با این حال خاطره بازی با سکه بودن اوضاع تلویزیون در دهه هفتاد سبب ساز رجوع دوباره به چنین مهره هایی شد.
البته که این بازگشت سود چندانی برای سرافراز نداشت و این رییس سود مدیریتش را از همان مدیران جوانی گرفت که با به کارگیری ایده های نو، توانستند اثرگذار نشان دهند.
علیرضا برازش مدیر 61 ساله ای که دوباره به شبکه 1 برگشت
بازگشت کامل به گذشته
آمدن علی عسکری به رسانه ملی این نوید را می داد که وی اشتباه سرافراز را نکند و به جای مدیران پا به سن گذاشته از مدیران جوان و تازه نفس برای کمک به رونق رسانه ملی استفاده کند.
اما علی عسکری حتی همان معدود مدیران جوان که به هنگام حضور سرافراز وارد سازمان شده بودند را نیز در حلقه مدیریتی قرار نداده است.
او جمعی از مدیران سابق سازمان که نتیجه عملکرد آنها باختن قافیه به رسانه های دیگر بود را مجددا وارد سازمان کرد؛ از مرتضی میرباقری که به معاونت سیما رسید تا علی اصغر پورمحمدی که به شبکه سوم رفت و حضور علیرضا برازش در مدیریت شبکه اول نوعی بازگشت به گذشته در انتصابها به چشم می خورد بدون اینکه به دستاورد قدیمی این چهره ها توجه شود.
ای کاش مدیران جوان را وارد سیکل مدیریتی می کردید
این بازگشت به عقب و واگذاری مدیریت ها به چهره هایی که در مدار طبیعی ماجرا باید سالها پیش از این بازنشسته می شدند نمی تواند نشانه خوبی باشد.
البته در این میان تازه ترین تغییر مربوط به انتصاب سلیم غفوری به مدیریت شبکه مستند است که بعد از دوره کوتاه سرپرستی دکتر رضا پورحسین بر این شبکه انجام شد و در این میان یه نشانه مثبت محسوب می شود. غفوری پیش از این مدیر گروه مستند شبکه افق بود.
جامعه ایران جامعه ای جوان است که بدنه رسانه ای مفید این جامعه بخصوص در بخش خصوصی کاملا در حال هدایت به وسیله مدیران جوانی است که برآمده از نسل جوانان متولد دهه شصت هستند.
در چنین شرایطی اینکه رسانه ملی همچنان به دنبال مدیرانی باشد که میانسالی را هم رد کرده اند و به کهنسالی رسیده اند چه فایده ای می تواند داشته باشد؟
اگر بنا به بهبود اوضاع است که هم الگوهای مدیریتی داخلی و هم الگوهای جهانی حکایت از تزریق مدیران جوان و فعال و در عین حال باانرژی و فن سالار به رسانه ملی است وگرنه سپردن مدیریت به آنها که پیش از این بارها و بارها امتحان خود را با نمره ای زیر حد متوسط پس داده اند اگر اتلاف منابع نام نگیرد چه می تواند باشد؟