جوانان روی دست دولت ماندهاند!
با وجود قولهای انتخاباتی دولت، گویی تدبیری برای امیدوار کردن جوانان وجود ندارد / هفته جوان از روز گذشته آغاز شد و تا دوم خرداد ادامه دارد؛ هفتهاي كه باز هم برخي مسئولان را بر آن داشته تا با وعده و وعيد و طرحهاي غيرقابل اجرا، ماله به يكسال كمكاريهايشان بكشند و دوباره جوانان را با تمام نيازها و خواستههايشان به سوژه همايشها و سمينارها و جلساتشان تبديل كنند...
روزنامه جوان: هفته جوان آغاز شده و تا دوم خرداد ادامه دارد؛ هفتهاي كه باز هم برخي مسئولان را بر آن داشته تا با وعده و وعيد و طرحهاي غيرقابل اجرا، ماله به يكسال كمكاريهايشان بكشند و دوباره جوانان را با تمام نيازها و خواستههايشان به سوژه همايشها و سمينارها و جلساتشان تبديل كنند. در اين ميان، وزارت ورزش و جوانان كه متولي رسيدگي به خواستهها و رفع نيازهاي جوانان است به كمك تمام مديران و كارشناسانش سختترين كار ممكن را انجام داده، يعني براي هر يك از اين روزها نامي برگزيده! كاري كه در يك مدرسه و با مشاركت دانشآموزان هم امكانپذير بود. البته مسئولان اين وزارتخانه مدعي شدهاند «تمام روزهاي هفته جوان با يك عنوان خاص نامگذاري شده است و در هر روز ضمن ايجاد زمينههاي لازم براي نشاط و مشاركت هرچه بيشتر جوانان به دغدغهها و مشكلات آنها نيز توجه ويژه شود.» اما آنها نگفتند در اين يك هفته، جوانان در چه مسائلي مشاركت خواهند داشت و مسئولان چه كار خواهند كرد كه «توجه ويژه» ناميده ميشود. لازم به ذكر است جشن هفته جوان در سال 95 در شرايطي آغاز شده كه رئيسجمهور در سال 92 و در شعارهاي انتخاباتياش تأكيد كرده بود «روزي كه همه جوانهاي ما شاغل بودند و بيكار نبودند آن روز را بايد جشن بگيريم.» دكتر حسن روحاني در انتخابات رياست جمهوري دور يازدهم شعارها و برنامههاي متنوعي ارائه دادند كه مورد اقبال عمومي قرار گرفت. يكي از مقولههايي كه ايشان به آن تأكيد و توجه فراواني داشت، بحث جوانان بود. جوانان در ايجاد شور و نشاط انتخابات دور يازدهم رياست جمهوري نقشي بيبديل داشتند، به طوري كه همپاي ملت شريف ايران اسلامي يك حماسه سياسي بزرگ را رقم زدند تا در نخستين نشست خبري حسن روحاني بعد از برگزيده شدن در انتخابات رياست جمهوري، اظهار كنند كه همين ايجاد شور و نشاط و در عين حال، حضور گسترده مردم در پاي صندوقهاي رأي، نخستين قفلي بود كه باز شد. در اين راستا جوانان را بايد موتور محركه جامعه دانست كه شور و نشاط اجتماعي را سبب ميشوند. توصيههاي بيعمل از نظر دكتر حسن روحاني نگرش به جوانان بايد تغيير اصولي پيدا كند. از اين رو ايشان خواستار تغيير نگرش به مسئله جوانان در عرصههاي اجتماعي بودند و مبنا قرار دادن توجه به اين سرمايه ملي به عنوان يك فرصت مناسب در سياستگذاريها و برنامهريزيها را غنيمت شمردند. به نظر نامزد اعتدالگراي انتخابات دور يازدهم رياست جمهوري به كارگيري و مشاركت همه افراد جامعه به خصوص جوانان در مسائل كشوري و ايجاد زمينه براي حضور فعال آنان در صحنههاي اجتماعي يك ضرورت به حساب ميآمد. حسن روحاني بارها اظهار داشته كه بايد از جوانان در عرصههاي مختلف استفاده شود، به طوري كه در يكي از نشستهاي خود ميگويد كه «من به وزرا توصيه كردم كه از جوانان، نخبگان و بانوان استفاده كنند.» اما گفته اصلي و معروف دكتر حسن روحاني درباره جوانان در آن روزها شايد اين جمله بود: «روزي كه همه جوانهاي ما شاغل بودند و بيكار نبودند آن روز را بايد جشن بگيريم.» حال كه حدود سه سال از حضور دكتر حسن روحاني در پاستور ميگذرد، نگاهي به چالشها و مشكلات امروز جوانان نشان ميدهد تدبير دولت براي ارتقاي اميد جوانان درست ترسيم نشده بود و حداقل در اين زمينه هيچ كار چشمگيري انجام نشد. دولت تدبير و اميد در شعارها و برنامههاي خود به كرات از اشتغال و به كارگيري نيروي جوان در ردههاي پايين مديريتي سخن به ميان آورده است. اما آمار و ارقام نشان ميدهد دولت در اين زمينه به شدت عقب مانده است و اگر اغراق نباشد بايد بگوييم يا طرح و برنامهاي براي اين كار نداشته و يا هر چه بوده به شكست منتهي شده است. در همين رابطه گستردگي آمار بيكاري جوانان، بيكار شدن قشر كارگر فعال، بالارفتن سن ازدواج، پارادوكس در سياستگذاريهايي كه هدف آنها جوانان هستند و بيتوجهي به نظرات جوانان و به خصوص جوانان تحصيلكرده در تصميمگيريها از جمله مسائلي هستند كه نشان ميدهد دولت تدبير و اميد فقط در حد جلب رضايت جوانان براي اخذ رأيهايشان به آنها اهميت داده است. اشتباهي به نام وزارت ورزش و جوانان بيشك يكي از بزرگترين اشتباهات در تشكيل وزارتخانهها را بايد تشكيل وزارت ورزش و جوانان دانست؛ جايي كه جوانان نه تنها حتي زيرمجموعه ورزش نبودند بلكه فقط به عنوان بخش تزئيني در نام و سردر اين وزارتخانه مورد توجه قرار گرفتند و به كار برده شدند. اين يك واقعيت است كه تمام جوانان به خوبي درك كردهاند در وزارت ورزش كسي به فكر آنها نيست و اگر هر از گاهي هم چيزي در مورد آنها گفته ميشود، فقط براي خالي نبودن عريضه است. از همان زمان كه قرار شد ورزش و جوانان با هم ادغام شود و وزارتخانهاي مشترك داشته باشند، بسياري از كارشناسان فرياد برآوردند كه به خاطر اين ادغام، بسياري از امور مربوط به جوانان مغفول خواهد ماند و حالا بعد از گذشت سالها از اين اتفاق به عينه مشاهده ميشود كه وزارت ورزش نتوانسته برنامهاي براي اين امور داشته باشد و از اين رو دولت به اين جمعبندي رسيده كه براي رسيدگي به همه موضوعات و مشكلات بايد نگاه جزئيتر به جوانان داشته باشد تا بتواند پاسخگوي مخاطب گسترده خود باشد. سايه فوتبال روي سر جوانان با تغيير دولت و نقش ويژه جوانان در انتخابات 24 خرداد 92 اين انتظار قوت گرفت كه رئيسجمهوري بخش جوانان را احيا كند. بر همين اساس انتخابهاي اوليه آقاي روحاني براي وزارت ورزش و جوانان از اين حكايت ميكرد كه از وزير ورزش و جوانان ميخواهد به بخش جوانان توجه شود و رئيسجمهوري قصد دارد با سپردن ورزش قهرماني به كميته ملي المپيك و به رسميت شناختن استقلال فدراسيونها وزارت ورزش تنها به امور زيربنايي و ورزش همگاني بپردازد اما با انتخاب دكتر محمود گودرزي كه از رياست دانشكدهاي محدود در اميرآباد به وزارتي بزرگ در سئول رسيده بود، مشخص شد او برنامههاي ديگري دارد زيرا از بين ورزش و جوانان به بخش ورزش پرداخت و در ميان ورزشها به فوتبال و از فوتبال به دو باشگاه سرخ و آبي و اصطكاك بر سر كارلوس كيروش سرمربي پرتغالي تيم ملي، و آن قدر سرگرم اين امور بود كه دكتر گلزاري، معاون امور جوانان هم عطاي اين سمت را به لقاي آن بخشيد و پس از آن واقعاً وزارت ورزش و جوانان به وزارت ورزش تبديل شد! كاري كه كم كم صداي همه را درآورد و دولت هم فهميد كه از اين وزارتخانه آبي براي جوانان گرم نميشود. البته گواه اين ادعا اينكه ديگر كسي كلاً از وزارت ورزش و جوانان انتظاري ندارد تا براي جوانان كاري كند و تمام مطالب و خواستهها و انتقادات مستقيم به دولت ارجاع داده ميشود. با اين تفاسير، اگر از بيتوجهيهاي دولت در زمينه ايجاد شغل براي بيكاران كه هر خانوادهاي با آن مواجه است و نيازي به گفتن ندارد بگذريم، در بعد حمايتهاي دولتي از جوانان براي ازدواج و ورود به زندگي مشترك هم همين بس كه تاكنون بودجههاي زيادي براي خريد خودرو و لوازم خانگي هزينه شده است اما هنوز براي افزايش يك وام 3 ميليوني به 10ميليون تومان آنقدر مانع وجود دارد كه به اين زوديها نميتوان به اجرايي شدن آن اميدوار بود. به هرحال هفته جوان هم به پايان ميرسد و باز هم جوانان ميمانند و كاسه چه كنم چه كنم و بيخيالي مسئولاني كه از بيتالمال حقوق ميگيرند تا كاري براي اين قشر بكنند.