۹ ویژگی قلب کفار از نظر قرائتی
جزاى کسى که حقّ را فهمید و بر آن سرپوش گذاشت، آن است که خدا هم بر چشم، گوش، روح و فکرش سرپوش گذارد. در واقع انسان، خود عامل بدبختى خویش را فراهم مى کند.
کد خبر :
522277
حوزه: استاد قرائتی در ادامه سلسله مباحث تفسیری خود با موضوع تفسیر قطره ای به بیان پیام ها و نکته های دیگری از آیه هفتم سوره بقره پرداخته است. نکتههای آیه: « خَتَمَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى أَبْصَرِهِمْ غِشَوَةٌ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ » (بقره/7) قلب منیب، آن است که بعد از توجّه به انحراف و خلاف، توبه و انابه کرده و به سوى خدا باز گردد. ویژگى بارز آن تغییر حالات در رفتار و گفتار انسان است. خداوند در آیات قرآنى، نه ویژگى براى قلب کفّار بیان کرده است: الف: انکار حقایق. «قُلوبُهم مُنکِرة» (نحل،22) ب: تعصّب. «فى قلوبهم الحَمیّة» (فتح،26) ج: انحراف و گمراهى. «صَرفَ اللّه قُلوبهم» (توبه،127) د: قساوت و سنگدلى. «فَویلٌ لِلقاسیَة قلوبهم» (زمر، 22) ه : موت. «لاتَسمعُ المَوتى» (روم، 52) و: آلودگى و زنگار. «بَل رانَ على قلوبهم» (مطففین، 14) ز: مرض. «فى قلوبهم مَرض» (بقره، 10) ح: ضیق. «یجعلْ صَدره ضَیّقاً» (انعام، 125) ط: طبع. «طَبع اللّه علیها بکفرهم» (نساء، 155) قلب انسان، متغیّر و تأثیرپذیر است. لذا مؤمنان این چنین دعا مى کنند: «ربّنا لاتزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا» (آل عمران، 8)
خدایا! دلهاى ما را بعد از آنکه هدایت نمودى، منحرف مساز. امام صادق علیه السلام فرمودند: این جمله (آیه) را زیاد بگویید و خود را از انحراف ایمن و درامان ندانید.(تفسیر نورالثقلین) پیامهای آیه: « خَتَمَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى أَبْصَرِهِمْ غِشَوَةٌ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ » (بقره/7) � * درک نکردن حقیقت، شاید بالاترین کیفرهاى الهى است. «ختم اللَّه على قلوبهم» * کفر و الحاد، سبب مهر خوردن دل ها و گوش هاست. «الذین کفروا... ختم اللَّه» * در اثر پافشارى بر کفر، امتیازات اساسى انسان (درک حقایق و واقعیّات) سلب مى شود. «الّذین کفروا... ختم اللَّه» * کیفر الهى، متناسب با عمل ماست. «الّذین کفروا... ختم اللَّه» آرى، جزاى کسى که حقّ را فهمید وبر آن سرپوش گذاشت، آن است که خدا هم بر چشم، گوش، روح و فکرش سرپوش گذارد. در واقع انسان، خود عامل بدبختى خویش را فراهم مى کند. چنان که امام رضاعلیه السلام فرمود: مُهر خوردن، عقوبت کفر آنهاست. (تفاسیر نورالثقلین و کنزالدقائق)