پايان كابوس مين

امسال «مين» به‌طور كامل برچيده خواهد شد و «سرباز خفته‌ي دشمن» ديگر سايه‌ي خود را از سرزمين‎ كشور برخواهد داشت.

کد خبر : 518246
همشهری پایداری: بنا بر اعلام يك مقام ارشد نظامي، با پاكسازي كامل ميدان‎هاي آلوده در مناطق عملياتي جنوب، سايه‌ي شوم «مين» از كشور پاك خواهد شد. پس از آنكه انفجار مين‎ 170 شهيد و 750 مجروح تنها از ميان نيروهاي ارتشي گرفت و بسياري از نيروهاي تخريب‌چي سپاهي، بسيجي و كشاورزان مناطق مرزي را گرفتار خود كرد، اينك خبر خوش پاكسازي منطقه‌ي عاري از مين به گوش مي‎رسد و خبر از پايان كار مين مي‌آيد.
«مين» 35سال است بر پهنه‌ي كشورمان سايه انداخته است. سلاحي جنگي كه در دوران تهاجم دشمن به كشورمان و درست از زماني كه دشمن بعثي رو به نزول بود، به عنوان ابزاري براي جلوگيري از پيشروي خيره‎كننده‌ي نيروهاي ايراني توسط ارتش عراق در مناطق وسيعي از فكه، شلمچه و طلاييه كار گذاشته شد و از آن پس به عنوان «سرباز خفته‌ي دشمن» نقش ايفا كرد و جان بسياري از هموطنانمان را گرفت. علي‌رغم برقراري آتش‎بس، جنگ اما با وجود پنج ميليون «مين» پايان نيافت. اينك زماني است كه پس از 27 سال، كشور در مناطق مرزي به سوي آرامش گام بردارد.
سرهنگ فرمان اسعدي، مسئول كميته‌ي پاكسازي نزاجا خبر خوش پايان عمليات مين‏زدايي در كشور را مي‏دهد و سال جديد را سال جشن بدون مين اعلام مي‎كند. اين درحالي است كه مين‎روبي توسط سه بخش ارتش، سپاه و بخش خصوصي در حال انجام است. وي اعلام مي‌كند: «تا آنجايي كه من خبر دارم كار پاكسازي ميدان‎هاي مين در بخش سپاه و نيز بخش خصوصي رو به پايان است و مي‎توان سال جديد را سال بدون مين اعلام كرد.»
در حال حاضر، مركز مين‎زدايي كشور متصدي پاكسازي يك ميليون و 700 هزار هكتار باقي مانده‌ي مناطق مين‎گذاري در ايران است. اين مقام ارتش، همچنين خبر از تخريب پنج ميليون و 230 هزار عدد مين داده و مي‌افزايد كه شش ميليون و 320 هزار گلوله‌ي عمل نكرده، بمب و راكت نيز توسط نيروهاي تخريب رسته‌ي «مهندسي» نزاجا جمع‎آوري و منهدم شده است.
فرمان اسعدي اعلام مي‏كند كه 2300 هكتار منطقه‌ي مين‌گذاري به ارتش محول شده و به خواست خدا به‌زودي كار آن به پايان خواهد رسيد.
در مجموع، دو ميليون و 470 هزار هكتار از مناطق آلوده به مين به ارتش واگذار شده است.
پايان كار در شش ماهه نخست
فرمانده‌ي قرارگاه پاكسازي نزاجا هم با اشاره به اينكه مسئوليت كلي مين به عهده مركز مين‎زدايي كشور بوده كه زيرمجموعه وزارت دفاع است، مي‎گويد: «آخرين جمع‎بندي كه مركز مين‌زدايي كشور ارائه كرده، چيزي حدود 14هزار هكتار منطقه‌ي مين‏گذاري باقي مانده است. اين ميزان براي تمام نيروهايي است كه مشغول مين‎زدايي هستند. مناطق باقيمانده هم مناطق آبگرفتگي است كه كار مين‎زدايي با كندي پيش مي‎رود و هم مناطقي‌اند كه در دست اقدام است.»
«ميسر ارجمند» در عين حال تاكيد مي‌كند: «مناطقي كه مربوط به ارتش مي‎شود، به ياري خداوند در شش ماهه‌ي نخست امسال كار را تمام خواهيم كرد. مناطقي كه آبگرفتگي است، در صورتي كه خشك شود مي‎توان نسبت به پاكسازي‎اش اقدام كرد.»
امير اضافه مي‎كند: «ما مي‎توانيم عملكردمان را گزارش كنيم كه طبق برنامه امسال كارمان تمام خواهد شد، اما رويكرد كلي مركز مين‎زدايي كشور و تدبير وزارت دفاع هم همين است كه امسال كار پاكسازي مين و مواد منفجره در مناطق عملياتي كشور تمام شود.»
امير ارجمند در ادامه گفت: «كل مناطق آلوده‌ي‎ كشور از شمال‌غرب تا جنوب كشور چهار ميليون و 200 هزار هكتار است كه مناطق عملياتي دفاع‌مقدس بوده و رژيم بعث عراق در طول جنگ تحميلي 16ميليون مين را در كل مناطق ميان دو كشور كاشته بود.»
او با تشريح مسئوليت سپاه و ارتش مي‎گويد: «غير از منطقه‌ي تفحص چزابه كه سپاه مسئوليت‎اش را به عهده گرفته، مناطق عملياتي شمال‌غرب و كردستان در اختيار سپاه گذاشته شده و مناطق عملياتي ايلام، كرمانشاه و خوزستان به ارتش واگذار شده تا پاكسازي را انجام دهند. البته مرحله‌ي كوبش‎ مين توسط وزارت دفاع انجام مي‎شود.»
فرمانده‌ي قرارگاه پاكسازي نزاجا با اشاره‌ به شهداي مين گفت: «170 شهيد ارتش، آماري است كه متعلق به مهندسي ارتش است و قربانيان ديگر از جمله نگهبانان يا كشاورزان محلي كه در برخورد با مين به شهادت رسيدند، در اين آمار نيامده‎اند. همچنين آمار شهداي سپاه را بايد به آن اضافه كرد.»
مرحله‌ي مين‎زدايي
«زاويه‌ي كوشك» منطقه‎اي است واقع در ناحيه‎اي ميان دو منطقه‌ي عملياتي طلاييه و شلمچه كه توسط ارتش مراحل پاياني مين‎زدايي در آن انجام مي‎گيرد كه مراحل نفس‏گيري دارد.
دو مرحله عمليات پاكسازي در مناطق مين‎گذاري شده انجام مي‎شود؛ ابتدا عمليات دستي و سپس عمليات مكانيزه. در پاكسازي دستي، شناسايي فني معابر انجام مي‌گيرد و آرايش زمين و تركيب ميدان مين مشخص مي‎شود و با دستگاه «ماينكس» تا عمق 30سانتي‎متر پاكسازي مي‌‎شود. مين‎هايي كه در عمق بيش از 30‌سانتي‌متر تا پنج متري زمين هستند به وسيله‌ي دستگاه عمق‎ياب يا «فركس» بعد از مرحله‌ي دستي انجام مي‎گيرد و اما عمليات «كوبش» با بولدوزر در پنج مرحله اجرا مي‎شود؛ كوبش شخم جلو، تار كوبش، پود كوبش، شخم تار، شخم پود.
پس از اين مرحله، نيروهاي تخريب‌چي بار ديگر براي بازنگري به منطقه مي‎آيند تا مرحله‌ي پاياني را چك كنند تا احيانا مين‎هايي كه به وسيله‌ي شخم از زير خاك درآمده‎اند، جمع‎آوري شوند.
پايان كابوس
شايد «پايان كابوس مين» كمي با واقعيات «مين» در كشور فاصله داشته باشد، اما مي‎توان اميد داشت مناطق وسيعي كه رژيم حاكم بر عراق بدون كمترين ملاحظه مين كار گذاشته بود و بخش قابل توجه‎اي از خاك كشور را در بر گرفته بود بار ديگر مورد استفاده عمومي قرار داد و از ذخاير بي‎كران زيرزميني و نيز زمين‎هاي كشاورزي آن بهره برد. مناطقي كه پس از پايان جنگ، 28 سال درگير كابوس آن هستند؛ به‌ويژه آنكه ديكتاتور عراق مين‏هايي را از كشورهاي غربي دريافت كرده و در سرزمين‎هاي ايران كاشته كه 50 سال عمر تخريب آنها بوده است.
چند مطلب در حاشيه «مين»:
1-تعداد مين در جهان
۱۲۰ تا ۱۴۰ ميليون مين در جهان كار گذاشته شده كه چهار ميليون آن باقي‌مانده‌ي جنگ جهاني دوم است و ۲۳۰ ميليون مين نيز در زرادخانه‌ها وجود دارد. سرعت مين‌گذاري چهار برابر بيش از سرعت خنثي‌سازي مين‌هاست و پيش‎بيني مي‏شود گردآوري مين‌هاي كارگذاشته شده‌ي كنوني به ۳۰۰ ميليارد دلار هزينه و هزار سال زمان نياز دارد! همچنين عراق در ايران بيش از 16 ميليون مين در مناطق مختلف عملياتي كار گذاشته كه تا 50 سال قدرت تخريب دارند.
2- انواع مين
رژيم بعث از سه نوع مين استفاده مي‏كرد؛ مين ضد نفر، مين ضد تانك و مين ضدخودرو كه مين‎هاي ضد نفر شامل مين گوجه‎اي، وي‌اس50 گوجه‎اي، والمرا، چهار سوزني، نمره‌ي چهار اسرائيلي و مين‎هاي ضد تانك شامل؛ تي‌ام 46، سببي، فيلتري، وي‌اس22، پي‌تي‌3 كه ساخت كشورهاي مختلف بودند. مين‎هاي ضد خودرو هم داراي انواع مختلف هستند.
3- مناطق آلوده به مين در ايران
رژيم بعث از سال1360 كار مين‎گذاري در مناطق فكه و سپس طلاييه و شلمچه را براي جلوگيري از پيشروي نيروهاي ايراني آغاز كرد. پس از پايان جنگ تحميلي تا سال‎ها منطقه‌ي شلمچه آلوده‎ترين نقطه‌ي جهان به «مين» شناخته مي‎شد، اما در سال 92 اين منطقه كاملا عاري از مين اعلام شد.
4- اولين شهيد
پس از پايان جنگ تحميلي، يحيي عبدالمحمدي اولين شهيد گروه تفحص شهدا بود كه در 25 اسفند 69 در منطقه‌ي حاج‎عمران واقع در ارتفاعات پيرانشهر، حين انجام وظيفه بر اثر انفجار مين به شهادت رسيد. اين سرباز وظيفه از نيروهاي تيپ26 انصار گردان شمال‌غرب بود.
5- نماد ضد مين
«سيدمرتضي آويني» را مي‎توان نخستين شهيد شاخص «مين» دانست. اگر او به عنوان چهره‌ي برجسته‌ي هنري كشور مطرح نبود، مي‎شد او را به عنوان نماد مبارزه با «مين» در كشور معرفي كرد. او پيش از اين با ساخت مجموعه‌ي ديدني «روايت فتح» و نيز سردبيري مجله‌ي «سوره» موجب جريان‏سازي در عرصه‌ي فرهنگ‌وهنر شده بود. آويني 21فروردين72 در منطقه‌ي عمومي فكه حين ساخت ادامه‌ي «روايت فتح» روي مين رفت و پر كشيد.
6- شهداي تفحص
شهداي تفحص نخستين كساني بودند كه جان خود را در كف اخلاص گذاشته تا بقاياي شهداي دفاع‎مقدس را بيابند. در مجموع 51 نفر از گروه تفحص به خيل شهدا پيوستند؛ سيدعلي موسوي، عليرضا حيدري، سعيد شاهدي، محمود غلامي، عباس و حسين صابري، علي محمودوند، مجيد پازوكي، عليرضا شهبازي و محمد زماني را مي‌توان نام برد كه در دهه‌ي 70 مظلومانه آسماني شدند.
7- اولين فيلم راجع به «مين»
بحث گذر از ميدان مين و معبر همواره در فيلم‎هاي ژانر دفاع‎مقدس ديده شده، اما «عبور از ميدان مين» ساخته شده در سال 1362 به كارگرداني جواد طاهري نخستين و شايد تنها فيلم سينمايي كشور باشد كه موضوع كلي آن «مين» بود. آخرين فيلمي كه به گونه‎اي بحث گذر از ميدان مين را پيش كشيده «اخراجي‌هاي1» بود كه در سال 86 ساخته شد.
8- پيمان اُتاوا
آسيب‌هايي كه مين‌هاي ضدنفر پس از پايان مخاصمات نظامي بر افراد غيرنظامي به‌ويژه كودكان وارد مي‎كرد، باعث شد برخي كشورها در فكر محدود كردن استفاده از مين‌هاي زميني ضدنفر بيفتند و سرانجام دسامبر۱۹۹۷ ميلادي در اتاواي كانادا گردهم آمدند و مواردي را به تصويب رساندند كه به «پيمان اتاوا» معروف شد. در اين پيمان كه 157 كشور تاكنون عضو آن شده‏اند، كشورهاي عضو بر منع به‌كارگيري مين‌هاي ضدنفر، انهدام ذخاير مين‌هاي ضدنفر، جلوگيري از گسترش، توليد، فروش يا انتقال به صورت مستقيم و غيرمستقيم تاكيد كردند.
9 ـ‌ مناطقي كه مين‎گذاري مي‎شوند
نيروي انتظامي بخش‎هايي از منطقه‌ي صفر مرزي را كه احتمال گذر اشرار و قاچاقچيان موادمخدر و سلاح مي‎رود، مين‎گذاري مي‎كند. اين مناطق بيشتر در شرق كشور و در استان سيستان‌وبلوچستان است. به دليل گستردگي مرز و بدون كنترل بودن آن و عدم توانايي كشورهاي همسايه پاكستان و افغانستان، ايران مجبور به مين‌گذاري در بخش‎هايي از مرز شد.
لینک کوتاه :

با دوستان خود به اشتراک بگذارید: