معیشت؛ مهمترین دغدغه این روزهای فرهنگیان/ درآمد معلمان ایرانی، متناسب با نرخ تورم است؟
فقط یک روز از آنها یاد میشود و مابقی روزهای سال به فراموشی سپرده میشوند. معلمان را میگویم. افرادی که فقط در روز معلم به آنها توجه میشود و آن هم با کم و کاست! پاداش پایان خدمتشان را نمیدهند و بسیاری از آنها برای گذران معیشت خود با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم میکنند.
فقط یک روز از آنها یاد میشود و مابقی روزهای سال به فراموشی سپرده میشوند. معلمان را میگویم. افرادی که فقط در روز معلم به آنها توجه میشود و آن هم با کم و کاست! پاداش بازنشستگی شان را نمیدهند و بسیاری از آنها که هنوز تدریس می کنند برای گذران معیشت خود با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم میکنند. فرهنگیان بارها درخواست به رسیدگی مسئولان نسبت به مشکلاتشان را دادهاند، اما هیچ بار به نتیجهای نرسیدند. خودشان هم نمیدانند چرا پاداش خدمت یا معوقاتشان پرداخت نمیشود و حتی زمان پرداخت، به طور کامل حساب نمیشود؟! به همین منظور و به مناسبت هفته «معلم» پای درد دل برخی از معلمان نشستهایم. چه کسانی معوقات بازنشستگی خود را دریافت کردهاند؟ نسرین ۵۲ ساله، یکی از فرهنگیان بازنشسته است که تا امروز نتوانسته پاداش پایان خدمت خود را دریافت کند. او در این رابطه به خبرنگار «فردا» میگوید: بارها به کارگزینی اداره آموزش و پرورش مراجعه کردهام اما هر بار با دست خالی برگشتهام. کارگزاران اداره میگویند که دولت پول ندارد! این فرهنگی بازنشسته میگوید: بعد از سی سال خدمت، هنوز هم حق و حقوق من را پرداخت نمیکنند و تنها مسئولان در رسانهها خبر از پرداخت حقوق فرهنگیان بازنشسته میدهند اما اینها تنها در حد حرف باقی میماند و به مرحله اجرا نمیرسد. متاسفانه در رسانهها اعلام میشود که پاداش فرهنگیان پرداخت میشود اما تا امروز من یک ریال هم دریافت نکردهام! این خانم ۵۲ ساله ادامه میدهد: سوالی که من دارم این است که پاداشی که اعلام میشود پرداخت شده به حساب چه کسانی واریز شده است؟ حتما نحوه پرداخت پاداش فرهنگیان به صورت گزینشی است که دولت فقط برای من و امثال من پول ندارد! این در حالی است که برخی از همکاران نسرین که مثل او بازنشسته شدهاند از طریق دوستانشان شنیدهاند که اواخر سال ۹۴ با رفتن به کارگزینی و پرکردن فرمهایی در این زمینه، میتوانستند معوقات خود را دریافت کنند. نسرین میگوید: چرا برای اینکه همه بازنشستگان بتوانند معوقات خود را دریافت کنند، اطلاع رسانی نشده بود؟ تا همه ما بتوانید به حق و حقوقمان برسیم؟ مزایایی در شغل معلمی وجود ندارد فائزه یک معلم تازه کاری است که نگرانیاش را بروز میدهد. نگرانی از آیندهای که همکاران با سابقه و بازنشستهاش دچار آن شدهاند. این خانم معلم ۳۵ سال دارد و به خبرنگار «فردا» میگوید: در حال حاضر ۵ سال است که کار میکنم. وقتی که با همکارانم صحبت میکنیم و از دغدغههای آنها مطلع میشوم، اضطراب سراغ من میآید. وی میافزاید: من شغلم را دوست دارم، اما اینکه در حیطه کاری ما، مزایایی وجود ندارد، باعث نگرانی میشود. فائزه ادامه میدهد: آن طور که مسئولان آموزش و پرورش میگویند، بودجه خاصی دارند که آن هم دولت تعیین میکند. و در مقایسه با سایر سازمانهای دولتی که تولید کننده و درآمد زا هستند، آموزش و پرورش نهادی مصرف کننده به شمار میآید. به همین خاطر کارکنان در این نهاد از مزایایی برخوردار نیستند. هزینههای سرسام آور زندگی، درآمد پایین معلمان آقای حسینزاده هم یکی دیگر از معلمانی است که نسبت به میزان حقوق خود اعتراض دارد. او در این رابطه به خبرنگار «فردا» میگوید: روز گذشته به مناسبت روز معلم، حق التدریس ۶ ماه را واریز کردند. طبیعتا از واریز این مبلغ باید خوشحال میشدیم زیرا که بعد از گذشت نیم سال به حقوق خود رسیده بودیم. اما متاسفانه در واریز این حقوقها طرح رتبه بندی لحاظ نشده بود و ما نسبت به این مسئله دلگیر شدیم. وی ادامه میدهد: امسال حقوق ما افزایش پیدا کرده اما حق التدریس دقیقا همان مبلغ سال گذشته واریز شده است! آخر چطور میشود، وزیری که تاکید به طرح رتبه بندی معلمان دارد و در رسانهها اعلام میکند که این طرح در حال اجراست، آن وقت در عمل، حق التدریس را اینگونه لحاظ کند؟ این آقای معلم میافزاید: مشکلات آموزش و پرورش و به میزان آن نگرانیهای ما تمامی ندارد. ما در مقایسه با سایر کارمندان دولتی مظلوم واقع شدهایم. عمق فاجعه وقتی مشخص میشود که اکثر معلمان دندانهای شکسته و پوسیده دارند، این مسئله نشان از سختی تامین معیشت زندگی معلمان را میدهد. حسینزاده متوسط حقوق همکارانش را یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان اعلام میکند و میگوید: در فیش حقوقی ما کمک اولاد ۲۵هزار تومان نوشته شده و این به نظر من اصلا منصفانه نیست! مگر میتوان با این هزینههای سنگین، با حقوق یک میلیون و نیمی زندگی یک خانواده را چرخاند؟ درآمد معلمان ایرانی متناسب است؟ درایالت متحده آمریکا درآمد هر ماه یک معلم که هفتهای ۳۶ ساعت کار میکند به طور میانگین حدود ۵ هزار دلار است. این مبلغ تقریبا برابر با در آمد یک برنامه نویس کامپیوتری در آمریکا است. در آمریکا در آمد یک دندان پزشک و یک مهندس تقریبا ۸ و ۶ هزار دلار است. البته میزان درآمد معلمها در کشورهای مختلف متفاوت است، معلمها در کشور لوکزامبورگ بیشترین در آمد را نسبت به کشورهای دیگر دارند. جدول زیر درآمد سالانه معلمان چند کشور را مقایسه کرده است:
این در حالی است که حقوق معلمها در ایران سالانه کمتر از ۱۰ هزار دلار است! و این یعنی معلمهای ایرانی در جهان حقوق بسیار کمی میگیرند.
شب گذشته علی اصغر فانی در برنامه گفتگوی ویژه خبری در رابطه با مشکلات فرهنگیان گفته: من اواخر مرداد ۹۲ وارد آموزش و پرورش شدم و میانگین دریافتی حقوق فرهنگیان حدود ۱میلیون و ۳۰۰ هزار تومان بود. بعد هم در اسفند ۹۴ این میانگین به ۲ میلیون و ۸۰ هزار تومان رسیده. در مجموع میانگین ۷۰۰ هزار تومان اضافه شده. عدهای بیشتر؛ عدهای کمتر دریافت میکنند. این بضاعت دولت علی رغم مشکلات اقتصادی است. سال ۹۴ از لحاظ اقتصادی بسیار سخت بود و ۱۰۸. ۱ درصد را از دولت گرفتیم. یعنی ۸. ۱ درصد بالاتر از بودجه مصوب از دولت گرفته شد تا پرداخت صورت گیرد. فانی روز گذشته نیز در نشست صمیمانه ای با معلمان، بیان کرده: نباید از ما انتظار نداشته باشید تا مشکلات ۵۰ و ۶۰ ساله را در دو سال حل کنیم اما در مقایسه با افزایش حقوق ها باید بگویم نسبت به تورم در این دو سال جلوتر بودیم در صورتی که در دولت گذشته حقوق ها نسبت به تورم عقب بود. این در حالی است که معلمان تازه کار و بازنشسته از میزان درآمد خود و نحوه واریز معوقات گلهمند هستند. معلمانی که چشم انتظار دولت ماندهاند تا برای بهتر شدن شرایطشان اقدامی انجام شود، اما فانی مدت دو سال و نیمه را برای حل مشکلات فرهنگیان را کوتاه می داند! به این ترتیب باید فرهنگیان توقع خود را پایین آورده و قناعت کنند، زیرا که بر اساس اظهارات فانی، حقوق آنها از تورم نیز جلوتر است! و یا باید همچنان منتظر بمانند تا شاید، سالی دیگر مشکلاتشان حل شود!