سرویس اجتماعی فردا؛ نادر قدیانی*:
اردیبهشت‌ماه دو سال پیش بود که از من درخواست شد در اختتامیه نمایشگاه بین‌المللی کتاب به‌عنوان رئیس اتحادیه ناشران و کتاب‌فروشان سخن بگویم. در آن جمعی که وزیر ارشاد، رئیس مجلس شورای اسلامی و ریاست نمایشگاه کتاب نیز حضور داشتند من به مسئله انتقال نمایشگاه کتاب از مصلای امام‌خمینی(ره) به مکانی دیگر اشاره کردم. عرضم این بود که مصلا مکان مقدسی است و به علت نزدیکی به ایستگاه‌های مترو و شریان‌های حیاتی شهر، مردم راحت‌تر می‌توانند در آن حضور داشته باشند اما به علت عدم انطباق این مکان با کاربری نمایشگاهی مشکلات فراوانی هم دامن‌گیر بازدیدکنندگان نمایشگاه
کتاب خواهد شد.
مشکلات سلامتی، گردوخاک فراوان محیط نمایشگاه و فشردگی غرفه‌ها در مصلای تهران به حدی بود که این سؤال به وجود می‌آمد که چه کسی باید پاسخ‌گوی خسارت‌های روحی و جسمی مردم در بازدید از این نمایشگاه باشد. اشاره من در آن سخنان این بود که اگر بودجه درنظرگرفته‌شده برای ساخت نمایشگاه بین‌المللی تهران در شهرآفتاب به ثمر برسد، می‌توان به بهبود روند برگزاری نمایشگاه کتاب در این مکان کمک کرد و حالا که شهرآفتاب قرار است میزبان بیست‌ونهمین دوره نمایشگاه کتاب باشد، این اتفاق مبارک افتاده است. معتقدم که مردم برگزاری نمایشگاه کتاب در شهرآفتاب را خواهند پذیرفت و استقبال
از آن به عمل خواهد آمد. درست است که در این میان، عده‌ای از دوری راه و احتمالا گردوخاک در آنجا حرف می‌زنند اما من که از اولین دوره برگزاری نمایشگاه کتاب در نمایشگاه بین‌المللی تهران واقع در اتوبان چمران، حاضر و ناظر این روند بوده‌ام، به یاد دارم که حتی در همان سال‌ها نیز مشکل گردوخاک و ترافیک و دوری راه، یک مشکل اساسی بود. بگذارید این‌طور بگویم، ما فراموش نکرده‌ایم که آن سال‌ها، اتوبان چمران پر از گردوخاک بود، وقتی روبان اولین نمایشگاه کتاب در این مکان بریده شد، حتی وقتی قرار شد مصلای تهران، میزبان این نمایشگاه باشد، ده‌ها کامیون خاک از محوطه مصلا
بیرون بردند تا امکان برگزاری نمایشگاه کتاب در چنین مکانی فراهم شود. با این همه این سؤال به وجود می‌آید که آیا نمی‌توان امید به داشتن یک نمایشگاه دائمی برای کتاب در شهرآفتاب داشت؟ حرکت جهادی برای ساخت و آماده‌سازی شهرآفتاب این روزها واقعا دیدنی است، این همه کوشش شبانه‌روزی، مرا یاد روزهای جنگ تحمیلی می‌اندازد. حالا غرفه‌ها طراحی شده‌اند و آخرین مراحل نصب و راه‌اندازی آنها در حال انجام است و شرایط به‌گونه‌ای شده که بعید نیست حتی از این پس در این مکان، نمایشگاه‌های دائمی برپا شود، اما درباره بُعد و مسافت هم نگرانی‌هایی وجود دارد. گروهی از دوربودن
شهرآفتاب سخن می‌گویند و نگران‌اند که این فاصله مانع از دیدار گسترده علاقه‌مندان از نمایشگاه کتاب شود. بگذارید این‌طور بگویم من در ساعت هشت صبح و ساعت ١٤ (دو بعدازظهر) از میدان انقلاب به سمت نمایشگاه حرکت کرده‌ام. دو مسیر را امتحان کردم، از مسیر اتوبان نواب ٣٠ دقیقه تا شهرآفتاب زمان برد. در همین ساعت هشت صبح و ١٤ (دو بعدازظهر) از میدان انقلاب و این‌بار از داخل طرح و از طریق میدان بهارستان و شوش به سمت شهرآفتاب حرکت کردم. این‌بار زمان کمتری گرفت و تنها ٢٠ دقیقه بعد آنجا بودم. این روزها که هرشب حوالی ساعت هشت شب از طریق اتوبان نواب بازمی‌گردم و بعد از جلال و
مطهری و پاسداران تا شهید عراقی می‌روم، این مسیر حدود ٤٥ دقیقه زمان می‌برد. برخلاف طرف دیگر اتوبان که همه درحال برگشت به سمت منزل‌های خود هستند این مسیر از شهرآفتاب به سمت انقلاب و... خلوت است و می‌توان راحت و سریع بازگشت. سال گذشته اگر قرار بود از جایی مثل میدان انقلاب به سمت مصلا حرکت کنید، درست است که ٢٠ دقیقه‌ای می‌رسیدید اما پیداکردن جای پارک ماشین و... زمان می‌گرفت. از سوی دیگر، ایستگاه‌های مترو و تاکسی هم آماده خدمات‌رسانی به مردم و بازدیدکنندگان نمایشگاه کتاب شده‌اند و شهرداری تهران ١٢ هزار پارکینگ برای خودروهای شخصی، طراحی کرده، حجمی که در
برابر ظرفیت پارکینگ‌های مصلای تهران و نمایشگاه بین‌المللی واقعا زیاد و چشم‌گیر است. من فکر می‌کنم، شهرآفتاب به‌زودی به بخش مهم و نمایشگاهی تهران بدل می‌شود و اگر رسانه‌ها در زمینه نمایشگاه کتاب، خوب تبلیغات کنند، حتی این امید هست که شهرآفتاب با همین نمایشگاه، جایگاه مهمی در میان مردم ایران دست‌وپا کند. غرفه‌های استاندارد، خدمات رفاهی و آرامش در حمل‌ونقل و رفت‌وآمد از اصلی‌ترین خواسته‌های مخاطبان نمایشگاه کتاب است که فکر می‌کنم امسال در شهرآفتاب با کیفیت قابل ملاحظه‌ای آن را تجربه خواهند کرد.
* روزنامه شرق