پیشنهادی برای سفارت سابق آمریکا/ انگار منتظریم دو دستی تقدیم‌شان کنیم/ این دیوارها را باید فروریخت
از دانشجویان تنها دو سوال می‌پرسیدند: «آیا می‌توانی به مدت۴۸ ساعت خارج از خانه یا خوابگاه دانشجویی بمانی؟» و سوال دوم اینکه: « آیا حاضری در حرکت اعتراضی علیه آمریکا شرکت کنی یا خیر؟» از آنها که به هر دو سوال پاسخ «بله» می‌گفتند خواسته می‌شد تا در جلسه‌ای توجیهی شرکت کنند.۴۰۰ نفر از دانشجویان برای شرکت در تظاهرات انتخاب شدند. ۱۳ آبان ۱۳۵۸ همه دانشجویان توی خیابان طالقانی به سمت سفارت آمریکا بودند.
از دانشجویان تنها دو سوال می‌پرسیدند: «آیا می‌توانی به مدت۴۸ ساعت خارج از خانه یا خوابگاه دانشجویی بمانی؟» و سوال دوم اینکه: « آیا حاضری در حرکت اعتراضی علیه آمریکا شرکت کنی یا خیر؟» از آنها که به هر دو سوال پاسخ «بله» می‌گفتند خواسته می‌شد تا در جلسه‌ای توجیهی شرکت کنند.۴۰۰ نفر از دانشجویان برای شرکت در تظاهرات انتخاب شدند. ۱۳ آبان ۱۳۵۸ همه دانشجویان توی خیابان طالقانی به سمت سفارت آمریکا بودند. سفارت آمریکا در تهران در زمینی پارک مانند و سرسبز به مساحت حدود ۲۷ هکتار در خیابان طالقانی قرار دارد. دو برابر پارک ساعی و کمی کوچک‌تر از پارک لاله. ساخت این ساختمان دو طبقه‌ی آجری در سال۱۳۳۰ به پایان رسید و تا سال ۱۳۳۲ و کودتا علیه دولت مصدق دور اطراف آن دیوار نبود. روزی که دانشجویان خط امام تصمیم‌شان را گرفتند. تمام برنامه‌ریزی‌شان اشغال نمادین و یک روزه سفارت بود. ولی با اجازه امام خمینی(ره) این ماجرا ۴۴۴ روز طول کشید. و از آن زمان در این مجموعه بزرگ در اختیار ایران و نهادهای دولتی قرار گرفت. جایی که حتما در آینده یکی از مهمترین موارد اختلافی میان آمریکا و ایران است و آنها خواهان بازپس‌گیری سفارت خود در ایران خواهند بود. همان مجموعه‌ای که این روزها در خیابان طالقانی تهران بی‌کار افتاده است. سفارت آمریکا بیش‌تر از این که یک ساختمان و زمین خالی باشد، یک نشانه است و این نشانه یکی از مهمترین مسائل برای آمریکاست. آنچنان که امروز هم سفارت‌خانه مجازی خود برای ایران را در اینترنت راه انداخته است. لانه جاسوسی آمریکا در این روزها تبدیل شده است به یک مجموعه اداری که کارمندان صبح‌ها دمپایی‌شان را پای می‌کنند و غروب در می‌آورند در بخش‌های غیراداری هم چیزی به غیر از یک سری کلاس و کار ستادی انجام نمی‌گیرد که در نوع خودش هم می‌تواند مفید باشد ولی به راحتی می‌توان آنها را به یک ساختمان دیگر منتقل کرد. موزه متروک سفارت هم چیزی جز یک توهم نیست. گاهی حس می‌کنم دیوارهای سفارت خیلی بلندتر شده است و چرا کسی تا امروز این دیوارها را خراب نکرده است و چرا کسی این مجموعه را به یک پارک عمومی برای همه مردم تبدیل نکرده که وسطش یک فرهنگ‌سرا یا موزه روشنگری درباره آمریکا در آن بزند. و چرا جایی مثل دانشکده مطالعه آمریکا در همین جا تاسیس نشده است و چرا به توریست‌ها اجازه داده نمی‌شود وارد اینجا شوند. و کاش از ظرفیت آن استفاده می‌شد. انگار منتظریم برگردند و این مجموعه را دو دستی تحویل‌شان بدهیم. شاید امروز هم بتوان گفت سفارت آمریکا توسط نهادها اشغال شده است.