مظلومی مثل قلعه‌نویی فکر می‌کرد

ورزش سه: البته در فوتبال حرفه ای هم چنین رخدادی را شاهد هستیم و تیم ها در دقایقی مانده به پایان بازی و از آنجایی که فرصت برای بازی ترکیبی وجود ندارد روی به فوتبال مستقیم می آورند و می کوشند با ضربات سر دروازه حریف را باز کنند. گلایه ای به بازی مستقیم استقلال در دقایق پایانی بازی نبود اما حنیف ابزار خوبی برای اجرای این تاکتیک نبود. این ترفند پیشتر از سوی امیر قلعه نویی هم در استقلال بکار گرفته می شد اما هیچ گاه جواب نداد! حنیف راهگشای بن بست تاکتیکی استقلال نیست و پرویز مظلومی و مجید صالح باید از راهکارهای بهتری برای خروج از بن بست تاکتیکی استفاده می کردند. اگر چه حنیف تا اکنون بارها روی ضربات ایستگاهی گلزنی کرده اما این بدین معنی نیست که بتواند در بازی مستقیم هم اثر گذار باشد. بازیکنی روی بازی مستقیم اثر گذار است که بتواند توپ را برای بازیکنان روی دست پاس دهد یا قدرت سرزنی اش فوق العاده باشد که حتی از روی خط محوطه هیجده قدم هم دروازه حریف را نشانه بگیرد. البته در دقایق پایانی بازی تعویض پروپییج به همین منظور صورت گرفت اما کسی نبود که توپ را برای او سانتر کند. خسرو حیدری که می توانست این کار را انجام دهد پیش از حضور پروپییج در زمین تعویض شده بود. البته شاید هم حنیف بدون دستور تاکتیکی پیشروی کرده بود و این دستور پرویز مظلومی نبود اما به صراحت باید گفت حنیف گره کشای بن بست تاکتیکی استقلال نیست و این را به دفعات ثابت کرده است.