روند رسیدگی به لایحه بودجه 95 در صحن مجلس چگونه است؟

خبرگزاری فارس: نمایندگان مجلس شورای اسلامی از فردا یکشنبه 22 فروردین‌ماه تا روز چهارشنبه 25 فروردین در دو شیفت کاری صبح و عصر نشست علنی خواهند داشت تا لایحه بودجه سال 1395 کل‌کشور را مورد بحث و برسی قرار دهند.

اولین جلسه بررسی بودجه 95 صبح فردا در پارلمان تشکیل می‌شود و وکلای ملت در نشست‌های علنی صبح و عصر فردای مجلس ابتدا کلیات لایحه و سپس جزئیات آن را مورد رسیدگی قرار می‌دهند.

طبق آیین‌نامه داخلی مجلس، در جریان بررسی کلیات لایحه بودجه سالانه کل‌کشور پس از نطق رئیس‌جمهور، سخنگوی کمیسیون تلفیق بودجه، گزارش خود را ارائه می‌دهد، سپس حداکثر 10 ‌نفر از نمایندگان به عنوان مخالف گزارش کمیسیون تلفیق و 10 نفر به عنوان موافق گزارش کمیسیون به ترتیب یک نفر مخالف و یک نفر موافق هر کدام حداکثر 10 دقیقه صحبت می‌کنند.

پس از آن نماینده دولت به مدت 20 دقیقه و در پایان، سخنگوی کمیسیون تلفیق صحبت می‌کند. مجموع زمان صحبت سخنگوی کمیسیون 30 دقیقه خواهد بود.

در جلسه علنى، پس از رسیدگى به کلیات بودجه و تصویب آن، به پیشنهادهاى مربوط به درآمدها و سایر منابع تأمین اعتبار بودجه عمومى دولت رسیدگى و سقف آن به ‏تصویب خواهد رسید. پس از آن پیشنهادهاى مربوط به تبصره‏‌ها و ردیف‌ها رسیدگى مى‏‌گردد.

در جلسه علنى، تنها پیشنهادهایى که توسط نمایندگان و کمیسیون‌ها در زمان مقرر دریافت شده و به چاپ رسیده، مشروط به عدم مغایرت با قانون برنامه، قابل طرح مى‏‌باشد. پیشنهادهایی که منبع درآمد مشخصی نداشته باشد قابل طرح نخواهد بود و پیشنهادهایی که مازاد بر سرجمع نباشد زمانی قابل طرح است که ردیف مشخص جایگزین را معین نماید. تشخیص موارد مذکور با رئیس جلسه خواهد بود.

در صورت عدم تصویب کلیات لایحه بودجه، فقط برای یک‌ بار موضوع به کمیسیون تلفیق ارجاع می‌شود تا حداکثر ظرف 72 ساعت گزارش اصلاحی خود را به مجلس ارائه نماید.

جلسات مجلس برای رسیدگی به بودجه سالانه باید بلاانقطاع در کلیه ایام هفته غیر از جمعه و تعطیلات رسمى، حداقل روزى 4 ساعت منعقد گردد و تا موقعى که شور و مذاکره پایان نیافته و رأى مجلس أخذ نشده است از دستور خارج نمى‌شود و هیچ لایحه یا طرح دیگر نمى‏‌تواند مطرح باشد، مگر لایحه یک یا چند دوازدهم بودجه در صورت ضرورت.

اگر مطالب فورى و فوتى اعم از طرح‌ها و لوایح دو فوریتى و غیره پیش آید که به تشخیص مجلس تأخیر آن موجب زیان جبران‌‏ناپذیرى باشد، در این صورت براى طرح و تصویب آن زمان مشخصى معین مى‌شود.