واقعیتی که باید نظر گرفت آن است که همان نسل متولدین دهه ۶۰ که یکی از معضلات مدیریتی کشور هستند و در دهه پیش، دکان کلاس‌های کنکور و آزمون‌های مقاطع مختلف را رونق بخشیده بودند، امروز به درهای بسته بازار کار رسیده‌اند، و آنچه برای رسیدن به رؤیایشان هزینه می‌کنند، گاه پس‌اندازهای اندک بازنشستگی والدینشان است.
کد خبر :
507667
سرویس اقتصادی فردا؛ رجانیوز نوشت: اگر تجربه شرکت در یکی از آزمون‌های تستی نظام‌مهندسی را داشته باشید، تصویری که در سالن آزمون مشاهده می‌کنید با هر آنچه در آزمون‌های مکرر مراحل پیشین تحصیلی و کاری تجربه کرده‌اید تفاوت جدی دارد. انبوهی از کتاب‌های برچسب خورده که در برخی موارد نزدیک به ۳۰ جلد می‌شود که اگر کتاب‌های راهنما را نیز به آن‌ها اضافه کنید با رقم بالاتری روبرو هستید. داوطلب‌ها مدام از سویی روی زمین خم می‌شوند کتابی بر می‌دارند، تند ورق می‌زنند و بعد به سمت دیگری می‌اندازند. هرچه زمان آزمون به انتها نزدیک‌تر می‌شود صدای ورق زدن‌های عصبی
و پرتاب کتاب‌ها به کف‌های موزاییکی سالن همهمه بیشتری ایجاد می‌کند. اما آنچه شمایل آزمون را نسبت به سال‌های پیش تغییر بیشتری داده، شکل بودجه‌بندی سؤالات است. اگر در ادوار پیشین تمام سؤالات مبحثی مانند جوش فلزات در کنار هم بود و بعد از مرور کتابچه مرتبط به آن، دیگر تا انتهای آزمون کاری به آن منبع نداشتید، حالا سؤالات مباحث مختلف بین همدیگر پخش شده و شما مجبورید در تمام طول آزمون به آن مجموعه ۳۰ جلدی همراه خود مدام رجوع کنید. نتیجه اینکه برای حفظ زمان بسیار محدود آزمون شما نیازمند کتابچه‌های راهنمایی هستید که از روی کلیدواژه‌های اصلی سؤال، شماره صفحه
مطلب مربوطه را در مبحث موردنظر به شما نشان بدهد. کتابچه‌هایی که در لیست رسمی منابع آزمون در سایت مقررات ملی ساختمان به آن‌ها اشاره هم شده است که می‌توان این موضوع را نوعی حمایت در نظر گرفت. اما استفاده از این کتابچه‌های شفابخش مستلزم نکته دیگری است که ازقضا آن‌هم در ذیل لیست رسمی منابع در سایت مذکور به آن اشاره شده است؛ اینکه شما باید آخرین نسخه معتبر را تهیه کنید. نسخه‌هایی که در هر چاپ جدا از ویرایش رسمی مصوبی که کتب مباحث دارند، ممکن است شماره صفحات متفاوتی داشته باشند و به همراه بردن کتابی با چاپی قدیمی‌تر در جلسه امتحان برای شما به معنی خودکشی و از
دست دادن جدی زمان است. به‌عبارت‌دیگر، فضا چنان آرایش شده که صراط مستقیم امتحان تهیه آخرین نسخه از کتب مباحث به همراه کتابچه‌های راهنما برای هر آزمون است. اما هزینه این تجدید منابع چه میزان است؟ داوطلبان در رشته‌های مختلف ممکن است بیش از ۲۰۰هزار تومان و یا نزدیک به ۴۰۰هزار تومان برای تهیه یک دوره از منابع امتحان جهت به همراه داشتن در جلسه هزینه کنند. این هزینه جدا از هزینه امتحانی است که بنا بوده از حق عضویت سالانه اعضا تأمین گردد، اما نمی‌گردد. با توجه به جمعیت ۱۵۲۱۳۹ نفری شرکت‌کننده در آزمون اخیر می‌توان چنین گفت که به‌طور میانگین و تقریبی مبلغی نزدیک
به ۴۶ میلیارد تومان بابت این آزمون کتاب به مهندسین بیکار فروخته شده است! اما این آمار یک عامل کاهنده و یک عامل افزاینده دارد. عامل کاهنده آن استفاده از کتاب‌های چاپ‌های قدیم توسط داوطلبین و قرض دادن کتاب از جانب قبول‌شدگان به دوستان است و عامل افزاینده آن التزام به تهیه آخرین نسخه است که ضرورتش برای یک داوطلب تشریح شد. بااین‌حال حتی اگر یک‌سوم شرکت‌کنندگان را نیز در نظر بگیریم به‌عنوان خریداران کتاب در هر دوره این رقم قریب به ۱۵ میلیارد تومان خواهد بود، آن‌هم صرف‌نظر از اینکه این آزمون در سال دو مرتبه برگزار می‌گردد. با هر حساب‌وکتابی حجم کتاب
موجود در آزمون و مبلغی که برای تهیه این حجم پرداخت‌شده تغییرناپذیر است، حتی با این فرض قطعاً نادرست که خارج از جلسه امتحان هیچ کتاب جلد سبزی وجود نداشته باشد. اما موضوعی که جالب‌توجه است آن است که شرکت نشر توسعه ایران که به‌عنوان یک نشر خصوصی ثبت گردیده، ذیل عنوان مرکز تحقیقات مسکن وزارت راه و شهرسازی، دریافت‌کننده اصلی این درآمد چندین میلیاردی در سال است. اگر این ناشر بخواهد بنا به عرف بازار نشر ایران، درصدی از درآمد خود را به مؤلفین کتاب، که چهره‌های اصلی و بانفوذ سازمان نظام‌مهندسی نیز هستند، اختصاص دهد، این درآمد ثابت میلیاردی، شاید یکی از
کوچک‌ترین دریافتی‌هایی باشد، که یکی از ساده‌ترین کنش‌های سازمان نظام‌مهندسی، یعنی برگزاری آزمون ورودی، در پی دارد. چنین گردش‌هایی مالی عظیمی است که موقعیت این سازمان را به‌شدت حساس کرده و عدم شفافیت می‌تواند چنین فرضیه‌هایی را بین واقعیت و توهم معلق نگه دارد. هرچند این موضوع کاملاً واقعیت دارد که تیراژهای چند هزارتایی در چند نوبت محدود که پشت جلد کتاب‌های مباحث چندگانه نظام‌مهندسی درج‌شده، نسبتی با آمار جامعه مصرف‌کننده‌اش ندارد. چطور کتابی با نهایت ۱۰ هزار و یا ۲۰ هزار تیراژ در سال، در روز امتحان در دست‌های جمعیتی بیش از ۱۰ برابر تیراژش قرار
دارد؟ حتی اگر همه عوامل کاهنده نام برده شده را نیز در ذهن داشته باشیم، این اختلاف رقم شبهه‌ناک است. شاید درست‌تر آن است که به ماهیت مرکز تحقیقات مسکن بپردازیم. نهادی متولی که خود اقدام به برگزاری دوره های آموزشی با هزینه‌های قابل‌توجه برای موفقیت در این آزمون می‌کند! واقعیتی که باید نظر گرفت آن است که همان نسل متولدین دهه ۶۰ که یکی از معضلات مدیریتی کشور هستند و در دهه پیش، دکان کلاس‌های کنکور و آزمون‌های مقاطع مختلف را رونق بخشیده بودند، امروز به درهای بسته بازار کار رسیده‌اند، و آنچه برای رسیدن به رؤیایشان هزینه می‌کنند، گاه پس‌اندازهای اندک
بازنشستگی والدینشان است. ارقامی در ظاهر خرد و حقیر که تجمیع نسلی‌اش، چیزی بیش از رونق را سرازیر جیب‌هایی می‌کند که سازوکار مالی چندان روشنی ندارند. امید است پرسش‌های طرح‌شده در این یادداشت با پاسخ‌های دقیق از سوی متولیان امر، سبب تنویر افکار عمومی شده و احتمالات طرح‌شده را باطل کند. --------------------------------------------------- *سروش نقویان، کارشناس ارشد مهندسی معماری، روزنامه‌نگار حوزه شهر و معماری