روحانی دولت را ارکسترزیزاسیونی اداره می کند

سرویس سیاسی فردا؛ ویژه نامه روزنامه اعتماد: اهالی سیاست و قوم روزنامه نگار او را به نام «عباد» می شناسند. خودش هم ناراحت نمی شود وقتی دوستانش با این اسم از او یاد می کنند؛ زیرا سال های سال با همین اسم در وزارت اطلاعات و شورای عالی امنیت ملی فعالیت کرده است. بخشی از گفتگوی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی را در ادامه می خوانید:

الگوی دولت داری روحانی مبتنی بر کدام یک از رویکردهای جهانی است؟

من مدتی است که روی مقاله ای بر اساس گزاره های عقلانیت - اجماع دارم کار می کنم به مباحث داگلاس نورث هم در این زمینه علاقه مندم تا آنجایی که من شناخت دارم آقای روحانی به دنبال اجماع سازی است، یعنی کاری که همیشه در مسوولیت های مختلف تجربه کرده است.

یعنی برجام هم ماحصل همین رویکرد عقلانیت-اجماع است؟

بله آقای روحانی سعی کرد عقلانیت را به سیاست خارجی برگرداند و اجماعی ملی برای حل پرونده هسته ای بیافریند. با وجود همه فشارهایی که مخالفان دولت داشتند ایشان توانست یک اجماع ملی رابرسرمنافع ملی و تامین حقوق ایران و ایرانیان در داخل به وجود بیاورد. به نظرشماغیراز عقلانیت و جماع می شد پرونده هسته ای را حل و فصل کرد؟

قطعا نمی شد اما یکی از پارامترهای اجماع امتیاز دادن به طرفینی.است که می خواهد میان شان اجماع سازی کند...

شاید الان مدشده که همه از برد-برد حرف میزنند اما آقای روحانی به تئوری برد-برد در هر زمینه ای اعتقاد دارد.

اهل امتیاز دادن است؟

بله وقتی شما با سویه های مختلف و نگاه های گه گاه متضاد روبه رویید برای اینکه ضریب منافع را بالا ببرید ناچار به امتیاز دادن هم هستید. مثلا در قرارگاه خاتم منافع متضادی بود یا در شورای عالی امنیت ملی همین طور اما آقای روحانی سعی می کرد از نیروهای جناح های مختلف در راستای منافع ملی یک خروجی خوب بگیرد و راندمان منافع را بالا ببرد.

پس آقای روحانی با رویکرد عقلانیت-اجماع همیشه نقش نخ تسبیح را میان نیروهای جناح های مختلف بازی کرده؟

بله ایشان خوب بلد است نیروهایی که جناحی هستند را برای پیشبرد اهداف ملی دور یک میز بنشاند.

یعنی علت اصلی ترکیب کابینه همین رویکرد آقای روحانی است؟

آقای روحانی هیچ وقت نیروی حزبی نبوده و کار تشکیلات سیاسی نداشته که این عقبه به کمکش بیاید اما با به کارگیری نیروهای جناحی منطبق بر منطق راهبرد اجماع عقلانیت کابینه را چید.

پس ایشان با انتخاب وزرایی که وابسته به جناح اصولگرا و اصلاح طلب هستند سعی کردند که دولت را به صورت کنسرسیومی اداره کنند. به این معنی که جناح ها بدانند در دولت سهم دارند.

کنسرسیومی نیست. بیشتر ارکستر زیزاسیونی است. روحانی رهبر این ارکستر است که می خواهد و دارد از سازهای مختلف، یک طنین آرامش بخش برای ملت بیافریند ایشان به جهت حضور در مسوولیت های متفاوت و براساس تجاربی که در این زمینه دارد بلد ست از نیروهی سیاسی مختلف یک برآیند خوب بیرون بیاورد.

ساز ناکوکی از درون این ارکستر یا هیئت دولت بیرون نیامد؟

سر مباحث مختلف شاید رویکردها و نظریه های مختلفی باشد؛ اما نقشه راه دولت مشخص است. همه وزرا می دانیم که کجا ایستاده ایم، وضعیت مان چیست و کجا باید برویم شاید سر انتخاب وسیله باهم بحث کنیم اما سر اهداف هیچ اختلاف نظری بین وزرای چپ و راست نیست. آقای روحانی رهبر ارکستر قابل و خوبی است.