بدون هزینه نمی توانند تغییرم دهند/ در تمام دوران مدیریتم به اندازه این هشت سال به من توهین نشد
در همه کشورهای پیشرفته؛ فوتبال اینگونه است که وقتی روی کیک نفر هزینه می کنند، و تشکیلات فوتبال را به او می سپارند و صبر می کنند تا زمان بهره برداری فرا برسد. بعد از چهار سال آن مدیر با شرایط فوتبال آن کشور آشنا شده است. می داند که فوتبال آن کشور را چگونه اداره کند. موانع رشد آن فوتبال را شناخته . می داند که چطور با نهادهای بین المللی لابی های موثر داشته باشد.
کد خبر :
503978
ویژه نامه نوروری مثلث گفتگوی خواندنی با علی کفاشیان انجام داده که به شرح زیر است:
-حضور علی کفاشیان در فوتبال را شاید بتوان در دو نیمه کلی دید.
البته الان در وقت اضافه حضور دارم (می خندد)
-ابتدا نیمه ای را دیدیم که فوتبال برای شما هزینه می کرد. شما با فوتبال و دیریت آن آَنایی نداشتید. اما بعد از دومین بار که رئیس فوتبال ایران شدید ماجرا کمی تغییر کرد. انگار این شما بودید که در مقاطع مختلف هزینه فوتبال شدید. پرسش من این است که کدام هزینه سنگین تر بود.
در همه کشورهای پیشرفته؛ فوتبال اینگونه است که وقتی روی کیک نفر هزینه می کنند، و تشکیلات فوتبال را به او می سپارند و صبر می کنند تا زمان بهره برداری فرا برسد. بعد از چهار سال آن مدیر با شرایط فوتبال آن کشور آشنا شده است. می داند که فوتبال آن کشور را چگونه اداره کند. موانع رشد آن فوتبال را شناخته . می داند که چطور با نهادهای بین المللی لابی های موثر داشته باشد. بنابراین در دور دوم ریاست آن فرد همه انتظار دارند، که او فوتبال را بهتر از قبل مدیریت کند. این انتظار به جا و طبیعی است. من بیش از سی سال است که در ورزش این کشور فعالیت می کنم. به این نتیجه رسیده ام که وقتی قرار
است یک مدیر را برای نهادی انتخاب کنیم باید این فرصت را به او بدهیم که اشتباه کند. باید بدانیم که او یکی، دو سال زمان نیاز دارد که بتواند خود را بشناساند. در مورد من هم همین طور بود. تقریبا یکی دوسال طول کشید تا هالی فوتبال من را پذیرفتند.
-اما شما در پست های مختلفی که پیش از ریاست فدراسیون فوتبال داشتید راحت بودید. شخصیتی بودید که همواره در پست های مختلف به بهترین شکل ممکن کارتان را انجام می دادید. در فوتبال اما شرایط شما تغییر کرد. تحت فشار قرار گرفتید. موافقید؟
موافقم. باید به حرفهای شما این را اضافه کنم که در تمام دوران مدیریتم به اندازه این هشت سال به من توهین نشد. بی احترامی هایی به من شده که واقعا انگیزه کار کردن را ازمن گرفته است. راحت تر بگویم دلم شکسته.
-اما هنوز هستید؟
بله. چون دلگرم هستم.
-دلگرم به چه چیزی؟
به نظرات و احساساتی که مردم دارند. واقعادلم به این مردم خوش است. دیدگاه مردم درباره من و کارهایی که درفوتبال انجام داده ایم مثبت است و همین برایم کافی است.
-اگر فوتبال این قدرشما را اذیت کرده چرا در دور دوم باز هم وارد انتخابات شدید؟
اشتباه نکنید. فوتبال من را اذیت نکرد. حاشیه های این فوتبال من را اذیت کرد. کج سلیقگی افراد غیرمسئولی که می خواستند هرطورشده در فوتبال این کشور اعمال نفوذ کنند و حرف زورشان را به کرسی بنشانند من را اذیت کرد. البته من امروز خوشحالم. وجدانم راحت است. چون هیچ وقت کم نیاوردم.
- شما رئیس صبوری بودید. این را باید در مورد شما گفت. فکر می کنید رئیس بعدی به اندازه شما صبور باشد؟
در فوتبال، شما به شرط ظرفیت است که می توانید زنده بمانید و ادامه دهید. گاهی اوقات احساس می کنم که در آستانه انفجار هستم اما باز هم خودم را کنترل می کنم.
-چه چیزهایی شما را اذیت می کند که می گویید گاهی در آستانه انفجار قرار می گیرید؟
وقتی می بینم که همه انگیزه ام رشد اوضاع عمومی فوتبال این مملکت است اما عده ای همه فکر و ذهن شان این است که این زحمات را طور دیگری جلوه دهند به شدت دلسرد می شوم. به من توهین می کنند. تهمت می زنند. این درست نیست. قرار ما این بداخلاقی ها نبود. قرار نبود که به جای گرفتن نشان لیاقت به من نشان درجه یک محکومیت بدهند و بگویند کفاشیان متهم ردیف اول است. این مزد کسی نیست که همیشه با صبوری پیش رفته است. چرا باید در این فوتبال بمانم؟ شما حتما می خواهید این را از من بپرسید. به شما می گویم که فقط به خاطر مردم. از بچه 5 ساله گرفته تا افراد 70 ساله در این مملکت به من لطف دارند و دلشان
برای این فوتبال می سوزد. امیدوارم فوتبال بعد از من یک مرد صبور را به خود ببیند. مدیری که مرد باشد و دوام بیاورد. هشت سال تحت فشار کار کردن گمان نکنید که کار ساده ای است. بعضی ها هستند که دو روز هم دوام نمی اوردند. البته این را بگویم که در سال نخست ریاست من در فوتبال با من مدارا شد . من هم از ان فرصت استفاده کردم تا زودتر به اوضاع فوتبال مسلط شوم. اما جالب است درست کچدر سال اخیر که به کار مسلط شده ام به هر روشی که شده می خواهند من را کنار بزنند.
-شما در دولت احمدی نژاد هم تحت فشار بودید؟
بله.
-بنظر می رسد بحث دولت احمدی نژاد و یا دولت روحانی نیست. بلکه بحث اصلی این است که فوتبال جایی است که وزارت ورزش به شدت به دنبال در اختیار گرفتن اوضاع آن است و فوتبال را محلی می بیند که سیاست های خود را در آنجا عملی کند. موافقید؟
بنظر من موضوع اصلی این است که انتخاب مقام بالا دستی ورزش کشور باید با دقت بیشتری انجام شود. وقتی شما فردی را در مدیریت کلان ورزش قرار می دهید که تحت تاثیر اطرافیان قرار می گیرد و خیلی زود علیه فوتبال تحریک شده و موضع می گیرد نتیجه اش همین است که مشاهده می کنید. در همه دوره ها این اعملا نفوذ و این دخالتها وجود داشته است. شما به دوره آقای هاشمی طبا نگاه نکنید. آن دوره واقعا استثنا بود. ورزش کشور ثبات داشت. چون خود هاشمی طبا ورزشی مدیریت می کرد و ورزشی به جریانات مختلف نگاه می کرد و تصمیم می گرفت. اما شما در اکثر دوره ها می بینید که روسال وقت سازمان تربیت بدنی یا
وزرای ورزش چون در مقام بالا دستی قرار گرفتند همه سعیشان این بوده که در امور فوتبال دخالت کنند.
-اعمال سلیقه از سوی وزیر ورزشی کدام دولت بیشتر شما را به هم ریخته؟ کدام یک برای شما سخت تر بوده؟
هردو برایم سخت بوده. من اینجا صادقانه کارم را انجام می دهم. آنها از مسیر اصلی و درست وارد نشدند. من به خوبی میدانم که وزیر ورزش حق دارد به عنوان یک مقام بالادستی از رئیس فدراسیونی ناراضی باشد. چه اشکالی دارد. حق او است که اعلام نارضایتی کند و از ما بخواهد که مجمع تشکیل دهیم. وقتی مجمع را تشکیل دادیم وزیر یا نماینده وزیر به مجمع بیاید و با اعضای ما خیلی راحت نقطه نظراتش را در میان بگذارد. اصلا بگوید که آقایان مجمع ! این مدیربه درد فوتبال نمی خورد. چرا صریح نیستند؟ چرا با مساله فوتبال صریح برخورد نمی کنند؟ بیا یند مجمع را قانع کنند. در این صورت من هیچ اصراری به ماندن
ندارم. اما به یک شرط؛ استقلال فوتبال را نادیده نگیرند. آقایان اجازه بدهند که نفر بعدی انتخاب شود. آن هم نه با اعمال فشار بلکه با نظر وذرای مجمع فدراسیون فوتبال. اما اگر آقایان راه دیگری را انتخاب کنند، بروند پای نهادهای امنیتی و نظارتی را وسط بکشند، رئیس فدراسیون را به زندان بیندازند یا با جنگ روانی بخواهند فوتبال را به هم بریزند واقعا نتیجه کارنتیجه خوبی نخواهد شد.
-شما به شدت دلخورهستید؟
دلخورم. از وزرای ورزشی که این گونه تلخ و سخت با من برخورد کردند شدیدا دلخورم وتا عمر دارم این رفتارشان را فراموش نمی کنم و از آنها نمی گذرم. اما این راه کنار زدن من نیست. من حیثیت فوتبال ملی را با هیچ چیز عوضی نمی کنم. راه ماندن یا رفتن من فقط مجمع است وبس.
- مجمعی که بیش از ۶۰ درصد آن زیر نظر شماست؟
شاید هم زیر نظر وزارت ورزش، نه؟ می خواهم بگویم مجمع است که تصمیم نهایی را می گیرد. اعضای مجمع افرادی هستند که دلشان برای این فوتبال می سوزد. مجمع افرادی هستند که استخوان خرد کرده این فوتبال هستند. آدمهای عادی نیستند. مجمع بهترین جا برای تصمیم گیری در مورد مدیریت فوتبال است. وزارت ورزش اگر ۲۰ یا۲۵ نفر از این اعضا را قانع کند که من به درد این فوتبال نمی خورم، می توانند با امضای همین افراد مجمع فوق العاده تشکیل بدهند واساسا رئیس فدراسیون را تعلیق کنند. این خیلی راه خوبی است. این را یاد بگیرید. این گونه با فوتبال برخورد کنید. نه اینکه آبروی آن فرد را به بازی بگیرید و
به او تهمت بزنید تا خودش احساس کند که دیگر جایی در فوتبال ندارد. من با روسای هیات فوتبال استان ها هرگز چنین برخوردی نکرده ام. گاهی در مورد برخی افراد با اعضای هیات فوتبال آن استان صحبت کرده ام و گفته ام حضور این آدم نه به درد فلان استان ونه به درد فوتبال مملکتمان نمی خورد، اما خدا را شاهد می گیرم که در مورد برکناری اش که اتفاقا خیلی راحت هم می توانم چنین کاری انجام دهم ازراه زور و تهدید وارد نشده ام. صریح حرفم را زده ام. گفته ام این آدم را قبول ندارم اما باز هم تصمیم نهایی را برعهده هیات فوتبال آن استان گذاشته ام که خودشان در مورد آن فرد تصمیم نهایی را بگیرند.
- آقای کفاشیان! با ضعیف ترین رئیسی فدراسیون فوتبال هم این گونه برخورد نشده که با شمابرخورد صورت گرفته است. چرا؟
این بهای استقلال فوتبال است. شما برای مستقل شدن باید مبارزه کنید. گناه من این است که اساسنامه ام را اجرا کرده ام. الان اساسنامه من را زیر سوال می برند. می گویند نه. این اساسنامه را قبول نداریم. چرا؟ چرا قبول ندارند. چون باب میل اقایان نیست. چون این اساسنامه به آنها اجازه نمیدهد در فوتبال دخالت واعمال سلیقه کنند. چرابه اساسنامه ای که برای تدوین ان خیلی زحمتها کشیده شد احترام نمی گذارید؟ چرا از استقلال مجمع فدراسیون فوتبال می ترسید؟ به خدا اعضای مجمع دلشان برای فوتبال می سوزد. اگر بیشتر از وزیردلشان برای فوتبال نسوزد کمتر از وزیرنمی سوزد. اصلاتشخیص مجمع اشتباه
است که پای من ایستاده اند. اجازه بدهید خودشان تصمیم بگیرند و خودشان اگراشتباه می کنند اصلاحاتی صورت بدهند. اصلا بروید فردی را بیاورید که بالاتر از کفاشیان بتواند نظز مثبت مجمع را جلب کند.
- خیلی تلخ کام هستید.
چون ناراحتم. این ضربه ها جوانمردانه نیست. این رفتارها زشت است. این رفتارها اگر نتیجه بخش شود درآینده هر فردی که رئیس فوتبال شود باید به مقامات بالادستی اش فقط بگوید بله قربان، چشم قربان. من این را بارها گفته ام. دوستان که خدا را شکر همه مستندساز هستند. بروند از فوتبال هشت سال پیش تا همین حالا که در خدمت شما هستم مستند تهیه کنند. ببینید درفوتبال چه تغییراتی ایجاد شده است. هشت سال است که در بدترین شرایط اقتصادی فوتبال را اداره می کنیم. من پول را نمیتوانستم جابه جا کنم. هشت سال است که پولی به این فدراسیون واریز نشده. شاخص های فوتبال ایران را از هشت سال پیش تاکنون
مقایسه کنید تا ببینید ما چگونه کار کرده ایم. ببینید چه دستاوردهایی داشته ایم. ساخت و سازهای ما را نسبت به ۸ سال پیش مقایسه کنید. ما را با فدراسیونهای موفق مقایسه کنید. در یک فرآیند هشت ساله ببینید ما چگونه عمل کرده ایم و در سطح کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا چه کرسی هایی را در اختیار گرفته ایم. چه مقام هایی داشته ایم و کدام شاخصی هارا رشد داده ایم. خیلی از فعالیت های ما هم اصلا دیده نشد. ما هم در بوق و کرنا نکردیم. شش ماه تمام می رفتیم و می آمدیم تا بانوان ما باحجاب در مسابقات فوتبال حضور پیدا کنند. اجازه نمی دادند. اما ما آنها را قانع کردیم که ما باید بازی کنیم و
اتفاقا بانوان ما باید با حجاب بازی کنند. اینها کارهای ارزشمندی است. تا حرف میزنیم می گویند والیبال. اشکالی ندارد. بیایند والیبال را با فوتسال ما مقایسه کنند. ببینند فوتسال ما درچه سطحی قراردارد و والیبال در ۸ سال اخیر چگونه عمل کرده است. چرا می خواهید ذهنیت مردم را نسبت به فوتبال خراب کنید؟ چرا در مقایسه هایی قرار می دهید که اصلا منطقی نیست. ذهنیت دولت، مجلسی وقوه قضائیه را خراب می کنند و مرتب می گویند فوتبال فاسد است. صدها هزار نفر در این جامعه کارت معافیت سربازی شان تقلبی است اما چرا می آیند همه تمرکزشان را روی افشاگری در مورد فوتبالیست ها می گذارند؟ اگر
فوتبالیست خطایی کرده باید مجازات شود اما چرا ذهن مردم را نسبت به کلی فوتبال خراب می کنند؟ این کارها بد است. این فوتبالیست ها الگوی فرزندان شما هستند. چرا بداخلاقی می کنید؟
-به نظر می رسد که شما نسبت به طیفی از مدیران بالادستی تان معترض هستید که هیچ گاه حوصله شنیدن یا درک موفقیتهای فدراسیون شما را نداشته اند ؟
ما در بخش بانوان کارهایی کرده ایم که اگر بخواهم برای شما درباره جزئیات آن بگویم یک روز تمام باید توضیح بدهم. کاری کردیم که ارزش بانوی ایرانی در دنیای ورزش چند برابر شد. آقایان باید ممنون ما باشند چون نشان دادیم که بانوید محجبه ایرانی تا چه حد می توانددر میادین مختلف فوتبال و فوتسال ارزشمند و با انگیزه ظاهر شود و بر سکوهای قهرمانی بایستند .نخواستند این موفقیتها را ببینند. در مسابقات آسیای و البته جهانی دوبارهمین بانوان محجبه و تلاشگر فوتسال ایران موفق شدند ژاپن را شکست بدهند. ان هم ژاپنی که همه می دانیم دربخش نرم افزار و سخت افزارچقدر از ما جلوتر است و چه
امکاناتی را در اختیار دارد. اقایانی که مرتب از ما انتقاد می کنند بیایند و بگویند که چه زمانی توانستند در ان واحد ۹ یا ۱۰ سمت مهم در ای اف سی داشته باشند.
- در مقابل این دستاوردها برخوردها با شما چگونه بوده است؟
پول نمی دهند. تلویزیون، پول فوتبال را نمی دهد. مجلس علیه ما بیانیه صادر می کند. مقامات نظارتی و امنیتی دفتر کاری من را به هم می ریزند. به من تهمت میزنند. در برخی رسانه ها به من توهین می کنند و... اینها برخوردهایی است که به نظرم مزد زحمات ماست.
-اما با همه این برخوردها شما نمی گویید که برای بار سوم نامزد انتخابات فدراسیون فوتبال نخواهید شد. چرا؟
من نمی خواهم عقب نشینی کنم.
-چرا؟
چون معتقدم کاری که انجام داده ام و روشی که در این فوتبال داشته ام درست بوده است. حالا باید اعاده حیثیت کنم. حالا باید از استقلال فوتبال دفاع کنم. الان هم می گویم که من هستم. با صدای بلند هم می گویم. بگذارید آنها من را حذف کنند. اگر از فوتبال بروم دیگر پشت سرم را هم نگاه نمی کنم. اصلا به ورزشی برنمی گردم. می روم دنبال کارم. می روم دنبال زندگی خودم. اما خودم نمی روم. اگر این قدر نبودن من برایشان به مساله تبدیل شده من می ایستم که نگویند خود کفاشیان رفت وما کاری با او نداشتیم. انها باید هزینه بدهند. بدون هزینه نمی توانند کارشان را پیش ببرند.
-شما علاقه دارید که بمانید؟
نه. ۹۹ درصد دلم میخواهد بروم. اما دوست دارم آقایان ویترین خود را با حذف من کامل کنند. چرا آقایان هرجا می نشینند می گویند فوتبالیها فاسد هستند. آیا فساد فقط در فوتبال است؟ آیا برچسب زدن به کل یک مجموعه کاردرستی است؟ مردم ما با فوتبال زندگی می کنند. گوش شان بدهکاراین تهمتهای ناروا نیست. به آرژانتین می بازیم اما بیرون می ریزند و برای غیرتمندی بچه های تیم ملی دست میزنند. چرا آقایان نمی خواهند مردم وعلاقه و تعصب ودلخوشی مردم را ببینند؟
-می خواهم در مورد حضورتان در برنامه نود و چالشی که با عادل فردوسی پورداشتید باشما صحبت کنم. در این برنامه عادل فردوسی پور متفاوت از گذشته با شما سخن گفت. خودتان چه نظری دارید؟
انها برنامه داشتند که بنده را تخریب کنند. من ممنوع التصویربودم. چرا دعوت شدم؟ خیلی این رفتار را نمی پسندم. هرچند مردم خودشان بهتر مسائل را می دانند. صدا وسیما به یکی از بازوهای اصلی جریانی تبدیل شده که می خواهد من را تخریب کند.
- شما قبل از برنامه می دانستید که ماجراچیست؟
بله.
-پس چرا در برنامه حضور پیدا کردید؟
چرا نباید بروم. من با خیال راحت ودل قرص وارد این برنامه شدم. می دانستم که می توانم از خودم و فوتبال و البته کارنامه ام دفاع کنم. من نمی ترسم. خدا شاهد است که حرفهایم در برنامه نود همه واقعیت داشت. از آن حرفهایم بازخوردهای خوبی هم گرفتم.
-به نظر می رسد کنار رفتن برخی از افراد نزدیک به شما در فدراسیون فوتبال که البته خواسته وزارت ورزش بود نیز در تشدید فشارها نسبت به شما تاثیر فراوانی داشت. موافقید؟
هر سازمانی حق دارد در درون خودش تغییراتی را ایجاد کند. مگر خود صدا و سیما هر از گاهی در درون خودش دست به تغییر نمی زند. من با آقای نبی و خانم شجاعی حرف زدم. گفتم اگر کنار بروید فوتبال ضربه نمی خورد. اجازه بدهید موقتا هم که شده به رای این اقایان احترام بگذاریم. فکر نکنند که ما اصلا رای آنها را به حساب نمی آوریم. یک جاهایی باید صلح کرد و یک جاهایی باید ایستاد.
-یعنی آنجایی که پای دوستان شما بین است باید صلح کرد و آنجایی که پای خود شما در بین است باید جنگید؟
واقعا این طور نیست. برخی از همین دوستان اتفاقا با وزارت ورزش رابطه خوبی هم داشتند. تعامل خوبی هم داشتند. اما به طور کلی ما به این نتیجه رسیدیم که به نفع فوتبال است که تغییراتی ایجاد کنیم. اگر این تغییرات موقعیت کلی فوتبال را به هم می ریخت قطعا با وزارت ورزش همراه نمی شدیم. اتفاقا برخی از نزدیکان من با وزارت ورزش رابطه خیلی خوبی دارند. من اگر قرار بود به خودم وسلیقه خودم اهمیت بدهم اجازه نمی دادم چنین فردی در فدراسیون کار کند اما بحث من این است که چه اشکالی دارد که وزارت ورزش حتی اگرشده با یک نفر از فدراسیون فوتبال ارتباط خوبی برقرار کند.
-آقای کفاشیان ! شما پنج سال است که جدی ترین حامی کی روش هستید و به طور کلی به مربی ایرانی روی خوش نشان نداده اید، چرا؟
خواسته مردم برای من خیلی اهمیت دارد. مردم همیشه از ما خواسته اند که مربی خوب و بزرگی برای تیم ملی بیاوریم. برگ برنده ما این است که مربی را برای تیم ملی آورده ایم که کارش را بلد است. حتی وقتی می بازد هم مردم دوستش دارند. چون می دانند وظیفه اش را به درستی انجام داده است. ما مردم را راضی نگه داشتیم و این اتفاق مهمی است. مردم، کی روش را دوست دارند و می دانند که او به تیم ملی شخصیت داده است و به همین دلیل است که حتی در موقع باخت هم تیم ملی را سرزنش نمی کنند. این برای این است که مردم فوتبال را درک می کنند و می بینند تیم ملی حتی در روز باخت هم با همه وجود تلاش می کند و حالا
اینکه در یک بازی هم می بازد، این دیگر مربوط به ماهیت فوتبال است.
-در مقطعی که وزارت ورزش به شدت اصرار داشت که قرارداد کی روش تمدید نشود آیا این دولت بود که در این زمینه به وزارت ورزش تذکر داد؟
از طرف دولت به وزارت ورزش توصیه هایی کرده بودند. اما اینکه آقای روحانی دستور داده بودند یا فرد دیگری را من نمی دانم. اما می دانم که دولت در آن مقطع وارد عمل شد و این حمایت را داشتند.
- وزارت ورزشی اما مدعی است که هرگز به شما نگفته که کیروش باید برود. شما این را تایید می کنید؟
صد بار فقط به من گفتند.
-چرا کیروش حامی شماست؟
ما درک متقابلی از کار با یکدیگر داریم. او به رشد فوتبال ما فکر می کند. اگر او درخواست زمین مناسب تمرین و بازیهای دوستانه خوب دارد تنها دلیلش رشد فوتبال ماست و دلیل شخصی ندارد.
- بامزه ترین شوخی شما در طول این سالها چه بوده؟
اینکه می گویم خسته شده ام شوخی بامزه ای است.چون اهل خستگی نیستم .
-و اینکه می گویید دیگر وارد انتخابات نمی شوید، چطور؟
این هم شاید شوخی باشد. (میخندد)
-اگر از فوتبال بروید چه خواهید کرد؟
با حاج خانم که سالهاست من را درک می کند و همیشه کنارم بوده و به من قوت قلب داده مسافرت میروم؛ ماسوله. جای قشنگی است. غار علیصدرهم می رویم. (می خندد) آن موقع حتما حوصله رانندگی کردن هم خواهیم داشت.
گفت و گو: مهدی ربوشه