«چهارشنبه سوزی» تلخ‌ترین روز سال/ نمایش صحنه‌های دلخراش، راهکار صداوسیما برای مقابله با خطرات چهارشنبه سوری!
هر ساله با نزدیک شدن به چهارشنبه آخر سال موجی از اضطراب خانواده‌ها را فراگرفته و سازمان‌ها و نهادهای متولی را با یک چالش اساسی رو به رو می‌سازد.
هر ساله با نزدیک شدن به چهارشنبه آخر سال، موجی از اضطراب خانواده‌ها را فراگرفته و سازمان‌ها و نهادهای متولی را با یک چالش اساسی رو به رو می‌سازد. بزرگداشت یک آیین یا سنت تاریخی و فرهنگی مورد تایید همه می‌باشد و هیچ کس با شادی در این روز مخالفتی ندارد اما آنچه که مورد انتقاد کار‌شناسان و خانو اده‌ها قرار می‌گیرد، تبدیل شدن کوچه‌ها و خیابان‌ها به میدان جنگ است! دکتر مجید ابهری رفتار‌شناس و آسیب‌شناس اجتماعی در رابطه با حوادث پیش آمده در آخرین چهارشنبه هر سال به خبرنگار «فردا» می‌گوید: در کنار زیان‌ها ی اقتصادی که هر سال میلیارد‌ها تومان از سرمایه ملی برای وارد نمودن اقلام پرخطر آتش افروزی از کشور خارج می‌شود باید به زیان‌های جانی در این زمینه اشاره کرد. البته خوشبختانه با توجه به اقدامات شهرداری و سازمان‌های تابعه مثل آتش نشانی و فضای سبز و سازمان پارک‌ها تا امروز موجب شده تا لطمات جانی به طور چشمگیری کاهش یابد. این آسیب‌شناس اجتماعی می‌افزاید: در سال ۹۱، ۳۵۰ نفر، سال ۹۲، ۴۲۵ نفر و در سال ۹۳، ۲۰۶ نفر، قربانی آتش افروزی‌های دیگران یا خودشان شده‌اند. البته باید گفت که علاوه بر یک مورد کشته در سال ۹۲، در سال ۹۳ هم یک کودک ۸ ساله جان خود را از دست داد. وی ادامه می‌دهد: متاسفانه اصلیترین آسیب‌های فیزیکی در سال گذشته ۱۴ مورد جراحی و تخلیه چشم، ۴ مورد قطع دست و ۷ مورد آسیب کلی یا جزیی گوش بود. ابهری تصریح می‌کند: باید توجه کرد بیش از ۸۰ درصد قربانیان از بین تماشاچیان و عابران بوده‌اند که هیچ دخالتی در این گونه کار‌ها نداشتند. سالمندان، کودکان، بیماران قلبی زنان باردار، اصلیترین قربانیان در میان عابران بوده‌اند. اینجامعه‌شناس اظهار می‌دارد: ساختن وسایل آتش افروزی غیر استاندارد که باعث آتش سوزی‌های خطرناک، قطع دست، سوختگی کلی می‌شود، یکی از رفتارهای پرخطر در این روز خواهد بود. متاسفانه بعضی از نوجوانان و جوانان با رفتارهای پرخطر جان خود و دیگران را به مخاطرات جدی می‌کشند. سطل‌های زباله‌های شهری را آتش زده و علاوه بر آلوده ساختن محیط زیست باعث تهدید‌های جدی می‌گردند. ابهری با اعلام این موضوع که قربانیان در طیف سنی ۱۵ تا ۲۵ سال هستند که مستقیما در آتش افروزی و رفتارهای خطرناک دخالت دارند، می‌گوید: ۲۵ درصد از قربانیان از میان زنان و دختران هستند که یا دچار آتش سوزی شده یا هدف آسیب قرار گرفته‌اند. همچنین پرتاب کردن ترقه و مواد منفجره از بالای ساختمان به خیابان یکی از خطرات جدی در این روز می‌باشد. که باید خانواده‌ها در این زمینه توجه کافی بنمایند. البته نمی‌توان از خانواده‌ای خواست که از خروج فرزندانش جلوگیری کند. این حرکت بسیار دشوار و شاید غیر ممکن است اما می‌توان با استفاده از اقلام بدون خطر همانند سال‌های قبل کودکان را در دیوارهای حفاظتی قرار داد. وی می‌افزاید: انداختن کپسول گاز پیک نیکی یا کپسول‌های خالی دیگر موجب خطرات جدی، جانی برای عاملان، عابران می‌گردد. در سال ۹۱ ساختن نارنجک‌های دستی و ترقه باعث قطع هر دو دست یک نوجوان ۱۴ ساله در تهران شد که این موضوع بسیار باعث تاسف گردید. مجید ابهری بیان می‌کند: متاسفانه صدا و سیما با توجه به امکانات گسترده تبلیغاتی و فرهنگی در روزهای نزدیک به چهارشنبه سوری با نمایش صحنه‌های دلخراش و آزار دهنده از سوختگی، قطع دست یا کوری افراد باعث ایجاد اضطراب و دلهره بیشتر در میان خانواده‌ها می‌گردد. پیشگیری فقط با این گونه ازتصاو یر مقدور نیست بلکه باید به طور منطقی خطرات و تهدید‌ها، گفته شده و به نمایش در آید و حتی المقدور از نمایش صحنه‌های آزار دهنده که موجب اضطراب در افراد می‌گردد، خودداری شود. پیشگیری‌های فرهنگی و اجتماعی هم سو با پیشگیری‌های وضعی روش‌های عاقلانه و منطقی در این محور می‌باشند. وقتی به فرزندانمان می‌گوییم از رفتارهای پرخطر خودداری کنند باید به فرزندانمان بگوییم که چه کاری جایگزین آن کنند؟ او در رابطه با راهکار برای مقابله با خطرات پیش رو در چهارشنبه سوری تاکید می‌کند: لازم است نهادهای متولی مراکزی مانند پارک‌ها و فضاهای ایمن برای این کار پیش بینی کرده و با استقرار گروه‌های سرود، افراد را به آنجا دعوت کنند. نهادهای تولید کننده لوازم آتش افروزی استاندارد در داخل کشور با تولید و عرضه اقلام بی‌خطر یا کم خطر از ورود کالاهای بیگانه و پرخطر و یا تقلبی جلوگیری کنند. امیدواریم با هماهنگی‌های سازمان‌ها و مساعدت خانواده‌ها همچنین اطلاع رسانی رسانه‌ها به ویژه صدا و سیما منحنی رو به کاهش تلفات و آسیب‌های جسمی را به صفر برسانیم تا با شادی به استقبال سال نو برویم.