علیدوستی: خط کاری من و ترانه از یکدیگر جداست

خبرگزاری فارس: حمید علیدوستی یکی از ستاره‌های فوتبال ایران در دهه 60 و اوایل دهه 70 بوده است. او به عنوان بازیکن افتخارات زیادی در فوتبال ایران کسب کرد و با تیم ملی هم به موفقیت‌هایی رسید. علیدوستی جزو معدود ستاره‌های فوتبال ایران در دهه 60 است که هیچ گاه پیراهن هیچ کدام از دو تیم فوتبال پرسپولیس و استقلال را به تن نکرد. او در حال حاضر هدایت تیم ملی نوجوانان را بر عهده دارد و در این زمینه فعالیت می‌کند. علیدوستی در مورد وضعیت تیم ملی نوجوانان در سال 94 صحبت‌های زیر را انجام داد: سال 94 برای شما چطور بود؟ در سال 94 در مرحله مقدماتی قهرمانی آسیا در تبریز به میدان رفتیم، یک سال قبل ازاین مسابقات تلاش کردیم و اردوهای مختلفی برگزار کردیم که خوشبختانه با کسب سه پیروزی مقابل بحرین، هند و لبنان توانستیم به مرحله قهرمانی آسیا راه پیدا کنیم. قدم اول را برای برداشتن قدم‌های بزرگتر در سال 95 محکم برداشتیم امیدواریم در مرحله نهایی رقابت‌های قهرمانی آسیا که در هند برگزار می‌شود هم عملکرد خوبی داشته باشیم و بتوانیم از ره‌توشه سال 94 در سال 95 استفاده کنیم و به جام جهانی راه یابیم. چند درصد از اهداف شما در سال 94 محقق می‌شود؟ هدف اصلی من در سال 95 محقق می‌شود و در سال 94 مقدمات رسیدن به هدف اصلی من به خوبی انجام شد. آرزوی من جام جهانی است. از کار با رده سنی نوجوانان لذت می‌برم و وقتی رشد این بازیکنان را می‌بینم شاد می‌شوم. خوشبختانه ما نتیجه را هم توانستیم کسب کنیم. اینکه مرحله به مرحله رشد این بازیکنان در زمینه ذهنی، روحی، روانی، فنی، جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی را می‌بینم واقعاً لذت می‌برم. آیا بستر رسیدن به جام جهانی برای تیم شما فراهم است؟ جا دارد از فدراسیون فوتبال تشکر کنم آنها تمام تلاششان را می‌کنند و در سال گذشته تورنمنت‌های خوبی برای تیم در نظر گرفتند. در کمیته جوانان از فریدون معینی و مرتضی محصص که زحمت می‌کشند تشکر می‌کنم. فکر می‌کنم هدف همه ما رسیدن به جام جهانی است. همه در این راستا تلاش می‌کنند و به یکدیگر کمک می‌کنند. امیدوارم این اتفاق رخ بدهد. شما بازیکن بزرگی در فوتبال ایران بودید آیا دوست دارید بار دیگر در رده اول فوتبال ایران و در لیگ برتر فعالیت کنید؟ همیشه این هدف را داشتم که در سطح بالا مربی‌گری کنم. سرمربی‌گری در تیم ملی نوجوانان هم کار بزرگی است. این بازیکنان در رده سنی بسیار حادی قرار دارند. خودم نسبت به این بازیکنان متعهد هستم تا از لحاظ اخلاقی و فنی این بازیکنان را ارتقا بدهم. سال 94 برای فوتبال ایران خوب بود و قدمی به جلو برداشته شد؟ سال خوبی را پشت‌سر گذاشتیم،‌ اگر به لیگ حرفه‌ای ایران نگاه کنید می‌بینید کیفیت فوتبال ایران بالا رفته است و بازی‌های خوبی را مشاهده می‌کنیم. می‌بینیم فوتبال ما چه جوهر و ظرفیتی دارد، پدیده‌های خوبی در فوتبال ایران ظهور کردند. این مسئله خودش یک پیشرفت بسیار خوب است. بازیکنان تیم‌تان آیا حمید علیدوستی را می‌شناسند و می‌دانند مربی که با آنها کار می‌کند روزی ستاره فوتبال ایران بوده‌ است. بازیکنان خیلی باهوش شده‌اند، اینترنت و وسایل ارتباط جمعی هم در اختیار آنها قرار دارد. پدران این بازیکنان هم توضیحاتی به آنها می‌دهند. در خیلی از شهرها هم که سفر می‌کنید افرادی که با ما روبرو می‌شوند محبت می‌کنند و بنده را مورد تمجید قرار می‌دهند و همین مسئله باعث می‌شود بازیکنان تا حدودی با گذشته فوتبالی من آشنا شوند و تا حدودی این شناخت را پیدا کرده‌اند. آیا در تیم‌تان بازیکنی دارید که بتواند به ستاره فوتبال ایران تبدیل شود؟ چندین بازیکن در تیم ما حضور دارند که این پتانسیل را در آنها می‌بینم. به شما قول می‌دهم چند تن از تیم ما اگر راهشان را درست طی کنند و به خوبی راهنمایی شوند به تیم ملی می‌رسند. پلی به گذشته بزنیم، چرا هیچ وقت علیدوستی در دوران بازیکنی و زمانی که استقلال و پرسپولیس قطب فوتبال کشور بوده‌اند هیچگاه ترغیب نشد به یکی از این دو تیم برود؟ شاید با این کار می‌خواستم به نوعی توانایی‌ام را محک بزنم و به شکلی برخلاف جهت آب شنا کنم و نشان بدهم که این کار سختی شدنی است. خوشحالم در باشگاه‌هایی که حضور داشتم توانستم با آنها به همه مراحل رشد و موفقیت رسیدم. بازیکن تیم ملی جوانان شدم، کاپیتان تیم ملی امید بودم. در مقدماتی جام جهانی بازی کردم و بازی ملی زیادی دارم. در سطح باشگاهی هم آقای گل شدم و موفقیت‌های تیمی زیادی به دست آوردم. افتخاری نبود که کسب نکرده باشم. همیشه این توصیه را به بازیکنانم می‌کنم و خودم هم به آن توجه داشتم. در فوتبال تلاش و کوشش خودش به نوعی موفقیت است. این مسئله همیشه در من بود و هر وقت مقابل تیم‌های بزرگ بازی می‌کردم این انگیزه را داشتم که بیشتر تلاش کنم. از طرف دیگر حضور در این دو تیم شاید در جهت روحیات من نبود. آدم ساکت و درون‌گرایی هستم، یک مقدار منزوی هستم البته نه به معنای خاص. بیشتر سعی کردم از حاشیه دور باشم و فکر می‌کنم همین درون‌گرایی باعث شد روحیه‌ام به حضور در این دو تیم بزرگ نخورد. همین بازیکنانی که اکنون زیرنظر شما فعالیت می‌کنند بدون شک بازیکنان بزرگ فوتبال ایران الگویشان هستند شما هم مطمئناً در زمان نوجوانی الگوهایی داشتید که در دو تیم پرسپولیس و استقلال بازی می‌کردند آیا همین مسئله باعث نمی‌شد به حضور در این دو تیم تمایل داشته باشید. بازیکنان هر دو تیم را دوست داشتم. ستاره‌های بزرگی در پرسپولیس و استقلال بازی می‌کردند که به ما شوق می‌دادند تا در آن رده سنی به ورزشگاه برویم یا از تلویزیون فوتبال نگاه کنیم. برخی از این بازیکنان باعث شدند که به فوتبال گرایش پیدا کنند. همایون بهزادی، حسین کلانی، حمید شیرزادگان، علی جباری، کارو حق‌‌وردیان، رضا عادل‌خوانی، حسن روشن، ایرج دانایی‌فر و ... بودند که باعث تشویق ما به حضور در فوتبال می‌شدند. شما در تیم ملی امیدی که مجوز حضور در المپیک را پیدا کرد ولی به دلیل تحریم مسابقات در المپیک شرکت نکرد، حضور داشتید فکر می‌کنید دلیل عدم موفقیت تیم ملی امید ما در مسابقات امسال چه بود؟ فکر می‌کنم فوتبال حرفه ما کم کم در حال نتیجه دادن است و ستاره‌های خوبی در حال ظهور هستند. تیم ملی امید یک مقدار بدشانسی و برخی مسائل دیگر مانع از رسیدن به موفقیتش شد. با این وجود باز هم می‌گویم فوتبال ما امسال موفق بود چرا که استعدادهای خوبی معرفی شدند. با وجود این استعدادها نباید فراموش کنیم که کشورهای دیگر سالها روی بازیکنان پایه خود کار می‌کنند و به صورت علمی و مدون تلاش می‌کنند. آنها کارشان را خیلی زودتر از ما آغاز کردند که حالا به موفقیت می‌رسند. حتماً در دوره‌های بعد تیم ما موفق به صعود خواهد شد. نظریه‌ای در فوتبال ایران وجود دارد که می‌گوید مربی بی‌سروصدا از چرخه مربی‌گری بیرون می‌ماند آیا با این مسئله موافق هستید که مربیانی مثل شما به دلیل نداشتن ارتباطات و سروصدا نمی‌توانند موفق شوند؟ عوامل عدیده‌ای در این مورد دخیل هستند، سالیان سال مربی پیکان و سایپا بودم یک مقطع به تراکتورسازی تبریز رفتم. زمانی که سایپا بودم فوتبالیست‌های خوبی به کشورمان معرفی کردم. با پیکان با رده پنجم جدول بالا آمدیم. در کل باید ببینیم هدف باشگاه به ما چیست. یک هدف سازندگی داریم و یک هدف هم نتیجه‌محوری است. اگر هدفتان نتیجه‌محور باشد این مسئله نیاز به فاکتورهای خاص خودش دارد. هدف سازندگی هم شرایط خاص خودش را دارد. دوره‌ای که بنده مربی‌گری این تیم‌ها را در اختیار داشتم هم باید سازندگی می‌کردم و هم به نتیجه می‌رسیدم. خودم فکر می‌کنم اگر فوتبال به سمت سازندگی برود و دورنمای بلندتری داشته باشیم می‌توانیم به موفقیت برسیم و در اهداف بلندمدت خود به نتیجه برسیم. اگر برنامه‌ریزی هدفمند داشته باشیم می‌توانیم به موفقیت برسیم. حواشی فوتبال اکنون بیشتر شده و این نظریه به وجود آمده که مربیان کم سروصدا نمی‌توانند موفق شوند. به نظر من این نظریه درست نیست. باید نگاه و دیدمان را از نتیجه‌محوری دور کنیم و به توسعه و پیشرفت فوتبال فکر کنیم که آن وقت رفته رفته نتیجه هم حاصل می‌شود. اگر اکنون حاشیه زیاد شده است به این خاطر است که همه باشگاه‌ها نتیجه‌محور هستند. این روزها بلیت ورزشگاه به صورت رایگان در اختیار هواداران قرار می‌گیرد با این مسئله موافق هستید؟ همان طور که گفتم فوتبال ما رو به پیشرفت است. یک زمان دچار رکود شده بودیم اما اکنون به نظر می‌رسد اتفاقاتی در حال رقم خوردن است. بازی‌های پرسپولیس و استقلال در هفته‌های اخیر با استقبال بیشتری روبرو شده است. این نشان می‌دهد هر چقدر کیفیت بالا برود اقبال هواداران بیشتر می‌شود. در گذشته این هیجان و کیفیت بازی‌ها بسیار بیشتر بود به همین خاطر مردم به ورزشگاه می‌آمدند اما اکنون این مسئله مثل گذشته نیست. شما یکی از ستاره‌های فوتبال بودید و دختر شما ترانه علیدوستی هم در عرصه هنر یکی از بازیگران سوپراستار محسوب می‌شود، آیا خود شما هم به سینما علاقه‌مندند؟ بله، خود هم از ابتدا به سینما علاقه داشتم. شما ترانه علیدوستی یکی از ستاره‌های سینما است. با توجه به فعالیت‌ دخترتان در سینما اکنون بیشتر به سینما علاقه دارید یا به فوتبال؟ یکی از رشته‌هایی که همیشه به آن علاقه داشتم هنر است، سینما هم که هنر هفتم است. از بچگی سینما در ذهن من بود و همیشه تخیل قوی داشتم به همین خاطر از دوران نوجوانی به سینمای کلاسیک علاقه داشتم. این مسئله را خیلی دنبال کردم اما شاید مردم بگویند ارتباطی بین سینما و ورزش نیست ولی فکر می‌کنم این دو ارتباط‌هایی با هم دارند مثل جذب مخاطب که هر دو در این رابطه قوی هستند. از دختر خود در مورد سریال شهرزاد که این روزها محبوب خانواده‌های ایرانی است، سؤال می‌کنید؟ خیر، ما دو خط مختلف داریم من کار مربی‌گری‌ام را دنبال می‌کنم و او هم خیلی قوی در کار سینما و هنر فعالیت می‌کند. بازیکنان تیمتان چطور آیا آنها در این رابطه از شما سؤال نمی‌پرسند؟ خیر، اصلاً این اتفاق نمی‌افتد. ارتباطتان با نوه خود (حنا) چطور است؟ واقعاً نوه بسیار شیرین است و من او را خیلی دوست می‌دارم. آیا به او توصیه می‌کنید که ورزش را به صورت حرفه‌ای دنبال کند؟ فکر می‌کنم او خودش به ورزش سوق پیدا کند اما هیچ وقت به کسی توصیه نمی‌کنم. باید انسان در کردار و رفتارش نوعی عمل کند که توصیه‌های اخلاقی به آن وسیله نشان داده شود. نمی‌توانم به نوه‌ام بگویم ورزش کند یا نه، اما شاید نوع رفتار من باعث شود که او این علاقه را پیدا کند. به بحث ورزش بازگردیم، خیلی‌ها می‌گویند فوتبال ایران دیگر خالی از ستاره شده است دلیل این مسئله را چه می‌دانید؟ این مسئله در کل جهان اتفاق افتاده است شما دیگر به غیر از چند ستاره مثل گذشته شاهد ستاره‌های فراوان در فوتبال جهان نیستید. فوتبال در همه ابعاد پیشرفت کرده است. این توصیه باعث شده که دیگر بازیکنان خیلی اختلاف سطح زیاد ندارد در فوتبال ما هم شاید این اتفاق افتاده است. نوع فوتبال تغییر کرده است و دیگر ستاره کمتر متولد می‌شود البته فکر می‌کنم یکی، دو ستاره در فوتبال ما در حال ظهور هستند. در سال 94 همایون بهزادی و رضا احدی را از دست دادیم در این مورد چه صحبتی دارید؟ واقعاً این مسئله را به جامعه ورزش تسلیت می‌گویم. این عزیزان از کنار ما می‌روند و غم بزرگی به فوتبال وارد می‌شود چرا که خاطرات آنها به ذهن می‌آید. به خانواده این دو عزیز تسلیت می‌گویم آنها چهره‌هایی بودند که شوق زیادی به خانه‌های مردم آوردند و جایشان اکنون خالی است. در فوتبال ایران دو جبهه بین مربی ایرانی و مربی خارجی تشکیل شده که برخی مربی ایرانی را کم‌دانش تلقی می‌کنند و برخی اعتقاد به مربی خارجی دارند آیا بین مربی ایرانی و خارجی مرزی وجود دارد. ورزش یک پدیده دارای ابعاد گسترده است از لحاظ پزشکی، تغذیه ظرفیت‌های روحی، روانی یا توسعه فوتبال و غیره دارای ابعاد مختلف است. هر چقدر یک مربی بتواند به ظرفیت بالاتر علمی دست پیدا کند و آن را بهتر انتقال دهد آن مربی موفق‌تر خواهد شد. مربیان خارجی زیادی داشتیم که در فوتبال ما موفق نبودند و برخی هم به موفقیت رسیدند. این مسئله در مورد مربیان ایرانی هم مطرح است. مربیانی مثل یحیی گل‌محمدی، علی منصوریان، مجید جلالی و ... خیلی خوب فعالیت می‌کنند و تیم‌هایشان به خوبی بازی می‌کنند. مقایسه ایرانی و خارجی درست نیست و باید نگاه کلی‌تر داشته باشیم. آرزوی ورزشی شما در سال 95 چیست؟ آرزویم رسیدن با تیم نوجوانان به جام جهانی است و دوست دارم در جنبه اجتماعی، خانواده، دخترم، نوه‌ام و همه مردم ایران سلامت باشند و کشور ما به موفقیت‌های زیادی در عرصه‌های ورزشی و ملی برسد.