ماه عسل در اسلام، ۸۴۰ ماه است، نه یک ماه

شبستان: "مهم ترین علت از هم پاشیدگی خانواده ها در ایران فقدان آموزش است. تصور می کنم در آستانه سال نو می توان این پیام را به مخاطبان داد که اگر می خواهند در امری سرمایه گزاری جدی داشته باشند، این امر آموزش باشد. دختر و پسر از دو جنس و از دو سیاره اند. گاهی می بینید از دو فرهنگ کاملا متفاوت اند، انگار که از دو قبیله آمده اند. شما این حقیقت را در نظر بگیرید که این دختر و پسر می خواهند 840 ماه در کنار هم زندگی کنند. ما باید با این دید به ازدواج و زندگی مشترک دختر و پسرها نگاه کنیم. ازدواج یک ماه عسل ندارد، ماه عسل در اسلام 840 ماه است، بنابراین زوج ها باید یاد بگیرند که با هم چطور با محبت رفتار کنند." حجت الاسلام و المسلمین امرالله گیوی، کارشناس و مشاور خانواده که بیشتر در ارتباط با سبک زندگی پژوهش و سخنرانی دارند، این روزها در رواق امام خمینی آستان قدس رضوی در حرم امام رضا (ع) سلسله بحث های "شیرین سازی زندگی" را پیش از اذان ظهر به علاقه مندان ارائه می کند. گفتگوی خبرنگار سرویس قرآن و معارف با این فعال فرهنگی معطوف به این پرسش است که در آستانه سال جدید اگر می خواهیم روی تغییر عادت هایمان کار کنیم از کجا شروع کنیم. بخش اول این گفتگو را می خوانید. جناب گیوی! همچنان که استحضار دارید وقتی به روزهای پایانی سال نزدیک می شویم اغلب آدم ها به ویژه جوان ترها عزم و اراده ای نو می یابند که تغییری در وجود خود ایجاد کنند. البته کشش بیشتر از ناحیه تجدیدنظر و تغییر در عادت هاست. اما گاهی هم این عزم واراده در همان روزهای اول به تحلیل می رود و نتیجه لازم را نمی گیرند، بنابراین با سرخوردگی مواجه می شوند. توصیه جنابعالی به عنوان پژوهشگری که در حوزه سبک زندگی فعالیت می کنید در این باره چیست؟ این که وقتی سال نو می شود آدم ها هم بخواهند نو شوند، این اتفاق مبارکی است و چقدر خوب است آدم ها هم در مسیر نو شدن طبیعت قرار بگیرند. انسان ها در حقیقت، نمایی از خلقت هستند و اگر کامل تر بگوییم انسان ها برترین نمای خلقت به شمار می روند. نکته این جاست که در درون ما و بیرون از ما برخی نو شدن ها چه بخواهیم و چه نه، اتفاق می افتد. به عنوان مثال گفته می شود هر هفت سال یک بار، تمام سلول های بدن انسان عوض و نو به نو می شود اما دسته دیگری از تغییرات و نو شدن وجود دارد که اختیاری است و با اراده و عزم و تلاش انسان ها حاصل می شود. به این معنا که اگر آن نو شدن سلولی بدون عزم و اراده حاصل می شود اما در این جا این نو شدن در یدِ اختیار آدمی است. حالا ما هستیم که می توانیم در این نو شدن شرکت کنیم یا نه. بنده چند صباحی است که توجهم در مباحث خانوادگی معطوف به موضوع طلاق شده است و می خواهم این بحث را از دریچه بحث خانوادگی و رابطه زوج ها نگاه کنم. ببینید، طبق آمارهایی که ارائه می شود، هر 3 دقیقه یک طلاق در کشور رخ می دهد یعنی در هر 90 ثانیه، یک ایرانی از زندگی مشترک خود جدا می شود. البته این آمار مربوط به طلاق هایی است که ثبت می شود، یعنی سازمان ثبت احوال، ماهانه و سالیانه آمارهای طلاق را در خروجی سایت شان قرار می دهد و موضوع محرمانه ای هم نیست. حالا به این آمار تلخ، طلاق های عاطفی را هم اضافه کنید یعنی زن و شوهرهایی که به هیچ دادگاهی مراجعه نمی کنند اما سطح روابط شان به گونه ای است که عملا از هم طلاق گرفته اند و از زندگی مشترک با هم لذت نمی برند. نکته مهم این جاست که آمار طلاق های عاطفی به مراتب بیشتر از طلاق های قانونی است، به طوری که طبق آمارها از هر پنج ازدواج در ایران یکی به طلاق قانونی و سه ازدواج به طلاق عاطفی منجر می شود. یعنی فقط یک ازدواج نمره قبولی می گیرد؟ بله، از میان پنج ازدواج فقط یک ازدواج موفق است و نمره قبولی دارد. یعنی می شود گفت 20 درصد ازدواج ها در متن روابط شیرین و پایدار زن و شوهری قرار می گیرند و 80 درصد عملا مردودند. شما بهتر از بنده می دانید که طلاق، مبغوض ترین حلال خداست و در روایات و احادیث هم داریم که طلاق، عرش خداوند را به لرزه درمی آورد. حالا پرسش این است که چرا قبح طلاق در جامعه ما شکسته شده است؟ ببینید، نه تنها در جامعه ما قبح طلاق شکسته شده بلکه گاهی با افتخار از آن یاد می شود. شما می بینید که حتی در کلانشهرها جشن طلاق برگزار می شود. بنده در مجموع و در بررسی هایی که انجام دادیم 82 علت برای این طلاق ها یادداشت کرده ام. عوامل مختلفی نقش دارند؛ از اعتیاد بگیرید تا فقر و بیکاری، از دخالت های بی جای اطرافیان در زندگی زوج های جوان تا مهریه های سنگین. از عدم درک صحیح از ازدواج و زندگی مشترک تا ازدواج های لحظه ای و خیابانی، از چشم و هم چشمی تا ظاهرگرایی. در بررسی هایی که انجام می دهید عوامل متعددی به چشم تان می خورد. اگر بخواهید به یک علت العلل یا عالم برجسته تکیه داشته باشید آن عامل چیست؟ مهم ترین علت در این باره فقدان آموزش است. تصور می کنم در آستانه سال نو می توان این پیام را به مخاطبان داد که اگر می خواهند در امری سرمایه گزاری جدی داشته باشند، این امر آموزش باشد. دختر و پسر از دو جنس و از دو سیاره اند. گاهی می بینید از دو فرهنگ کاملا متفاوت اند، انگار که از دو قبیله آمده اند. شما این حقیقت را در نظر بگیرید که این دختر و پسر می خواهند 840 ماه در کنار هم زندگی کنند. 840 ماه چند سال می شود؟ 70 سال. ما باید با این دید به ازدواج و زندگی مشترک دختر و پسرها نگاه کنیم. ازدواج یک ماه عسل ندارد، ماه عسل در اسلام 840 ماه است، بنابراین زوج ها باید یاد بگیرند که با هم چطور با محبت رفتار کنند.