کارگردان«لاک قرمز»: اعتیاد هدف اصلی فیلم است

خبرگزاری فارس: نشست لاک قرمز به کارگردانی سید رسول حاتمی دقایقی پیش در سالن سعدی برج میلاد برگزار شد. در این نشست سید رسول حاتمی (کارگردان)، کامران مجیدی (تهیه کننده)، محمدرضا سکوت (فیلمبردار)، حمید نجفی‌راد (تدوین)، پردیس احمدیه (بازیگر)، مرتضی پور حیدری (طراح صحنه)، شبنم زین‌العابدین به عنوان منتقد و حمیدرضا مدقق (مجری) حضور داشتند. در ابتدای این نشست سیدرسول حاتمی درباره شکل‌گیری فیلم توضیح داد: ایده اولیه مربوط به علیرضا طالب‌زاده بود، با تحقیقاتی که روی فیلم‌نامه صورت گرفت امیر عبدی به فیلمنامه خوب و منسجمی رسید و حرفی که دوست داشتم در اولین کارگردانی‌ام بزنم با این فیلم‌نامه محقق شد. امیر عبدی در ادامه توضیح داد: تحقیقاتی داشتیم در این راستا که چگونه می‌توان حکم رشد برای دختری 16 ساله از قاضی گرفت در شرایطی که به سن قانونی نرسیده همچنین رفتارشناسی نوجوان 16 ساله را مورد توجه قرار دادیم. *مجیدی: مستقل از برادرم عمل کردم کامران مجیدی تهیه کننده در پاسخ به سوال مدقق که چقدر مجید مجیدی در تهیه فیلم نقش داشت، توضیح داد: با توجه به این مهم که فیلم اول بودیم نیاز به تهیه کننده با سابقه برای کارهای اداری و دریافت پروانه ساخت معرفی کنیم. ما از آقای مجیدی خواستیم از ما حمایت کند، ایشان حق پدری به گردن من داشتند اما در حوزه تهیه و تولید فیلم مستقل عمل کردم. اگر آقای مجیدی قصد تهیه این کار را داشت ممکن بود قصه عملیاتی و ساخته نشود. وی ادامه داد: در شرایط جشنواره امسال دوستان در حوزه فعالیت ما 100 درصد قانونی عمل کردند در حالیکه در سال‌های گذشته برادران محمودی که فیلم اول بودند با اغماض با آنها رفتار شد، در مورد فیلم ما شیطنت شد. من به دوستان قبل از جشنواره توضیح دادم که آقای مجیدی تنها از فیلم حمایت کردند اما نام ایشان را به عنوان تهیه کننده ذکر کردند. در ادامه نشست، پردیس احمدیه به این مهم اشاره کرد: ما قبل از نمایش فیلم قصد نداشتیم این موضوع را مطرح کنیم تا مخاطب به راحتی با نقش من ارتباط برقرار کند اما من 23 ساله هستم و نقش دختری 16 ساله را بازی کردم، تست گریم و لباس انجام شد و با تلاش من و حضورم در دبیرستان دخترانه خزانه آقای حاتمی اعتماد کردند و این نقش را به من سپردند. *سکوت: انتخاب دوربین روی دست رسیدن به فضای رئالیسم فیلم محمدرضا سکوت هم از تجربه فیلمبرداری در این فیلم گفت: مدتها است با آقای حاتمی کار می‌کردیم، ایشان کارگردان دوم سریال سرزمین کهن هستند و با دغدغه‌هایشان آشنا بودم، رسیدن به رئالیسم مد نظر کارگردان برایم اهمیت خاصی داشت، این کار مشخص‌ترین وجه تمایزش رسیدن به واقعیت جاری اجتماع بود و به همین دلیل انتخاب ما برای فیلمبرداری با نظر کارگردان تکنیک دوربین روی دست بود به گونه‌ای که بیننده آزار نبیند اما به واقعیت داستان نزدیک شود. مرتضی پور حیدری طراح صحنه درباره طراحی صحنه در کارهای رئالیسم توضیح داد: کارهایی که رئال انجام می‌شود مهمترین اصل در آن خوب دیدن است. طراح صحنه یا باید در فضای فیلم باید زندگی کرده باشد یا فضای فیلم را خوب دیده باشد، باید به گونه‌ای عمل می‌کردیم که فضای رئال بیرون نزند. حمید نجفی راد درباره حضورش در فیلم و تدوین اثر گفت: پروژه دومی است که با آقای حاتمی تجربه کار دارم، من سالهاست مونتاژ آثار مستند را بر عهده داشتم، کار عجیب و سختی نبود و به نظرم به نتیجه رسیدیم. در ادامه نشست شبنم زین‌العابدین با اشاره به شأن جایگاه منتقد درباره فیلم گفت: فیلمی که آقای سید جمال حاتمی ساخته نیاز به توجه به مطالعات اجتماعی و فرهنگی دارد و عنصر پژوهش در این اثر کمتر دیده می‌شود. معضلات مختلفی چون سقط، اعتیاد، کودکان بد سرپرست، مادر مریض و فقر در فیلم پشت سر هم دیده می‌شود و به عقیده ن دستور زبان اثر ابتر و ناقص است. تعجب می‌کنم در باب فیلم‌هایی از این دست چرا به پژوهش توجه نمی‌شود. *زین‌العابدین: فیلم ناقص است وی ادامه داد: معضل آموزش و پرورش، وضعیت نوجوان در جامعه هرکدام نیاز به پژوهش دارد و به عقیده من فیلم ناکامل است. امیر عبدی فیلمنامه نویس در پاسخ به شبنم زین‌العابدین گفت: نقد اتفاق سازنده‌ای است اما من به شخصه در فضای فیلم زندگی کردم و روزانه این حوادث را شاهد بودم، قطعاً در موارد اشاره شده پژوهش داشتیم اما من فضاها را به خوبی درک کردم. *حاتمی: هدف اصلی اعتیاد بود/ ارائه شخصیت کمدی یک معتاد پرهیز کردم حاتمی در تائید صحبت‌های عبدی گفت: صحبت‌های خانم زین‌العابدین را در حوزه تحقیق قبول نمی‌کنم، ما تحقیقات خوبی داشتیم، جلسات متعددی برگزار کردیم، از سوی دیگر طبقه اجتماعی که در فیلم به آن اشاره می‌شود من و آقای عبدی آن را زندگی کردیم و تجربیات اطرافمان را دیده‌ایم. اعتیاد هدف اصلی ما بود و من تلاش کردم از ارائه تصویری کمدی از یک معتاد پرهیز کنم و خانواده و ناهنجاری بزرگی چون اعتیاد را گوشزد کنم. در ادامه این نشست محمد رضا سکوت با انتقاد از برنامه تلویزیونی هفت و نقد این برنامه درباره 3 فیلم نمایش داده شده در برج میلاد در روز گذشته گفت: جایگاه منتقد برای من قابل احترام است اما باید به این مهم اشاره کنم همانطور که امام راحل جمله‌ای را درباره هنر گفتند: هنر دمیدن روح تعهد در انسان است و تارکوفسکی نیز به نوعی دیگر درباره هنر می‌گوید و تاکید دارد: هنر آماده کردن انسان‌ها برای مرگ است به این مهم توجه داشته باشیم همه از یک خانواده هستیم و بهتر است ادبیات مناسب درباره آثار یکدیگر سخن برانیم، ما در این پروژه زحمت کشیدیم، فیلم ساختیم، منکر اشکالات خودم بر اثر نیستم، نقد منصفانه را می‌پذیرم اما توهین به خودم و گروه سازنده نمی‌پذیرم. اینکه می‌گویند حرکات احمقانه، حال بهم‌زن و تهوع آور در فیلم برداری اصلی دیده می‌شود برایم بسیار سخت است. وی ادامه داد: روز گذشته 2 هزار نفر در سالن میلاد فیلم را دیدند، اگر این توصیفات درباره فیلمبرداری اثر صحت داشت باید افراد سالن را ترک می‌کردند اما نه در سالن میلاد و نه در سالن‌های مردمی ما شاهد این واکنش از سوی مخاطبان نبودیم. وی با تاکید بر این نکته که اهالی سینما عاشقانه فعالیت می‌کنند، گفت:ما که معیشت نداریم، بیکاری نیز نداریم، اصغر شاهوردی در حال حاضر کجاست و هیچکس از وضعیت الان او مطلع نیست، ناشکری نمی‌کنم ، ما منتقدیم و نباید به این نوع کار بی‌احترامی شود. حاتمی در ادامه نشست به پرسش یکی از خبرنگاران درباره حضور اکرم (مادر) گفت: با پیش‌زمینه‌هایی که به مخاطب دادیم، دیوانه شدن مادر، تحت فشار روحی فوت پدر، گم شدن دختر ، سقط جنین کاملاً درست و منطقی است. در ادامه نشست کامران مجیدی درباره عدم توجه به برنامه‌ریزی نمایش فیلم در پردیس ملت و کاخ جشنواره گفت: پیش از این نیز به دست‌اندرکاران گوشزد کردیم که زمان اکران پردیس ملت و کاخ جشنواره را تغییر دهند متاسفانه این اتفاق نیفتاد، ما به فاصله یک ساعت در پردیس ملت و کاخ جشنواره حضور داشتیم که میهمانان مان در این مکان (برج میلاد) ایستاده دنبال کردند. بستن کنداکتور برنامه کار سختی نیست. وی درباره ارتباط مردم با فیلم توضیح داد: مردم ارتباط خوبی برقرار کردند، فیلم تلخی است اما سیاه‌نمایی نداریم، از همه دوستانی که در این پروژه مرا همراهی کردند تشکر می‌کنم بخصوص آقای سکوت که در این فیلم در ترمینال زانویشان آسیب دید. پروژه کاملاً مستقل بود و هیچ کمک مالی از دولت دریافت نکردیم و تمام انتقاداتی که در برنامه هفت افتاد فیلم بعدی را می‌سازیم و امیدواریم دوستان ادب را رعایت کنند. پردیس احمدی بازیگر فیلم گفت: لاک قرمز فیلم قابل احترامی بود. من کم سن و سال ترین فرد در بین همکاران بودم که تلاش کردم بتوانم آنگونه که شایسته است در ارائه نقش موفق کنم، نقد منصفانه را می‌پذیریم و نقد‌های مثبت انرژی مضاعف به گروه می‌دهند. زین‌العابدین منتقد فیلم در پایان به این مهم اشاره کرد: اعتیاد بیماری است مانند برخی بیماری‌های ناشناخته باید به آن توجه شود. به عقیده من معتاد نمی‌تواند جایگاه مسخره و کمدی داشته باشد. معضلات مطرح شده درباره اعتیاد را علاوه بر نمایش برای مخاطبین مسئولین و سیاست‌گذاران نیز باید ببینند به عقیده من اگر در مراحل مختلف تولید از پژوهشگر و کارشناس استفاده می‌شد فیلم بهتری ساخته و ارائه می‌شد.