کتابهای علمیتخیلی که آینده را پیش بینی کردهاند
هنگامی که مری شلی در سال 1818 کتاب «فرانکشتاین» را نوشت علم در ابتدای کشف قلمرو جدید احیا بافت های مرده از طریق برق بود. اگرچه روش های اولیه ناپخته بودند اما مسیر را برای پیشرفت های پزشکی آینده مانند پیوند اندام همان گونه که در رمان مری شلی به آن اشاره شده بود، هموار کردند.
سفرهای گالیور - جاناتان سوئیفت
در رمان «سفرهای گالیور» که به سال 1726 منتشر شد هنگام حضور گالیور در جزیره لاپوتا، دنیایی شناور که دانشمندان بسیاری در آن هستند، ستاره شناسان به این نکته اشاره دارند که مریخ دارای دو ماه در مدار خود است. 150 سال بعد یعنی در سال 1877، دو ماه مریخ به نام های فوبوس و دیموس کشف شدند.
فرانکشتاین - مری شلی
هنگامی که مری شلی در سال 1818 کتاب «فرانکشتاین» را نوشت علم در ابتدای کشف قلمرو جدید احیا بافت های مرده از طریق برق بود. اگرچه روش های اولیه ناپخته بودند اما مسیر را برای پیشرفت های پزشکی آینده مانند پیوند اندام همان گونه که در رمان مری شلی به آن اشاره شده بود، هموار کردند.
بیست هزار فرسنگ زیر دریا - ژول ورن
ژول ورن به عنوان یکی از مشهورترین نویسندگان آیندهنگر در قرن نوزدهم شناخته شده است که پیش بینی های مختلفی از ماژول های قمری تا بادبان های خورشیدی بیش از 100 سال پیش از آن که اختراع شوند، داشته است. در رمان مطرح وی به نام «بیست هزار فرسنگ زیر دریا» که در سال 1870 منتشر شد، ژول ورن زیردریایی الکتریکی را 90 سال پیش از آن که اختراع شود، پیش بینی کرده بود.
نگاه به عقب - ادوارد بلامی
63 سال پیش از آن که کارت اعتباری اختراع شود، ادوارد بلامی ایده ای مشابه را در رمان علمی تخیلی «نگاه به عقب» به سال 1888 را مطرح کرده بود.
رالف 124سی 41+ - هوگو گرنسبک
این رمان در سال 1911 نوشته شد اما وقایع داستان در سال 2660 اتفاق می افتاد و در آن انرژی خورشیدی، تلویزیون ها، ضبط صوت ها، فیلم های با کلام و سفر به فضا پیش بینی شده بود.
جهان آزاد می شود - اچ. جی. ولز
این رمان به سال 1914 منتشر شد و در آن سلاح های هسته ای پیش بینی شده بود. اگرچه بمب هسته ای در دنیای ولز یک نارنجک دستی اورانیومی بود اما علمی که در پس ایده آن قرار داشت تقریبا سه دهه از زمان خود جلوتر بود.
دنیای شگفت انگیز جدید - آلدوس هاکسلی
در این رمان تصویری از وابستگی دنیا به مواد مخدر ارائه شده است. در «دنیای شگفت انگیز جدید» که به سال 1931 منتشر شد، آلدوس هاکسلی استفاده از قرص هایی که خلق و خوی افراد را بهبود می بخشند، فناوری مولد و مشکلات ازدیاد جمعیت را پیش بینی کرده بود.
فارنهایت 451 - ری بردبری
رمان «فارنهایت 451» به سال 1953 منتشر شد و درباره جامعه ای است که کتاب در آن غیر قانونی بوده و تمامی کتاب های موجود سوزانده می شوند. ردبری در دنیای پادآرمان شهری خود تلویزیون های صفحه تخت و دستگاه های صوتی قابل حمل که بی شباهت به هدفون و هدست های بلوتوثی امروز نیستند را معرفی کرده بود.
غریبه ای در سرزمین غربت - رابرت هاینلاین
این رمان در سال 1961 منتشر شد و افزون بر بحث های آیندهنگر مانند سیاست بین کهکشانی، تشک های آبی را یک دهه پیش از اختراع آنها پیش بینی کرده بود.
2001: ادیسه فضایی - آرتور سی. کلارک
این کتاب علمی تخیلی در سال 1968 منتشر شد و درباره تمدنی بیگانه است که روی کره زمین زندگی هوشمند را با زمینه هایی مانند جنگ هسته ای، تکامل و خطرات هوش مصنوعی در قالب ابر رایانه HAL 9000 ایجاد می کند. اما شاید دقیقترین پیش بینی این رمان کاغذهای الکترونیکی یا «نیوزپد» است که بسیار شبیه به آیپدهای امروزی هستند.
ایستادن در زنگبار - جان برونر
این رمان پادآرمان شهری در سال 1968 منتشر شد اما وقایع آن در سال 2010 رخ می دهند. در این کتاب فناوری هایی مانند تلویزیون های ماهواره ای، پرینترهای لیزری، خودروهای الکتریکی و حتی جرم زدایی ماری جوانا و رشد چشمگیر جمعیت جهان پیش بینی شده بود.
سایبورگ - مارتین کایدین
این رمان به سال 1972 منتشر شد و در آن نخستین اندام های مصنوعی پیش بینی شده بودند. «استیو آستین» قهرمان این داستان پس از سقوط طی یکی از پروازهای خود برخی از اندام هایش را از دست می دهد و تیمی از دانشمندان پاهای جدید، چشم قابل تعویض با یک دوربین و یک بازوی بیونیک را به وی پیوند می زنند. بر همین اساس، آستین تبدیل به یک سایبورگ یا ترکیبی از انسان و ماشین می شود.
راهنمای سواری مجانی به کهکشان - داگلاس آدامز
این رمان در سال 1979 منتشر شد و در آن به ترجمه های صوتی همزمان با مترجم جهانی اشاره شده بود. اکنون پس از گذشت 34 سال شاهد به واقعیت پیوستن آن به لطف اپلیکیشن های ترجمه هستیم.
نورومنسر - ویلیام گیبسون
این رمان که در سال 1984 منتشر شد داستان یک هکر و دزد سایبری را دنبال می کند که توانایی نفوذ به فضای مجازی را دارد. «نورومنسر» ( Neuromacer ) سه گانه جوایز علمی تخیلی (جایزه هوگو، جایزه نبولا، و جایزه فیلیپ کی. دیک) را از آن خود کرد و در آن جامعه فضای مجازی و هکرهای رایانه ای پیش بینی شده بودند.