یک میلیون کودک در معرض تجاوز و تروریسم داعش

العالم:"حسام الموسوی" رئیس دفتر یونیسف در عراق، در سخنرانی خود در یازدهمین کنفرانس سالانۀ دفاع از حقوق کودک که توسط وزارت کار عراق برگزار شد، اظهار داشت: بیش از یک میلیون کودک، در مناطق تحت سلطۀ گروه های مسلح زندگی می کنند که با خطر تجاوز جنسی مواجهند. وی همچنین به خطر آزار روحی این کودکان (از طریق نشان دادن صحنه های وحشتناکِ سربریدن و..) و همچنین خطر استفادۀ نظامی از کودکان و همچنین وارد شدن آسیب های اجتماعی و روانی به این کودکان به عنوان دیگر خطرهایی اشاره کرد که آنان را تهدید می کند. از سوی دیگر، محمد شیاع السودانی، وزیر کار و امور اجتماعی عراق، در کنفرانسی مطبوعاتی با اشاره به این که نهایی شدن تلاش ها برای تدوین قانون حمایت از کودک در عراق، تاکید کرد: کودکان، بزرگ ترین قربانیان جنگ ها و درگیری ها در عراق هستند و بحران ها، زندگی آنان را تهدید می کنند. گروه تروریستی داعش، از سال گذشتۀ میلادی با اشغال شماری از شهرهای عراق، علاوه بر به هم ریختن اوضاع انسانی شمار زیادی از ساکنان این مناطق، زندگی کودکان را با استفاده از آن ها به عنوان نیروی جنگ جو، در خطر مستقیم قرار داد. به گفتۀ شاهدان بومی در موصل، عناصر داعش، برای هزار کودکِ این شهر، دورۀ آموزشیِ شش ماهه گذاشته که در آن علاوه بر آموزش اصول تکفیری به صورت نظری، به آنان هنرهای رزمی و تاکتیک های جنگی آموزش داده می شود. به گفتۀ شاهدان، آموزش دیدگانِ این دوره، که 11 تا 16 سال دارند، "نوجوانانِ البغدادی" خوانده شدند. این کودکان از طریق مساجدِ تحت سلطۀ داعش و مراکز تبلیغات و مدارس و... جمع آوری و جذب شدند. گروه تروریستی داعش، بر پادگان هایی که در آن ها کودکان را آموزش می دهد، نام هایی مذهبی می گذارد و کودکانِ آموزش دیده در این دوره ها را "نوجوانانِ خلافت" می خواند. کودکان، در این دوره ها، در سه سطح آموزش می بینند، سطح نخست، تمرین دینی است که در آن آموزه های جهادی به کودکان تلقین داده می شود و مغز کودک، با نفرت و آمادگی برای خودکشی شستشو داده می شود. سطح دوم، عملی است و کودک، در معرض تمرینات بی رحمانۀ بدنی قرار می گیرد و برای به کارگیری انواع سلاح آموزش می بیند. سطح سوم، روانی است. در این سطح، کودک به میدان های عمومی شهر آورده می شود تا در عملیات سربریدن یا خطبه خواندن در یکی از مساجد آموزش ببیند و به این ترتیب، قدرت برتری جویی و غرور و عطش به رهبریِ جامعه در او ایجاد شود. پادگان های آموزشی برای کودکان، در مناطق دور افتاده و بایر ایجاد می شود. داعش، کودکان موصلی را برای آموزش به رقه منتقل می کند و کودکانِ رقه را به موصل منتقل می آورد تا کودک، تا حد امکان از محیط اجتماعی خود دور شود و از جامعه جدا شود. کودکان، در حین آموزش، لباس های متحد الشکل می پوشند که غالبا، مشکی رنگ است. داعش، کودکان را مجبور می کنند سلاح هایی حمل کنند که طول آن بسیار بلندتر از دست های کودکان است و از گردن های نحیفشان آویخته می شود. به کمر کودکان نیز کمربندهایی با آرم داعش، بسته می شود. ناظران بر این باورند با توجه به این که سرکرده های ارشد داعش، سرتا پا سیاه می پوشند، به کودکان آموزش داده می شود که به همین صورت لباس بپوشند تا در پوششِ رهبرانی ظاهر شوند که از احترام زیادی میان جنگجویان داعش برخوردارند. سمیر عبدالعزیز، وکیل عراقی در این خصوص به روزنامه "المانیتور" گفت: داعش، به عناصر خود دستور اکید داده است به کودکانی که به عنوان جنگ جو به خدمت گرفته می شوند، کمال احترام را بگذارند. کمیته حقوق کودک، وابسته به سازمان ملل، اعلام کرد که داعش، معمولا از کودکانِ زیر 18 سال به عنوان عوامل انتحاری، سازندگان بمب، مُبلّغ یا سپرهای انسانی استفاده می کند. این کمیته تاکید کرد که داعش، گاه کودکانِ عقب ماندۀ ذهنی را نیز به عنوان عوامل انتحاری به کار می گیرد. در این میان، کودکانِ اقلیت های دینی، پس از بازداشت، در بازارها به عنوان برده فروخته می شوند و به گردن آن ها "برچسب قیمت" آویخته می شود. شورای حقوق بشر سازمان ملل، استفادۀ داعش از کودکان و به کارگیری آنان به عنوان عوامل نظامی را "جنایت جنگی" اعلام کرده است.