«عمو سیبیلو» خشم انگلیسی‌ها را بر انگیخت
اگر فوتبال سبک انگلیسی داشت در انگلیس می‌ماند و برای نجات خودش راهی کشورهای دیگر نمی‌شد، فوتبال به آمریکای جنوبی پناهنده شد، فوتبال از ساحل کاتالونیا به کشور اسپانیا پناه آورد.
ویسنته دل بوسکه در دو روز پیاپی با روزنامه‌های مهم انگلیسی مصاحبه کرد و البته مطالبی را بر زبان راند که چندان برای انگلیسی‌ها و اهالی فوتبال بریتانیا خوشایند نبود.
تئوری ثابت نشده ای برای اهالی فوتبال انگلیس وجود دارد که می‌گوید فوتبال یک بار برای همیشه یک سبک به خود دید و آن هم سبک انگلیسی است، فوتبال کلا انگلیسی است و این کشور خالق، پرورش دهنده و صادر کننده فوتبال به سراسر دنیا است.
ویسنته دل بوسکه اما این نظر را رد می کند و به خبرنگار گاردین می گوید: « شلوغش نکنید، اگر فوتبال سبک انگلیسی داشت در انگلیس می ماند و برای نجات خودش راهی کشورهای دیگر نمی شد، فوتبال به آمریکای جنوبی پناهنده شد، فوتبال از ساحل کاتالونیا به کشور اسپانیا پناه آورد و در خاک اسپانیا آرام گرفت. فوتبال برای اولین بار در آکادمی آژاکس طعم خوش یک مکتب ریشه دار را تجربه کرد و در آسیا فهمید که همیشه در قله قدم زدن، خیلی هم جذابیت ندارد .»
دل بوسکه در بخشی از سخنان خود که می توان گفت خشم خبرنگار انگلیسی گاردین را هم در پی داشته و از نحوه تنظیم گزارش خبرش می شود متوجه عصبانیت او هم شد، تصریح کرد: «فوتبال انگلیس در همان چند سال اول که سرزمین‌های مختلف دنیا با فوتبال آشنا شده بودند، در اوج به نظر می رسید، ثروت داشت، حتی لباس مناسب و زمین چمن خوب داشت و مردمش با این ورزش آشنا شده بودند، درگیر جنگ جهانی به صورت مستقیم نبود و از قهرمانی های بدون زحمتش غرق در شادی می شد. اما بعد از آن چند سال، انگلیس در کجای فوتبال حرفه ای دنیا بوده است؟ لیگ برتر خوب و مدرن و دیدنی دارد؟ باید هم داشته باشد، کدام کشور اروپای غربی است که لیگ داخلی خوبی نداشته باشد؟ منظور من فوتبال ملی است؟ وگرنه بازیکنان غیر بومی در فوتبال باشگاهی انگلیس خوش می درخشند.»
دل بوسکه در واکنش به این سوال خبرنگار دیلی میرر که پرسید مگر خود شما دوره مربیگری اصلی را در دانشگاه ورزش گلاسکو اسکاتلند تجربه نکرده اید، گفت: «دقیقا همین طور است، چیزهایی دارید که طرز استفاده از آن را بلد نیستید، من آمدم و آموختم و آن را در اسپانیا به کار بستم. بهترین مربی این فصل شما طبق آمار خودتان، آرسن ونگر فرانسوی است، شیفته مورینیو پرتغالی هستید، کاپلوی ایتالیایی یا پیگرینی شیلیایی.»
دل بوسکه درباره مردمی بودن فوتبال انگلیس نیز گفت: «اگر ملاک مردمی بودن این است که استادیوم ها پر از هوادار باشد، این موضوعات دیگر در دنیای فوتبال حرفه ای قدیمی شده و هر تیمی نماد شهر خودش محسوب می شود، معلوم است که چلسی در استادیوم خودش، هواداران زیادی دارد، کدام تیم در اسپانیا یا آلمان را می شناسید که هواداران بیشماری نداشته باشد و یا استادیوم آن پر از هوادار نباشد؟ اگر هم ملاک این است که مردم مدیرعامل باشگاه مردمی خودشان را انتخاب کنند از شما می پرسم مالکان آمریکایی منچستریونایتد، مالکان آرسنال، صاحبان سهام ۱۰۰ درصدی نیوکاسل یا منچسترسیتی را مردم انتخاب کرده اند؟ باشگاهی که مدیرعامل ندارد و مالک دارد دیگر چگونه مردمی است».
دل بوسکه درباره یورو ۲۰۱۶ به میزبانی فرانسه نیز گفت: «ادعایی ندارم، اسپانیا هم مثل سایر تیم هایی که به این رقابت بزرگ راه پیدا می کنند، برای قهرمانی وارد میدان خواهد شد، عزم ما جدی است و می خواهیم خاطره یورو ۲۰۰۸ را زنده کنیم. می خواهیم بار دیگر به همه ثابت کنیم که شکوه فوتبال اسپانیا تصادفی نبوده اما شاید به هدف خود نرسیم. در هر حال به فوتبال دنیا نمی گوییم که فوتبال یک سبک دارد و آن هم اسپانیایی است. فوتبال برای همه دنیا است و همه دنیا حق دارد فوتبال را در آغوش بگیرد. فوتبال به مردم دنیا تعلق دارد و خالق آن مردم هستند نه یک کشور خاص.»