بزرگترین اشتباه و حسرت فوتبالی زندی

مهر: فریدون زندی این هفته میهمان حضوری برنامه نود بود و ناگفته‌هایش را از تصمیم برای خداحافظی از فوتبال، تجربه حضورش در ایران و بزرگترین حسرتش عنوان کرد: * فارسی من هنوز خوبِ خوب نشده ولی بهتر شده است. * کلیپ «آمدم، خوش آمدم» جالب و خنده دار است و خوشحالم که از ذهن مردم نمی روم. * برای خداحافظی چند ماه فکر کردم. به نظرم الان زمان خوبی برای خداحافظی است. هرچند این تصمیم خیلی سخت است. * فقط عکسهای مصدومیتم در تیم الاهلی را دیدم. می خواستم یکبار فیلم این مصدومیت را ببینم که فیلم را قطع کردم. بعد از مصدومیت، استخوان پایم بد جوش خورد و دوباره عمل کردم. آن موقع گفتم خداحافظی کنم ولی باز هم انگیزه پیدا کردم که برگردم. اما تنها تمرین کردن خیلی سخت بود. * آرزویم بود به استقلال برگردم. برای همین دنبال تیمهای دیگر نرفتم. * الکی دنبال استقلال نبودم. با مظلومی و مهدی رحمتی در تماس بودم و دیدم آنها بدشان نمی آمد من به این تیم بروم ولی در نهایت نفهمیدم چه کسی مرا نخواست. هر کسی تقصیر یک نفر دیگر می انداخت. * وقتی تیم به اردوی کردان رفت با من تماس گرفتند که با استقلال تمرین کنم ولی من به کردان نرفتم. من چهار ماه قبلش با استقلال تمرین کرده بودم و اوکی بودم. دیگر قبول نکردم که بروم کردان تست بدهم. البته استقلالی‌ها مستقیم به من نگفتند بیا تست بده، ولی وقتی می گویند بیا تمرین کن، معنایش همین است. * متاسفانه روز بعدش که تماس گرفتم، دیگر هیچکس جواب تلفن مرا نداد. دو ماه بعد باز هم صحبت شد که به استقلال بروم که بازهم جور نشد. * وقتی موضوع چیزهای دیگر است، ناراحت می شوم. دقیقا نمی دانستم موضوع چیست. حاضر بودم بدون پول به استقلال برگردم و در ازای هر بازی که انجام می‌دهم، پول بگیرم ولی گویا همین موضوع باعث بدتر شدن اوضاع شد چون انگار برای بعضی ها پول نداشت! * وقتی برای اولین بار به ایران آمدم، برخورد مردم خیلی خوب بود. به خاطر مردم واقعا از حضور در ایران پشیمان نیستم ولی می دانستم فوتبال ایران کثیف است. من یک چیزهایی در اینباره شنیده بودم. الان دیگر دنبال ایجاد حاشیه نیستم ولی این چند ماه من و خانواده ام اذیت شدیم. * اگر به گذشته برگردم، صد درصد پیشنهاد بازی در ایران را قبول می‌کنم. وقتی به ایران آمدم، در آلمان خارجی شدم و آنطور که باید حمایت نشدم ولی الان پشیمان نیستم. * من تنها دو رگه تیم ملی بودم. من هم درباره افت بازیکنانی که به ایران می آیند، فکر می کنم ولی نمی دانم علتش چیست. * حضور در تیم استیل آذین بزرگترین اشتباهم بود ولی حتی با تصمیم اشتباه، آدم می تواند پیشرفت کند. * سه چهار سال ایران بودم ولی کلا ۴۰، ۵۰ درصد پولم را گرفتم. * اگر ایران امکانات آلمان را داشت، نمی دانم فوتبال ایران کجا بود. انگار اینجا نمی خواهند متوجه شوند. در فوتبال ایران پول خرج می شود ولی راه را اشتباه می روند. باید به بازیکنان جوان برسند. مسئولان باید به ۱۰ سال دیگر فکر کنند نه یک سال دیگر. * بعد از یکسال و نیم و در زمان کارلوس کی‌روش به تیم ملی دعوت شدم. از روز اول که به اردوی تیم ملی رفتم، احساس خوبی نداشتم. آن موقع 31 سال داشتم. وقتی بعد از یکسال و نیم به تیم ملی بر می گردید، انتظار بیشتری از سرمربی دارید. برای همین حرفهایی زدم. * پدرم پرسپولیسی است ولی برای من قبل از آنکه به ایران بیایم، برایم استقلال و پرسپولیس فرقی نداشت. * حمید درخشان سال گذشته غیر مستقیم با من برای حضور در پرسپولیس صحبت کرد ولی من اصلا به این پیشنهاد فکر نکردم. * دو ماه پیش تصمیم خداحافظی گرفتم و دیگر این تصمیم راه برگشتی ندارد. * برای مربیگری به آلمان می روم؛ درست مثل وحید هاشمیان. دوست دارم در فوتبال بمانم و مربیگری کنم. * بهترین گلی که زدم، در لیگ قبرس بود که پنج بازیکن را جا گذاشتم.