فلسطین در آتش اختلافات اسلامی

شرق: مسلمانان آن‌قدر درگیر مسائل داخلی خود شده‌اند که موضوع فلسطین را به فراموشی سپرده‌اند. لیبی در آتش اختلافات داخلی می‌سوزد، مصر بعد از وقایع بهارعربی، دچار خزان زودرس توسط افسران ارتش شد و فقط نام‌ها عوض شد تا حسنی‌مبارک جایش را به السیسی دهد. هم‌اکنون نتیجه اولین انتخابات بعد از روی کارآمدن ژنرال السیسی، رئیس‌جمهور نظامی مصر، با ممنوعیت شرکت اخوان‌المسلمین در انتخابات، از قبل معلوم است. مردم عراق و سوریه دل‌نگران تمامیت ارضی خود هستند. موج پناه‌جویان سوری از مرز کشورهای همسایه فراتر رفته و تا آن‌سوی مرزهای اتحادیه اروپا کشیده شده است. ملک‌سلمان، پادشاه بیمار عربستان و آخرین فرزند عبدالعزیر واپسین ماه‌های حکومت بر عربستان توسط فرزندان عبدالعزیز، را سپری می‌کند و شاید آخرین فرمان‌های اعتدال و میانه‌روی در برخورد با همسایگان به‌ویژه ایران، از ریاض صادر شود. نوه‌های عبدالعزیز - نسل دوم ملک‌های سعودی- از تاریخ عبرت نگرفته از هم‌اکنون بر طبل جنگ می‌کوبند. محمدبن‌نایف، ولیعهد و محمدبن‌سلمان، وزیر دفاع و جانشین ولیعهد، که می‌رود بعد از مرگ پدرش ملک‌سلمان و پادشاهی ولیعهد محمدبن‌نایف، قدرتمندتر از امروز به‌عنوان ولیعهد، شراکت بیشتری در قدرت داشته باشد. مثلث محمدبن‌نایف، محمدبن‌سلمان و عادل الجبیر، ترکیبی از تندروی و ضدیت با ایران را به نمایش خواهند گذاشت.

تحلیلگران مسائل عربستان بر این باورند با مرگ ملک‌سلمان ٨٠ساله و بیمار، موجی از تندروی نسل دوم فرزندان عبدالعزیز منطقه را فراخواهد گرفت، شریان حرکت نفت‌کش‌ها از دریای سرخ و تنگه هرمز تا باب‌المندب تحت‌تأثیر جابه‌جایی قدرت در عربستان قرار خواهد گرفت و عربستان که خواستار تضعیف همسایگان صاحب نفت خود است، با ‌میلیاردها ذخیره ارزی‌ای که حاصل فروش نفت در سال‌های رونق قیمت‌هاست، جنگ قدرت را از زمین و هوا و از بحرین و یمن به داخل تانکرهای نفت‌کش خواهد کشاند. افت قیمت‌ها، عربستان را به استفاده از ذخایر ارزی خود که در بانک‌های غربی نگهداری می‌شود، خواهد کشاند. خواسته غرب هم همین است؛ پول‌های ذخیره‌شده در بانک‌های غربی به نام عربستان، در حساب غربی‌ها جا خوش خواهد کرد.

از چهار کشور تولید‌کننده نفت عربی که از جنگ رمضان ١٩٧٣ به این‌طرف سود سرشاری برده بودند، سه کشور عراق و کویت، لیبی هر آنچه برده بودند، در بازی قدرت غربی‌ها نه اینکه پس دادند، بلکه تمامیت ارضی خود را هم از دست دادند. اما عربستان در این سال‌ها با هوشمندی ملک‌عبدالله توانسته بود حاشیه امنی برای خود و دلارهای نفتی دست‌وپا کند. اما مرگ او سرآغازی بود بر پایان این دوره تاریخ عربستان به همراه دلارهای نفتی‌اش که دستخوش تغییر است. در دوره جدید، بازی تازه‌ای برای خرید سلاح‌های به‌اصطلاح پیشرفته به همراه مستشاران آموزش‌دهنده در مقابل سعودی‌ها گشوده خواهد شد، چراکه حساب دلارهای ذخیره‌شده عربستان باید مانند حساب‌های لیبی، عراق و کویت صفر شود و با پیش‌خرید سلاح‌های جدید تا سالیان‌سال وامدار کشورهای غربی شود. دیرزمانی نخواهد گذشت عربستان ثروتمند به کشوری مستمند تبدیل خواهد شد که باید سال‌ها نفت را به قیمتی که دیگران تعیین می‌کنند، در طبق اخلاص غربی‌ها تقدیم شرکت‌های چندملیتی کند. در این آشفته‌بازار، این نتانیاهوی فرصت‌طلب است که دیگر قادر نیست پس از اجرائی‌شدن قطع‌نامه ٢٢٣١ شورای امنیت و تفاهم و توافق ایران با جامعه جهانی و تعیین‌تکلیف پرونده هسته‌ای ایران، با کارت ایران بازی کند و در مجمع عمومی سازمان‌ملل، نقاشی بمب آماده انفجار ایران را به تصویر بکشد و با ایران‌هراسی، خواسته‌های خود را پیش ببرد. پس به جای آن، به نسل‌کشی فلسطینی‌ها پیش چشم جهانیان مشغول است و از سردرگمی کشورهای عربی و دل‌مشغولی آنها سود می‌برد. در هفته‌های اخیر دوباره در سرزمین‌های اشغالی تنش بالا گرفته است. وزیر امنیت داخلی اسرائیل، «گیلاد اردان»، متوجه عمق فاجعه در سرزمین‌های اشغالی شده است. او خشونت در سرزمین‌های اشغالی را محکوم می‌کند! باور این موضوع دور از ذهن است که وزیر امنیت داخلی رژیم اسرائیل خواستار مذاکرات هدفمند با فلسطینی‌ها باشد. نتانیاهو منفورترین مهره صهیونیستی است که از بدو تشکیل رژیم غاصب اسرائیل، قدرت را در این سرزمین به‌دست گرفته است. نگاهی به نقشه فلسطین اشغالی بیندازیم. بیش از ٩٠ درصد اراضی‌ای که در کنفرانس صلح اسلو به‌عنوان سرزمین فلسطینی‌ها به رسمیت شناخته شد، دیگر از آنِ فلسطینیان نیست.

گسترش شهرک‌سازی، احداث جاده در اراضی فلسطینیان، تخریب خانه و مزارع آنان و مهم‌تر از همه وضع مقررات سخت‌گیرانه حرکت و جابه‌جایی فلسطینیان، عملا مردم فلسطین را در دو اردوگاه تحت امر اسرائیل؛ کرانه‌باختری رود اردن و باریکه غزه محصور کرده است. چند روز قبل سه فلسطینی در اراضی اشغالی به ضرب گلوله به شهادت رسیدند. فاضل قاسمی، جوان ١٨ساله فلسطینی، در نزدیکی جبرون به ضرب گلوله شهرک‌نشینان اسرائیلی به شهادت رسید. کشتن فلسطینیان به دست مردم عادی اسرائیل به بهانه حمله با چاقو، ترفند جدیدی است که تا امروز ٥٧ نفر از فلسطینیان را به شهادت رسانده است. اکثر این ٥٧ نفر را به بهانه حمل چاقو یا حمله با چاقو هدف قرار دادند. بحران فلسطین در سایه ازهم‌پاشیدگی کشورهای عربی می‌رود آتش انتفاضه جدیدی را در سرزمین‌های اشغالی شعله‌ور کند. کشورهای اسلامی به‌ویژه اعراب، ظاهرا رسالت تاریخی خود را در برخورد با اسرائیل حتی در مجامع جهانی از دست داده‌اند. آیا کشتار حدود ٦٠ فلسطینی کافی نیست تا حداقل سازمان همکاری‌های اسلامی جلسه‌ای اضطراری داشته باشد یا از شورای امنیت درخواست شود تشکیل جلسه دهد؟ فلسطینیان فراموش‌شدگانی هستند که در آتش اختلاف‌افکنی برخی کشورهای اسلامی، به مسلخ برده می‌شوند.