بان‌کی‌مون:ایران کلید حل بحران سوریه است

باشگاه خبرنگاران جوان: هفتادمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد آغاز شد. "بان کی مون،" دبیرکل سازمان ملل در آغاز این نشست گفت: اهداف توسعه هزاره، میلیون ها نفر را از فقر نجات داد. وی افزود؛ باید با اتخاذ استراتژی‌های مناسب، به کشورهای درحال توسعه کمک کنیم. دبیرکل سازمان ملل گفت: 60 میلیون نفر در جهان مجبور به ترک خانه‌هایشان شده‌اند. کشورهای همسایه سوریه، از میلیون‌ها پناهجو میزبانی می‌کنند؛ باید با اهمیت دادن به ملت‌ها از بحران‌های کنونی در جهان عبور کنیم. حل دائمی بحران‌ها از افزایش پناهجویان جلوگیری می‌کند. بحران پناهجویان باسخ قاطع ما را می‌طلبد. باید کشورهای اروپایی را به پذیرش هر چه بیشتر پناهجویان تشویق کنیم. بان کی‌مون در ادامه سخنرانی خود اعلام کرد؛ سوری‌ها کشور خود را به خاطر جنگ و افراطی‌گری ترک می‌کنند. این تسلیحات و پول زیاد است که آتش جنگ را در سوریه روشن نگاه می‌دارد. سوری‌ها بهای تروریسم را می‌پردازند. وی در سخنرانی خود با اشاره به جنگ یمن گفت: از طرف‌های یمنی می‌خواهیم تا به گفتگوها بازگردند. از طرف‌های سوری هم همین درخواست را داریم. جهان باید برای مقابله با تروریسم متحد شود. در آغاز امسال طرحی را برای مقابله با افراطی‌گری جهانی ارائه خواهیم کرد.‎حدود 21 میلیون یمنی به کمک‌های بشر دوستانه نیاز دارند. هیچ گونه راه‌حل نظامی در یمن وجود ندارد و باید به عملیات صلح‌آمیز تکیه کنیم. دبیرکل سازمان ملل اشاره کرد؛ باید از توافق صورت گرفته در لیبی حمایت کنیم. درخصوص آزادی رسانه‌ها و سازمان‌های حقوق بشری در جهان، نگرانی وجود دارد.‎ باید به آزادی رسانه‌ها احترام گذاشته شود. باید نقش زنان در جوامع را تقویت کنیم‎. باید جنایتکاران جنگی در سوریه به دادگاه تحویل داده شوند. وی همچنین بر اهمیت توافق هسته‌ای میان ایران و غرب تأکید کرد. بان کی مون تاکید کرد کلید حل بحران سوریه در دستان پنج کشور ایران، روسیه،آمریکا، عربستان و ترکیه است. مجمع عمومی به طور منظم نشست‌های سالیانه خود را از سپتامبر تا دسامبر یا ژانویه تشکیل می‌دهد و در موارد استثنایی به درخواست شورای امنیت و یا به درخواست یک عضو که مورد موافقت اکثریت اعضا باشد دوره‌های نشست‌های فوق‌العاده برگزار می‌کند. تصمیمات و قطعنامه‌های مجمع عمومی عمدتاً جنبهٔ اعلامی یا توصیه‌ای دارند اما بعضاً برخی از این قطعنامه‌های اعلامی با گذشت زمان و تکرار تا حدود زیادی برای کشورهای عضو به طور ضمنی الزام‌آور می‌شوند.