شش لحظه تاریخی در سازمان ملل متحد

ایسنا: سخنرانی حماسی فیدل کاسترو، رهبر سابق کوبا فراموش‌نشدنی است. کاسترو در 26 سپتامبر 1960 در سخنرانی چهار ساعت و 29 دقیقه‌ای خود که بلندترین سخنرانی تاریخ مجمع عمومی سازمان ملل است، سیاست‌های ایالات متحده را به باد انتقاد گرفت.

فیدل کاسترو

1- کاسترو در لباس نظامی سبز رنگ خود گفت که این انقلابی که وی 20 ماه پیش رهبری کرد، وضعیت این کشور را از "مستعمره ایالات متحده" تغییر داد، اما آمریکا همچنان معتقد است که "حق دارد به ارتقا و ترغیب خرابکاری در کشور ما" دست بزند. وی در این سخنرانی درهم و برهم از ارتباط کوبا با شوروی حمایت کرد و شدیدا نسبت به اقدامات "دولت امپریالیستی" آمریکا که ممکن است به کوبا حمله کند، ابراز نگرانی کرد. کاسترو هم‌چنین از "رفتار تحقیرآمیز و خوارکننده" در نیویورک از جمله بیرون شدن از هتلش گلایه کرد.

خروشچف

نیکیتا خروشچف، نخست‌وزیر اتحاد جماهیر شوروی در تاریخ 12 اکتبر 1960 در جریان بحثی در رابطه با استعمارگرایی حق خود دانست که به نماینده فیلیپین که به نبود آزادی در کشورهای شرق اروپا که تحت قیمومیت شوروی بودند اعتراض کرده بود، واکنش نشان دهد. در این لحظه خروشچف با عصبانیت کفش خود را از پا درآورد و چندین بار روی میز کوبید. نوه خروشچف بعدها نوشت که پدربزرگش کفش جدیدی پوشیده بود که برایش تنگ بود و برای همین کفش‌هایش را از پا درآورد! وی و مترجمش گفتند که زمانی که خروشچف ایستاده بود، به حدی محکم بر روی میز کوبید که ساعتش باز شد و افتاد و وقتی می‌خواست کار خود را اصلاح کند، کفشش را دید و شروع به کوبیدن آن کرد.

عرفات

یاسر عرفات، رهبر سازمان آزادی‌بخش فلسطین برای اولین بار در تاریخ 13 نوامبر 1974 در مجمع عمومی سخنرانی کرد و به اولین نماینده از یک سازمان غیر عضو تبدیل شد که در این نهاد بین‌المللی سخنرانی می‌کند. وی از سازمان ملل درخواست کرد که به فلسطینیان اجازه دهد که "حاکمیت ملی مستقل" در اراضی‌ خودشان داشته باشند. وی در سخنانی تاریخی گفت:‌ "امروز می‌توانم یک شاخه زیتون و یک تفنگ مبارز آزادی را در دست بگیرم. اجازه ندهید که شاخه زیتون از دستم رها شود. تکرار می‌کنم: اجازه ندهید شاخه زیتون از دستم رها شود." پس از این سخنرانی به سازمان آزادی‌بخش فلسطین سمت ناظر در سازمان ملل اعطا و حق تعیین سرنوشت آن به رسمیت شناخته شد.

چاوز

هوگو چاوز، رئیس‌جمهوری وقت ونزوئلا، جورج بوش، رئیس‌جمهوری وقت آمریکا را در سخنرانی آتشین خود به تاریخ 20 سپتامبر 2006 "اهریمن" توصیف کرد. وی خطاب به بوش گفت که "طوری رفتار می‌کند که گویی جهان برای اوست." این سخنرانی رهبر چپگرای ونزوئلا یکی از برجسته‌ترین حرکات چاوز برای رهبری ائتلاف کشورهای مخالف آمریکا بود. وی با اشاره به سخنرانی بوش در روزهای گذشته در مجمع عمومی گفت: "دیروز اهریمن به اینجا آمد." چاوز همچنین بوش را "سخنگوی امپریالیسم" توصیف کرد که برای حفظ الگوی کنونی سلطه، استثمار و غارت مردم جهان تلاش می‌کند.

قذافی

معمر قذافی، رهبر وقت لیبی برای اولین بار پس از چهل سال در تاریخ 23 سپتامبر 2009 به پشت تریبون سازمان ملل رفت و یک سخنرانی بی‌ربط ارائه کرد که یک ساعت و 36 دقیقه به طول انجامید. همین امر باعث شد که بیشتر کرسی‌ها سازمان ملل از حضار خالی شود. قذافی در لباسی قهوه‌ای با کلاه مشکی، از سازمان ملل به دلیل عدم پیشگیری از بسیاری از جنگ‌ها انتقاد کرد و پیشنهاد داد تا کسانی که در عراق مرتبط با "کشتار جمعی" شده‌اند محاکمه شوند و از حق طالبان برای ایجاد "امارت اسلامی" دفاع کرد. وی در یک لحظه کپی منشور سازمان ملل را تکان داد و پاره کرد و گفت که وی مرجعیت این سند را به رسمیت نمی‌شناسد. در همان روز، گوردن براون، نخست‌وزیر وقت انگلیس برای سخنرانی به جایگاه آمد و گفت: "من اینجا ایستاده‌ام تا بار دیگر بر منشور سازمان ملل تاکید کنم، نه اینکه آن را پاره کنم!"

نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در 27 سپتامبر 2012 برای سخنرانی به مجمع عمومی سازمان ملل آمد و تصویر کارتونی بزرگی از یک بمب را در دست داشت. این بمب به دو بخش 70 درصد و 90 درصد تقسیم شده بود تا میزان پیشروی برنامه اتمی ایران را (به زعم نخست وزیر صهیونیست‌ها) نشان دهد و یک خط قرمز نیز زیر 90 درصد کشیده بود که تاکید کند که ایرانی‌ها تا اواسط 2013 پیشروی بیشتری خواهند داشت و نباید اجازه دهیم که به آنجا برسند. نتانیاهو مدعی شد که هیچ چیز بیش از ایران "مسلح به سلاح اتمی" برای جهان خطرناک نیست!