30 ویژگی یک استاد دانشگاه

دنیای اقتصاد: محمود سریع‌القلم، استاد دانشگاه شهید بهشتی، در ادامه سلسله مباحث «سی ویژگی»، این بار 30 ویژگی یک استاد دانشگاه را برشمرده است که می‌خوانید: 1- حداقل 80 درصد وقت کاری او، صرف تدریس، تحقیق و حضور در مراکز تحقیقاتی و کنفرانس‌های علمی شود. 2- خود را در معرض دیدگاه‌های گوناگون قرار دهد. 3- تفاوت میان توجیه کردن و استدلال کردن را بداند. 4- تفاوت میان تبلیغ کردن و استدلال کردن را بداند. 5- در جریان مباحث و گفتمان‌های رشته خود در سطح بین‌المللی قرار داشته باشد. 6- حداقل روزی چهار ساعت مطالعه کند. 7- از مرید پروری، پرهیز کند. 8- برای تبلیغ شخص خود، برنامه‌ریزی نکند. 9- مبلغ افراد نباشد، بلکه بسط‌دهنده منطق و استدلال باشد. 10- دانشجو و مخاطب از نقد افکار او، احساس امنیت کامل کند. 11- روش تدریس او باعث فکر کردن بیشتر توسط دانشجویان و مخاطبان شود. 12- اگر از متون او نقد عالمانه‌ای شد، تشکر کند و پاسخ دهد. 13- اگر به نظریه‌ متفاوتی رسید بگوید قبلا اشتباه کردم و خود را اصلاح کند. 14- نظریه پرداز صرف نباشد؛ برای بهبود وضع جامعه راه‌حل ارائه دهد. 15- آنقدر بی‌خوابی و زحمت بکشد تا نسبت به نظریه پردازی خود، اطمینان پیدا کند. 16- ضمن کار علمی، با منِ انضمامی خود مبارزه کند. 17- متانت گفتاری و رفتاری را در هر شرایطی حفظ کند. 18- در بحث و مناظره، عصبانی نشود، بی احترامی نکند، صدای خود را بالا نبرد و از القاب استفاده نکند. 19- استقلال فکری خود را در شرایط متفاوت اجتماعی و سیاسی حفظ کند. 20- دانشجوی قوی را تقدیر و دانشجوی ضعیف را تشویق کند. 21- با هم‌قطاران خود در سطح بین‌المللی در ارتباط باشد. 22- حداقل به یک زبان خارجی مسلط باشد. 23- 90 درصد کار علمی و تحقیقاتی به‌صورت نوشتن و متن باشد. 24- از همکاران خود بدگویی نکند. 25- یک کتاب تاثیرگذار و ماندنی در رشته خود، تولید کند. 26- بنیان‌های فلسفی متون و افکار او با نهایت دقت پرورانده شده باشند. 27- برای روشنگری، بعضا با رسانه‌ها مصاحبه کند. 28- از مراکز قدرت فاصله بگیرد تا بتواند بدون ملاحظه، نتایج فکر و تحقیقات خود را به جامعه علمی و شهروندان عرضه کند. 29- سراغ صاحبان منصب نرود؛ اگر برای جامعه و بسط علم مفید بود، دعوت بعضی از آنها را بپذیرد. 30- کسی که بعضا به دانشگاه سر می‌زند، به معنای دقیق علمی کلمه نمی‌تواند استاد دانشگاه باشد.