دنیای قبل از نوجوانی

سرویس اجتماعی فردا ؛ حجت الاسلام غلامرضا قاسمیان: هر مجموعه خاص و نمونه، ویژگی هایی دارد که با آن ها به دیگران معرفی می شود. خانواده قوی و منسجم، مهم ترین کار خود را در تربیت فرزند انجام می دهد و یک خانواده فعال را می سازد؛ چرا که والدین دانش قبلی دارند که فرزندان آیینه پدر و مادر هستند. پس باید خودشان نیز در این مسیر همراه فرزندان شان حرکت کنند و مسیر را نشان بدهند. این خانواده می داند قبل از رسیدن به مسیر باید راه را شناخت و آسیب شناسی کرد؛ قبل از آن که فرزندان به خطا بیفتند؛ یعنی حدود سن نوجوانی. همان طور که امیر بیان؛ امیرالمومنین (ع) فرموده اند: «وَإِنَّمَا قَلْبُ الْحَدَثِ كَالأرْضِ الْخَالِيَةِ مَا ألْقِيَ فِيهَا مِنْ شَيءٍ قَبِلَتْهُ» قلب نوجوان مانند زمینی خالی است که هر کس زودتر در آن بکارد؛ همان را می پذیرد و می روید. خانواده موفق زمانی که می بیند فرزندش با باطن پاک آمادگی پذیرش هر چیزی را دارد، از این موقعیت نهایت استفاده را می کند تا تجربیاتش را بدون هیچ هزینه ای در اختیار فرزندش قرار دهد تا او راه طی شده را دوباره نرود. به سوالات و شبهات ذهن سیال نوجوان با متانت و آرامش پاسخ می دهند و این را از هر نیاز دیگر فرزند خود واجب تر می دانند. به بیان دیگر قبل از اینکه دیگران بخواهند در سرزمین قبل و ذهن فرزندشان بذر پوچی بکارند، خودشان آن را بارور به ادب و آگاهی و علم دین کرده اند. حالا اگر خانواده ای بگوید که فرزندانمان حق دارند هر چیزی را در جامعه و خانواده ببیند و بعد خودشان انتخاب کنند، باید مسئول اتفاقات بعد از این انتخاب در تاریکی هم باشند. این روش نقطه مقابل دستورهای تربیتی است. چرا که هر لحظه بیم آن می رود کسی قبل از پدر و مادر سعی کند مطالبی با مضمون نامناسب به فرزندان ما ارائه دهد. در اینجا نقش والدین سازنده خواهد بود یا خنثی کننده آثار نامناسب دیگران؟!