کاهش سرعت پروژه «قطار پرسرعت»
معاون پژوهشی دانشگاه علم و صنعت گفت: شرکت راه آهن تمایلی به حمایت ۵۰ درصدی طرح کلان ملی«طراحی و ساخت قطار پرسرعت» ندارد از این رو پیشرفتی در این پروژه نداشته ایم.
مهر: دکتر امیرحسین دوایی در گفتوگو با مهر در خصوص آخرین وضعیت پروژه کلان ملی« طراحی و ساخت قطار پرسرعت» گفت: به دلیل اینکه شرکت راه اهن حاضر به سرمایه گذاری بر روی طرح « قطار پرسرعت» نیست ، اجرایی شدن این طرح با چالش هایی روبرو شده است. وی افزود: اعتباراتی که از سوی شورای عالی علوم تحقیقات و فناوری (عتف) آن هم به میزان کمی به این پروژه، اختصاص یافته در مقایسه با حجم پروژه، اعتبارات ناچیزی است. معاون پژوهشی دانشگاه علم و صنعت با بیان اینکه این اعتبارات برای مطالعات اولیه و نرم افزاری بوده است، عنوان کرد: به همین دلیل است که دستگاه بهره بردار به صورت ملموس طرح را نمی بینند و گمان می کند که ریسک پروژه زیاد است و ترجیح می دهد که از تکنولوژی های موجود استفاده کنند. وی با بیان اینکه دستگاههای بهره بردار همیشه محافظه کار هستند، ادامه داد: اگر این طرح های ملی به گونه ای از سوی دستگاههای دولتی حمایت شوند تا طرح مستقل از بهره بردار پیشرفت کند بهتر است چرا که در این صورت بهره بردار می تواند امیدوار باشد که سرمایه گذاری اش مفید است. در این زمان حمایت دستگاه بهره بردار بیشتر هم خواهد شد. دوایی با تاکید بر اینکه قطار پرسرعت صددرصد مورد نیاز کشور است، افزود: با توجه به شرایط اقلیمی کشور که فواصل طولانی داریم قطار پر سرعت به عنوان یک مزیت به شمار می رود. معاون پژوهشی دانشگاه علم و صنعت با بیان اینکه بیشتر کشورها به دنبال قطار پرسرعت رفته اند، گفت: با توجه به اینکه خطوط اصلی ما در کشور صاف هستند از این رو قطار پر سرعت خیلی مزیت دارد و اینکه قطارهای ما از سطح سرعت فعلی به سرعت بالاتر برسند جز اولویت های ما به شمار می رود. وی تاکید داشت: اکنون اختلاف نظر دانشگاه و راه آهن، برای رسیدن به سرعتهای ۲۰۰ تا ۳۵۰ کیلومتر در ساعت است و اینکه آیا رسیدن به این میزان سرعت، اختلاف هزینه های دارد یا خیر. به گفته دوایی، اگر ما بتوانیم سرعت قطارهای فعلی را به ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت هم برسانیم کافی است و هزینه رسیدن به ۲۰۰ یا ۳۵۰ کیلومتر هم تفاوت چندانی ندارد. وی افزود: اولویت راه آهن رسیدن به سرعت ۲۰۰ کیلومتر در ساعت است و تحلیلهای ما نشان میدهد که با توجه به حجم مسافران، میزان مصرف سوخت و کاهش مصرف انرژی، هزینههای زیادی متقبل نخواهیم شد از این رو اجرای آن در کشور توجیه اقتصادی دارد. معاون پژوهشی دانشگاه علم و صنعت گفت: به دلیل آن که شرکت راهآهن به عنوان دستگاه بهرهبردار، اعتبارات این طرح را قبول نکرده است از این رو پیشرفت مناسبی در این طرح نداشته ایم.