پیام جهانی ظریف

روزنامه خراسان در یادداشت شماره امروز پنج‌شنبه خود به قلم امیر‌حسین یزدان‌پناه نوشت: زمستان 1390 برای ماموریت کاری به لبنان رفته بودم. در جریان یکی از بازدیدها از مناطق جنوبی لبنان،در مارون الرأس، هوا کم کم داشت تاریک می‌شد که به اتفاق گروه چند دقیقه‌ای در یک مسجد توقف کردیم. مسجد شاید چند ده متر با مرزهای فلسطین اشغالی بیشتر فاصله نداشت و درست آن سوی فنس‌های مرز، یک خودروی زرهی اسرائیلی توقف کرده و یک سرباز صهیونیست هم مقابلش ایستاده بود. مقابل مسجد اما شادی‌های چند نوجوان توجه من را به خود جلب کرد. جلو رفتم و از آن‌ها پرسیدم می‌دانید که نزدیکی مرز‌های فلسطین اشغالی که سربازان مسلح اسرائیلی در آن حضور دارند زندگی می‌کنید؟ یکی از آن‌ها که به نظر 13-12 ساله می‌رسیدپاسخ داد: «بله می‌دانم.» پرسیدم: «نمی ترسید؟» پاسخ داد:«نه چرا بترسم... حتی زمان جنگ 33 روزه هم که این جا بمباران می‌شد، نترسیدم.» می‌گفت در مدرسه امام خمینی(ره) درس می‌خواند و مهم تر این که امام راحل را به خوبی می‌شناخت.نامش هادی بود و تصویر کوچکی از امام خمینی(ره) را هم همراهش داشت. وقتی از او پرسیدم نمی‌ترسی که شهید شوی او فقط سه کلمه گفت: «باید شهید شویم.» شاید باورش برای کسی که این مناطق را ندیده سخت باشد اما واقعیت این است که مردم لبنان با این که هر روز 7-6 ساعت برق شان قطع می‌شود، گاز ندارند و آثار جنگ در گوشه و کنار شهرها و روستاهایشان هویداست و پهپادهای جاسوسی و جنگنده‌های اسرائیلی روی سرشان مانور می‌دهند اما ذره‌ای از اعتقادشان به مقاومت و دفاع از انقلاب اسلامی کم نشده است. نشانه تازه آن هم همین شهدایی است که حزب ا... لبنان برای مقابله با تروریست‌های مسلح منطقه از جمله داعش تقدیم انقلاب اسلامی می‌کند. خب! حالا انقلاب ما کجای معادلات جهان و منطقه ایستاده است؟ پاسخ روشن است. ما اکنون قدرت جدیدی در منطقه‌ایم و انقلاب اسلامی مردم ایران دیگر در مرزهای جمهوری اسلامی محدود نشده است. تازه اگر نگوییم ایران دارد به یک قدرت منطقه‌ای در معادلات جهان تبدیل می‌شود که دارد می‌شود و همین قدرت که برآمده از توان دفاعی مقتدر ایران به علاوه گفتمان انقلاب اسلامی است، باعث شده تا ایران بتواند در عرصه‌ای مهم چون مذاکرات هسته‌ای با 6 قدرت جهانی، رو در رو بنشیند و منطقش را به کرسی بنشاند و به فرموده رهبر انقلاب صنعت هسته‌ای خود را به 6 کشور مقتدر تحمیل کند: «دوازده سال کشمکش با جمهورى اسلامى، نتیجه‌[اش] این شد که این شش قدرت، امروز ناچار شدند که گردش چند هزار سانتریفیوژ را در کشور تحمّل کنند؛ ناچار شدند ادامه این صنعت را در کشور تحمّل کنند؛ ناچار شدند ادامه تحقیقات و توسعه این صنعت را تحمّل کنند.»(1) خبرهای رسیده از نشست‌های مذاکرات هسته‌ای حاکی است که غربی‌ها به خصوص آمریکایی‌ها بارها به قدرت و نفوذ ایران در منطقه اذعان کرده‌اند تا این نفوذ و قدرت ایران اسلامی، در کنار مقاومت بی‌نظیر مردم و دیپلماسی هوشمندانه مذاکره کنندگان اکنون یکی از عوامل اصلی برای به ثمر نشاندن حق ایران در صنعت هسته‌ای باشد.بی شک قدرت ایران در مقابله با تروریست‌ها در سوریه، عراق، مرزهای لبنان، فلسطین و یمن یکی از پشتوانه‌های اصلی ما پای میز مذاکره بوده است و از همین رو ست که مذاکرات محمد جواد ظریف با سید حسن نصرا... که نمادی از مقاومت در منطقه است و نیز دیدار او با برخی رهبران گروه‌های فلسطینی و نیز حضور در دمشق، آن هم در روزی که یکی از شدیدترین گلوله باران‌ها را سپری کرد آنقدر مهم است که به تیترهای اصلی شبکه‌های خبری دنیا تبدیل شود. حضور ظریف که حالا دیگر یک دیپلمات ارشد بین‌المللی است و خیلی‌ها در سراسرجهان او را می‌شناسند در مذاکره با رهبران محور مقاومت در منطقه، از سه جنبه مهم است: 1- ظریف پیش از مذاکرات وین در گفت و گویی تاکید کرده بود که « هیچ کشوری فارغ از آرمان‌هایش، هویت و حضور جدی در صحنه بین‌المللی ندارد و حداکثر می‌تواند در موضوعات ریز حضور داشته باشد. چنین کشوری نمی‌تواند در صحنه منطقه‌ای و بین‌المللی نقش داشته باشد.» (2) و اکنون این مذاکرات و این حضور، نشان دهنده مسیری است که باید برویم. یعنی ایران نمی‌خواهد هویت ضد هژمون خود را در مقابله با نظام سلطه و آمریکا تغییر دهد. همان چیزی که ظریف در بخش دیگری از آن گفت و گو تاکید کرده بود: «با از دست دادن هویت یا به عبارتی تبدیل شدن به یک بازیگر کاملا سازگار با سیستم و نظم موجود، به جایی نمی‌رسیم.» (3) 2- حمایت از محور مقاومت در شرایط کنونی که تهدید تروریست‌های تکفیری به کشورهای همسایه ایران رسیده است و گاه تا چند ده کیلومتری ایران پیش آمده اند، در حقیقت سرمایه گذاری در منافع ملی ایران و امنیت کشور است چه این که اگر در بیرون مرزهایت مقابل دشمنان نایستی روزی باید داخل مرزها برای آزادی خاکت تلاش کنی. 3- نفس این دیدار نشان می‌دهد، ایران به خوبی عوامل اقتدار خود را می‌شناسد و می‌داند که بخش مهمی از دستاوردهایش را پای میز مذاکره مدیون همین قدرت منطقه‌ ای است و از همین رو ظریف به گروه‌های مقاومت گفت: «ایران همواره در کنار مقاومت فلسطین و لبنان باقی می‌ماند.» این جمله ادامه همان سیاست اصلی نظام جمهوری اسلامی است که رهبر انقلاب پس از توافق وین در خطبه‌های نماز عید فطر به آن اشاره کردند: «چه این متن [توافق] تصویب بشود و چه نشود، ما از حمایت دوستانمان در منطقه دست نخواهیم کشید: از ملّت مظلوم فلسطین، از ملّت مظلوم یمن، از ملّت و دولت سوریه، از ملّت و دولت عراق، از مردم مظلوم بحرین، از مجاهدان صادق مقاومت در لبنان و فلسطین؛ [این ها] همواره مورد حمایت ما خواهند بود.»(4) مصاحبه با آن نوجوان لبنانی را من ضبط کرده و هر از گاهی به آن رجوع می‌کنم تا به یاد داشته باشم، اگر در مرزهای کشورم، زندگی امنی دارم و صبح‌ها با دلهره انتحاری‌ها و انفجارها و ... خانه را ترک نمی‌کنم، نتیجه اقتداری است که ایران خارج از مرزهای خود دارد. اقتداری که باید روز به روز بیشتر شود؛ ان شاء ا...