به بهانه دلچسب روز خبرنگار
وقتي خدای بزرگ به چيزي قسم ياد ميكند ...
به بهانه ي دلچسب روز خبرنگار،ميخواهم از قلم بگويم ن والقلم و مايسطرون وقتي خداي بزرگ به چيزي قسم ياد ميكند حجت بر بندگانش تمام ميشود...و قلم آنقدر مقدس است كه خود خدا به آن سوگند ياد ميكند قسم به قلم و آنچه مينويسند... دردا كه گاه با همين قلم ميشود بازي هاي خطرناكي كرد كه سهمگين ترينش بازي با آبروي آدم هاست...و درود خدا بر خبرنگاراني كه دامانشان را از ننگِ چنين بازي هايي پاك نگاه ميدارند، دست به قلم هايي كه محال است اسير زر و زور و تزوير بشوند و فراموش كنند سوگند خدا را به قلم مقدسشان...محال است اعتبارشان را فداي حتي رفاقت هايشان كنند...چيزي نميبينند جز حق،نميگويند جز حق،نمينويسند جز حق... روز خبرنگار را با همه ي قلبم،به تمام خبرنگاران عزيزي كه شرافت و تقدّس قلمشان را هرگز به هيچ چيز و هيچكس، نميفروشند و نجيبانه در هواي اخلاق و ايمان و اعتماد و روشنگري نفس ميكشند تبريك ميگويم. همه ي آنها كه حقيقتْ نشانند و عدالتْ باور... چشمِ بيدار اين جهانند و غمِ اين خفته ي چند،خواب را از چشمانشان دور ميكند... آنهايي كه دردآشنا هستند و براي زخم انسان ها،با سلاح قلمشان،مرهم ميشوند همان ها كه سوگند خدا را فراموش نكرده اند: ن و القلم ومايسطرون...