عجایب برخی مدیران سازمان محیط زیست!

محمد درویش مدیر کل آموزش و مشارکت مردمی سازمان محیط زیست است در نشستی که اخیراً برای «بحران آب» تشکیل شده، سخنرانی کرده و گفته است: مقصر وضعیت فعلی محیط زیست چیدمان توسعه در کشور است. او در این نشست که همراه با بررسی فیلمی به نام «مادرم بلوط» در مرکز اجتماعات سندیکای ساختمانی برگزار شده همچنین با اشاره به تخریب گسترده جنگل‌های زاگرس! اظهار کرده است: اغلب مردمی که در ۱۱ استان زاگرسی ما زندگی می کنند به دلیل فقر معیشتی که از آن رنج می برند چاره ای ندارند جر اینکه به شناسه هایی که با نابودیشان زندگی آنها تیره و تار خواهد شد بیاویزند. این شخص همچنین می‌گوید: (از سال ۸۸) تا امروز ۱۸ میلیون بلوط خشک شده است. درویش تصریح کرده است: ما در شرایطی قرار داریم که اندوخته جانوری کشور نسبت به زمانی که اسکندر فیروز کلنگ سازمان حفاظت محیط زیست را در سال ۱۳۵۰ بر زمین زد ۹۰ درصد اندوخته جانوری‌مان را از دست داده‌ایم! او با بیان اینکه سر شاخه اصلی سفیدرود؛ آمازون ایران در اردیبهشت ماه خشک شده است، اظهار می‌کند: بسیاری از تالابهای ما از گاوخونی گرفته تا بختگان، مهارلو خشک شده است و از هامون ها چیزی نمانده است. جازموریان تبدیل به چاله تولید گرد و خاک شده است. آلماگل و اجی‌گل بسیار نگران کننده هستند. عمق متوسط انزلی از ۱۴ متر به متر از نیم متر رسیده که دیگر امکان قایقرانی هم در آن از بین رفته است. این همه نشان دهنده وضعیت بحرانی در آب است. درویش با اشاره به مشکلات مورد اشاره خود، از تشکل‌های مردم‌نهاد نیز انتقاد کرده و گفته است:‌ هیچ کدام بیانیه ای در این خصوص صادر نمی کنند و اطلاعیه ای به مردم نمی دهند که چرا این اتفاق افتاد. *با خوانش صحبت‌های این فرد تقریباً می‌توان متعجب شد که چرا هنوز در ایران چیزی به نام «آب خوردن» وجود دارد و چرا هنوز در ایران اسلامی می‌توان جنگل و دریا و رودخانه دید؟! جدای از اینکه در صحبت‌های فرد اشاره شده؛ تناقض‌های آشکاری وجود دارد (نظیر خشک شدن ۱۸ میلیون درخت بلوط و یا کاهش ۱۳ متری عمق انزلی در تمام نقاط آن!) باید اشاره کرد که نه تنها برای برخی از اظهارات این فرد هیچ سند و مدرک علمی و قابل اثباتی وجود ندارد بلکه خلاف آنها قابل مشاهده است. مثلاً در بحث از دست رفتن ۹۰ درصد اندوخته جانوری در ایران اگرچه قابل اشاره است که هر روزه در جهان به دلیل تغییرات طبیعی، تعدادی از گونه‌های گیاهی و جانوری منقرض می‌شوند، اما خبر از دست رفتن ۹۰ درصد اندوخته جانوری یک کشور چه به معنای کم شدن از تعداد گونه‌های در حال زیست باشد و چه به معنای انقراض برخی گونه‌ها، در هیچ ارگان علمی و رسمی ایرانی یا خارجی تأیید نشده و حتی حرفی هم از آن نیست. درباره کم شدن عمق انزلی، از دست رفتن تالاب‌ها، خشک شدن ۱۸ میلیون درخت بلوط و سایر اظهارات این مدیر سازمان محیط زیست دولت نیز باید اشاره کرد که فرض بر صحّت مدعای او، معضلات زیست محیطی همانند بیماری‌هایی هستند که همواره حادث می‌شوند و باید آنها را درمان کرد. اما اینکه قرار باشد از قِبل سردادن واویلا برای این مشکلات، سیاه‌نمایی عمومی صورت بگیرد، فراخوان اعتراض به تشکل‌های مردم نهاد داده شود، مردمان ۱۱ استان کشور بصورت عمومی «فقیر و مسکین» توصیف شوند و فضای ایران برای نفس‌کشیدن هم حتی مورد سیاه‌نمایی قرار گیرد؛ به هیچ وجه برای امنیت کشور پذیرفته نیست و فرض توطئه از آنها استشمام می‌شود. همچنین و جدای از سخنان غیر قابل اثبات مدیر اشاره شده، متأسفانه عملکرد سازمان محیط زیست در دولت یازدهم و در مقولات زیست‌محیطی قابل لمسی همچون پرونده گرد و غبار و سیاسی‌کاری‌های این سازمان نیز تا آن حد قابل تأمل است که این اظهارات صرفاً فرافکنانه ارزیابی می‌شوند. به سخن دیگر اینکه افکار عمومی از سازمان محیط زیست انتظار عملگری مطلوب در مباحث زیست محیطی مشخصی مثل آلودگی هوا، مبارزه‌ی کارا با معضل گرد و غبار، کمک به پیش‌بینی حوادث غیر مترقبه طبیعی همچون سیل و مبارزه بدون اغماض با شکارهای غیر مجاز را دارند؛ به هیچ وجه انتظار زیادی نیست و ایضاً نباید پاسخ این انتظارات را با فرافکنی و گفتن حرف‌های مِن‌عندی و فرافکنانه داد. و همچنین اینکه مردم بصورت دائم از مقولات غیر قابل اثبات و رخدادهایی مثل جمع‌کردن در بطری نوشابه و کم شدن ۹۰ درصدی حیوانات در ایران خبر بشنوند، در پرونده آلودگی هوا شاهد یک ادعای اثبات نشده‌ی سازمان محیط زیست باشند، در معضل گرد و غبار از سازمان محیط زیست بی‌تفاوتی و حتی بی‌مهری ببینند و در ماجرای سیل و شکارهای غیر مجاز نیز همچنان شاهد سکوت سازمان محیط زیست باشند به هیچ وجه قابل تحمل نیست. و البته به این مسئله باید افزود رفتارهای سیاسی سازمان محیط زیست از قبیل طرح اسلام رحمانی فراشیعه توسط معصومه ابتکار! و یا توهین به وزیر خدوم بهداشت و رژیم خواندن جمهوری اسلامی! توسط یکی از مشاوران سازمان محیط زیست را که در ایام ماضیه رخ داد و حواشی فراوانی را ایجاد کرد. سازمان محیط زیست باید بپذیرد که با این قبیل سخنان و انداختن تقصیر تمام رخدادهای عالم به گردن دولت قبل چیزی درست نمی‌شود. یادآور می‌شود که فرد اشاره شده در سال ۸۸ نیز یادداشت‌هایی را با محتوای محیط زیست اما با کلیدواژه‌هایی همچون «سبز» و یا تیترهایی مثل «طغیان خس و خاشاک امروز، نتیجه بی‌توجهی به هشدار تاریخی دیروز» منتشر کرده است! این فرد در مرداد سال ۹۲ و هنگامی که سمت فعلی را در سازمان محیط زیست نداشته است نیز در قالب یادداشتی پیرامون معصومه ابتکار نوشته است: (ابتکار) تنها زن محبوب در حوزه سیاست ایران است! نامبرده همچنین در اوان آغاز به کار دولت روحانی نیز با انتشار یک نظرسنجی بر روی وبلاگ خود که رویکردی حمایت‌آمیز نسبت به معصومه ابتکار داشت؛ پس از اعلام نتایج نظرسنجی خود در مطلبی کنایه‌آمیز و همراه با علامت تعجب نوشت: «به نظر می‌رسد که از هم‌اکنون باید به معصومه ابتکار برای بازگشت مجددش به ساختمان پردیسان تبریک گفت... البته چنانچه در دقیقه ۹۰ اتفاق خاصی نیافتد و نام فرد دیگری از صندوق‌ها به درنیاید!» گفتنیست، اکبر ترکان، دستیار ویژه رئیس جمهور اخیراً اینطور اظهار کرده بود که در دولت قبل ۸۰۰ هزار نفر استخدام شده‌اند که ملاک استخدام آنها بالا رفتن از تیر چراغ برق برای چسباندن پوستر انتخاباتی بوده است! منبع: جماران