مردی که با انتخاب شدنش تل آویو ناامید شد

انتخابات باشگاه بارسلونا به تاریخ 18 جولای و طبق برنامه ریزی قبلی به صورت منظم و دقیق برگزار شد، نظم فوق العاده و اجرای مراسم بسیار موفق، ارایه خدامت مناسب به هواداران و برگزاری جشنی باشکوه به بهانه این انتخابات مهم و تاریخی، از ویژگی‌های مهم این روز بود. چهار نامزد برای این انتخابات معرفی شده بودند، خوان لاپورتا مرد تل‌آویوی کاتالونیا که این بار به همه هواداران قول داده بود دو کار ناتمام خود را تمام کند، اول تلاش تمام قد برای تاثیرگذاری در روند جدایی طلبی و استقلال کاتالونیا از اسپانیا و دوم افزایش ثروت بارسلونا با مدد دوستانش! بارتومئو ، مدیرعامل قبلی بارسلونا که معاون الساندرو راسل بود و بعد از استعفای وی روی کار آمد و البته که کاملا موفق عمل کرد و هواداران از او کاملا راضی بودند. بندیتو مردی که از قبل شکست خورده بود و آمد تا مطرح شود و شد! و در نهایت فریچا که با تمام نقاط ضعفی که داشت به طرز عجیب و غریبی برای پیروزی در این انتخابات، امیدوار به نظر می‌رسید. به گزارش مشرق، مردان پشت پرده ای هم بودند که این انتخابات را از راه دور رصد کرده و تلاش می کردند حداکثر تاثیرگذاری را داشته باشند، یوهان کرایف یکی از این مردان بود که با همه وجودش برای حمایت از خوان لاپورتا وارد میدان شده بود، آرزوی جدایی کاتالونیا از اسپانیا در سر این مرد هلندی چه می‌کند؟ این سوالی است که جوابش را باید از دوآتشه های کاتالونیایی جویا شد. پائولتا مارتینس زنی 45 ساله که سابقه معاونت فرهنگی شهرداری مادرید را دارد، او چهره پنهان این انتخابات بود و به صورت کاملا شفاف از بارتومئو حمایت کرد و گفته می شود که حتی قول بودجه هم به او داده است. بارسلونا در اوج قدم می زند و اوضاع بحرانی و بدی ندارد که کسی نگران آینده اش باشد، این تیم سه گانه را جیب زده و تنها نگرانی قابل تصور این است که نکند این شکوه و عظمت در فصل آینده به کمال، تکرار نشود.

انتخابات برگزار شد و در حالی که خوان لاپورتا در روز پایانی تبلیغات رسمی خود به صورت علنی دست به توهین و افترا نسبت به دولت اسپانیا زد و توقع داشت تا همراهی مردم کاتالونیا را در پشت سر خود ببیند، این بارتومئو بود که با پیروزی خود به لاپورتا و همپیمانانش در تل‌آویو، زوریخ، نیویورک و لندن فهماند که نسل تازه کاتالونیا مرز نمی‌شناسد و خود را اسپانیایی می‌داند. آن هم یک شهروند اروپایی که تلاش برای جدایی کاتالونیا از اسپانیا را بیهوده تر از تلاش برای گذراندن یک واحد درسی اختیاری دانشگاهی می‌داند! بسیاری از روزنامه های صبح مادرید، پیروزی بارتومئو برابر لاپورتا را به پیروزی اسپانیا بر اسپانیای منهای کاتالونیا تشبیه کردند.

این هواداران بارسلونا در سراسر جهان بودند که به کرایف نارنجی رنگ و لاپورتای مافیایی یک پیغام مهم و تاریخی دادند، پیغام آنها در اسپانیایی بودن بارسلونا و اراده هواداران برای لذت بردن از فوتبال خلاصه می‌شد. چیزی که لاپورتا آن را به یک کابوس فرهنگی در کاتالونیا تشبیه کرده است. این انتخابات در رسانه های داخل ایران فرایندی بسیار مردمی و باشکوه توصیف شد، در متن برخی خبرها حتی به عجیب بودن انتخاب یک مدیرعامل باشگاه ورزشی در این سطح از دموکراسی و مردم سالاری اشاره شد اما آیا این انتخابات کاملا مردمی بود؟ البته که در ساده ترین حالت مقایسه ای مشخص است که بین فرایند باشگاه‌داری در ایران و اسپانیا تفاوت از زمین تا آسمان است، اما اگر این فضای مقایسه ای را کنار بگذاریم، با دیدی بین المللی باید متوجه باشیم که هواداران بارسلونا چهره های تایید شده از سوی مقامات ورزشی اسپانیا را تایید کردند.

یک مدیرعامل باشگاه ورزشی در فوتبال اسپانیا باید حداقل 4 ویژگی مهم را دارا باشد؛ تسلط بر یک زبان زنده دنیا جدا از اسپانیایی، داشتن ثروتی معادل ضرر مالی یک ساله پیش بینی شده از سوی واحد حسابداری باشگاه، مدرک مدیریت یا مدیریت ورزشی و سابقه کاری مرتبط با آن حداقل 5 سال، قبولی در امتحان روابط عمومی و اطلاعات عمومی فدراسیون فوتبال اسپانیا که هر دو سال یک بار با برگزاری مجدد به صورت به روز شده، تمدید می شود.

در این میان و به استناد گزارش جنجالی اسپورت کاتالونیا به تاریخ 6 مارس 2015 حداقل 15 نامزد دیگر نیز برای حضور در مبارزات انتخاباتی بارسلونا شرکت کردند، یکی از آنها ماریو فونتان مدیرعامل یکی از بزرگترین نمایندگی های آئودی و سیات اسپانیا بود که فردای روز ثبت نام با ضرر نجومی خود در بازار بورس مادرید مواجه شد و در مصاحبه ای کنایه آمیز گفت: تهدید دشمنان را جدی نگرفتم و این بلا به سرم آمد! در هر حال هر هوادار رسمی بارسلونا که کارت رسمی هواداری داشته و حداقل 10 سال آن را تمدید کرده، حق رای دارد، هواداری هم که کمتر از 10 سال کارت رسمی هواداری خود را حفظ کرده، می تواند رای بدهد و هر 50 رای از این دست، به یک نامزد خاص معادل یک رای شمرده می‌شود. رای بازیکنان رسمی بارسلونا در تیمهای جوانان، دوم و سوم و تیم اصلی در رشته های فوتبال، هندبال، هاکی، شنا، بسکتبال و والیبال نیز معادل هر نفر، 5 رای شمرده خواهد شد. رای کارشناسان معتمد باشگاه بارسلونا که معمولا گمنام هستند و حق مصاحبه ندارند نیز معادل 10 رای است.

اما حق رای هیات امنا، اعضای ثابت بنیاد خیریه باشگاه بارسلونا و مدیران ارشد حامیان مالی بارسلونا برای هر نفر معادل 20 رای شمرده می شود و این موضوع در اساسنامه باشگاه بارسلونا به عنوان متمم قانون انتخابات مدیرعامل ذکر شده است. در چنین شرایطی می‌شود انتخابات بارسلونا را مردمی توصیف کرد اما مردمی بودن آن را نیز باید با ویژگی های مذکور، توجیه کنیم. در یکی از اتفاقات قابل پیش بینی پس از روشن شدن پیروزی بارتومئو در این انتخابات، لاپورتا بار دیگر سر و صدا کرد و انتخابات را ناعادلانه دانست. خوان لاپورتا مدعی شده که در جریان تبلیغات برای انتخابات از سوی بارتومئو تخلف صورت گرفته و هیات بازرسی انتخابات باشگاه بارسلونا در این خصوص کم کاری کرده و تبعیض قایل شده است. لاپورتا مدعی است که خرید آردا توران به نام بارتومئو تمام شده و هواداران تحت تاثیر این اخبار قرار گرفته اند و بارتومئو حق نداشته در سخنرانی های خود از این خرید حرفی بزند. از طرفی لاپورتا مدعی است که در مراسم انتخابات و در حواشی سالن مخصوص رای گیری پوسترهای بارتومئو نصب شده که بر خلاف مقرار بوده است. بعید است چنین اعتراضی مورد توجه هیات بازرسان باشگاه بارسلونا قرار بگیرد.

همان طور که انتظار می رفت خوان لاپورتا جدی ترین رقیب بارتومئو بود که البته تنها 36.6 درصد آرا ‏را به خود اختصاص داد. بندیتو و فریکسا، دو کاندیدای دیگر هم به ترتیب 7.8 و 4.8 درصد آرا را به ‏خود اختصاص دادند تا بارتومئو با کسب اکثریت آرا مدیرعامل بارسا شود.