فشارخونی ها از ماست غافل نشوند

سیمرغ: بر اساس مطالعات انجمن قلب امریکا، کسانی که به مدت طولانی ماست مصرف کرده اند، فشار سیستولیک پایین تری دارند و خطر افزایش فشارخون در آنها پایین تر است. فشارخون سیستولیک مقیاس سنجش فشار خون وارده به دیواره شریان ها در زمان انقباض قلب است. در هنگام خواندن فشارخون، فشار سیستولیک عدد اول (عدد بزرگ تر) و فشار دیاستولیک عدد دوم (عدد کوچک تر) است. عدم درمان فشارخون بالا موجب آسیب به شریان ها می شود. شکاف و صدمه در دیواره شریان ها مانند یک شبکه موجب گیر انداختن اجزای موجود در جریان خون از جمله کلسترول و پلاک می شود و در نهایت منجر به انسداد شریان ها می گردد. این تحقیق به مدت 15 سال و بر روی بیش از 2000 داوطلب انجام شد، که در ابتدای مطالعه به فشارخون بالا مبتلا نبودند. در طول دوره تحقیق میزان مصرف ماست در داوطلبان به طور منظم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در 31 درصد از داوطلبان فشارخون افزایش نیافت و در بقیه داوطلبان فشار سیستولیک در مقایسه با افرادی که ماست نمی خوردند، کمتر افزایش داشت. محققان این طور نتیجه گرفتند که مصرف ماست کم چرب موجب کاهش فشارخون می شود، در حقیقت پیروی از یک رژیم غذایی سالم به همراه فعالیت فیزیکی منظم، از ابتلا به بیماری های مزمن از جمله فشارخون بالا پیشگیری می کند. بررسی منظم فشارخون برای اغلب افراد به ویژه سالمندان ضروریست زیرا در بیشتر مواقع این اختلال علایمی به همراه ندارد. ماست فواید بسیار زیادی برای بدن دارد از جمله این که مصرف مداوم آن موجب کنترل وزن و کاهش شاخص توده بدن (BMI) می شود. ماست یکی از بهترین منابع کلسیم است و از پوکی استخوان پیشگیری می کند. پروتئین موجود در ماست موجب احساس سیری به مدت طولانی می شود و همچنین محتوای آب این ماده غذایی در تامین مایعات بدن نقش دارد. فشارخون بالا یا پرفشاری خون (Hypertention) که گاهی به آن پرفشاری شریانی گفته می‌شود، یک بیماری مزمن است که در آن فشار خون در شریان‌ها بالا می‌رود. به دنبال این افزایش فشار، قلب باید برای حفظ گردش خون در رگ‌های خونی شدیدتر از حالت طبیعی فعالیت کند. فشار خون شامل دو مقیاس سیستولی و دیاستولی است که وابسته به انقباض (سیستول) یا شل شدن (دیاستول) ماهیچه قلب بین ضربان‌ها می‌باشند. در حالت استراحت، فشار خون طبیعی سیستولی (یا حداکثر فشارخون) بین 100 تا 140 میلی‌متر جیوه و فشار خون طبیعی دیاستولی (یا حداقل فشارخون) بین 60 تا 90 میلی‌متر جیوه است. در صورتی که فشار خون بطور مزمن برابر یا بیش از 140 بر روی 90 میلی‌متر جیوه باشد، فرد از فشار خون بالا رنج می‌برد. پرفشاری خون در یکی از دو گروه پرفشاری اولیه یا پرفشاری ثانویه قرار می‌گیرد. حدود 90 تا 95 درصد از موارد از نوع پرفشاری اولیه هستند و این بدان معناست که هیچ دلیل پزشکی مشخصی برای آن وجود ندارد. 5 تا 10 درصد دیگر از نوع پرفشاری ثانویه هستند که شرایط تاثیر گذار بر کلیه‌ها، شریان‌ها، قلب یا دستگاه غدد درون ریز باعث ایجاد آن می‌شوند. پرفشاری خون عامل خطر عمده در سکته مغزی، سکته قلبی، نارسایی قلب و بیماری‌های مزمن کلیه است. حتی افزایش خفیف فشار خون شریانی نیز با کاهش امید به زندگی مرتبط است. تغییر رژیم غذایی و روش زندگی می‌تواند در کنترل فشارخون موثر بوده و خطر عوارض ناشی از آن را بر سلامتی کاهش دهد. با این حال، درمان دارویی غالباً برای افرادی که تغییر روش زندگی در آنها بی تاثیر بوده و یا کافی نبوده است، ضروری می‌باشد.