اجاره نشینی و هزار دردسر/ راه حل رهایی از اجاره نشینی چیست؟!

چشمت را که بر هم می زنی می بینی زمان مثل برق گذشته و مهلت قرارداد اجاره خانه ات تمام شده است. انگار همین دیروز بود که لوازم خانه را جمع و اسباب کشی کرده بودی. هنوز یک ماه به پایان قرارداد نرسیده باید یکی از این دو راه را انتخاب کنی: اول اینکه مبلغ ودیعه و اجاره خانه ای که از سوی صاحبخانه اضافه شده است را بپذیری و پرداختش کنی، دوم اینکه توان پرداخت مبلغ تعیین شده را نداشته باشی و به ناچار دنبال خانه ای با قیمت پایین تر بگردی. اجاره نشینی و هزار دردسر اجاره نشینی سخت است، آنقدر سخت که زمان سر رسید انقضای قرارداد غم بر دل تمام اعضای خانواده می نشیند. از تهیه مبلغ اضافه شده توسط صاحبخانه گرفته تا خساراتی که طی اسباب کشی کردن به ما تحمیل می شود. در این میان بیشتر مستاجران تمایل به تمدید قرارداد دارند و برای اینکه وسایل منزلشان در اسباب کشی خسارت نبیند ناچار به پذیرفتن مبلغ قرارداد از سوی صاحب خانه شان دارند. علی، 25 ساله که به تازگی ازدواج کرده و ساکن خیابان پیروزی است به خبرنگار فردا می گوید: 11 ماه است که ازدواج کرده ام و در این خانه ساکن هستم، اما متاسفانه صاحبخانه با من تماس گرفته و گفته که باید 5 میلیون تومان پول رهن و 300 تومان اجاره منزل را برای تمدید قرار داد پرداخت کنم. علی که چهره اش ناراحت به نظر می رسد، ادامه می دهد: ما تازه ازدواج کرده ایم و تا امروز برای گذراندن زندگی مان سخت کار کرده ایم تا از پس هزینه های آن بر بیاییم، حالا چطور می توانم 5 میلیون تومان دیگر بپردازم؟ این جوان 25 ساله بیان می کند: حقوق من تا پایان سال 94 تغییری نخواهد کرد و توان پرداخت 300 تومان اجاره را ندارم. با صاحبخانه صحبت کرده ام، متاسفانه فقط 50 تومان از پول اجاره را کم کرده است و به 250 تومان راضی شده است. صاحبخانه ها چی می گویند؟ در این میان صاحبخانه هایی هستند که می گویند زندگی خود را از طریق اجاره ای که ماه به ماه از مستاجرشان می گیرند، می گذرانند و به دلیل گرانی ها و تورم های به وجود آمده ناچارند اجاره خانه را بالا ببرند تا از پس مخارج زندگی بر بیایند. محمود 56 ساله، ساکن خیابان قصرالدشت است و خانه ای دو طبقه در آنجا دارد. او می گوید: من و همسرم در طبقه اول زندگی می کنیم و طبقه بالا را به یک زوج جوان اجاره داده ایم. من بازنشسته هستم و حقوق بسیار کمی می گیرم و تنها سرمایه من همین خانه است. او ادامه می دهد: یک دختر دم بخت دارم و برای تامین مخارج دانشگاهی او و سایر مخارج زندگی مان ناچار هستم از مستاجرمان اجاره بالا بگیرم. محمود ادامه می دهد: پول رهن دردی از من درمان نمی کند و 10 میلیون تومانی را هم که به عنوان ودیعه گرفته ام بخاطر این است که اگر مستاجرم اجاره را پرداخت نکرد از آن استفاده کنم. راه کار چیست؟ تثبیت اجاره‌بها با تشدید نظارت و دستور دادن به مشاور املاک و موجران امکان‌پذیر نیست و این قبیل اقدامات طبق تجربه قبلی شکست خواهد خورد. بیت ‌الله ستاریان، کارشناس اقتصاد مسکن با بیان این مطلب گفته: با توجه به تثبیت نسبی اجاره‌بها در سال گذشته، امسال موجرانی که با تورم روبه‌رو هستند و از راه اجاره گذران زندگی می‌کنند، خواستار افزایش اجاره خواهند بود. از طرف دیگر منافع مشاوران املاک در این است که اجاره‌بها افزایش پیدا کند و کمیسیون بیشتری دریافت کنند. این عوامل محرک افزایش اجاره‌بها هستند و نظارت بر بازار اجاره هم امکان‌پذیر نیست. در نظر داشته باشید تنها عاملی که می‌تواند بازار اجاره را به تعادل برساند این است که تعداد متقاضی اجاره با عرضه واحدهای مسکونی به سطحی از تعادل برسد. این کارشناس اقتصاد مسکن افزوده: مسکن مهر با وجود ایرادهای فراوانی که داشت تعداد قابل توجهی از مستاجران را خانه‌دار کرد و بازار اجاره را تحت تاثیر قرار داد. اجاره با دستور کم نمی‌شود. راهکار تثبیت اجاره‌بها نهایتا فقط افزایش تولید و عرضه مسکن است. مشکلات ناشی از سیاست های غلط دولت در بخش مسکن ۳۳ درصد از مردم ایران، توان تامین حداقل‌های اولیه برای محل سکونت خود را ندارند. این خبری است که مدیر علمی طرح جامع مسکن در روزهای گذشته اعلام کرد. به گفته فردین یزدانی، بیش از هفت میلیون خانوار در ایران مسکن شخصی ندارند و این تعداد خانوار نمی‌توانند حداقل‌های لازم در حوزه مسکن را برای خود فراهم کنند. این خبر در حالی در روزهای گذشته از سوی مدیر علمی طرح جامع مسکن منتشر شد که تحلیلگران بازار مسکن معتقدند که افزایش قیمت‌ها، نرخ‌های بالای سود بانکی و نبود ثبات در سیاست‌های دولت در بخش مسکن، باعث به وجود آمدن چنین مسایلی شده است. آلبرت بغزیان، استاد دانشگاه تهران با بیان این ‌که در حال حاضر کشور ما از ثبات برخوردار نیست، می گوید: «در این میان، نرخ خانه نیز روندی افزایشی دارد، با نرخ‌های بالای سود بانکی مواجه هستیم و از سوی دیگر، منابع بانکی فقط ۱۰، ۱۵ درصد نرخ مسکن را می‌پوشاند، سیاست‌های باثباتی در زمینه مسکن دیده نمی‌شود و فقط به سمت انبوه‌سازی، مسکن‌مهر و مسکن اجتماعی رفته‌ایم، بنابراین اصلا نباید تعجب کنیم که ۳۳ درصد از مردم جامعه زیر خط فقر مسکن قرار دارند. بغزیان با ذکر این نکته که در کشور ما پرش قیمت مسکن بالاست، عنوان می‌کند: این موضوع باعث شده که کسانی که به دنبال خرید مسکن هستند، بعد از یک مدت متوجه شوند که از توانایی لازم به علت رشد قیمت‌ها برخوردار نیستند.