ماموریتی برای آقای اشتون

فردا نیوز: «ماموریتی برای آقای اشتون»عنوان یادداشت روز روزنامه سیاست روز به قلم علی تتماج است که در آن می خوانید؛ اشتون کارتر وزیر دفاع آمریکا در سفری دوره ای راهی شرق آسیا شده است. وی در این سفر از هند، سنگاپور و ویتنام دیدار خواهد داشت. در باب اهداف و دلایل این سفر دیدگاه های متعددی مطرح است که بخش اصلی آن شامل دو حوزه توسعه نفوذ آمریکا در شرق آسیا و مهار نظامی چین است. بر اساس راهبرد سال ۲۰۲۵ آمریکا، هر چند که غرب آسیا و آفریقا از حوزه های اصلی رفتاری آمریکا برای تامین انرژی می باشند اما حوزه رقابتی شرق برای آمریکا دارای اهمیت بیشتری است. بسیاری از ناظران سیاسی بر این عقیده اند که آمریکا با بهره گیری از مولفه های حاشیه ای نظیر گروه های تروریستی غرب آسیا و آفریقا را مشغول و درگیر ساخته تا ضمن استمرار روند انتقال انرژی به آمریکا از ایجاد قدرت ضد آمریکایی در این مناطق جلوگیری نماید. اما حوزه شرق با محوریت چین برای آمریکا تهدیدی مهم قلمداد می شود چراکه حوزه انحصاری آمریکا یعنی اقتصاد را هدف قرار داده است. آمریکا اجبارا باید به شرق گرایش یابد تا از ایجاد قدرت های نوظهور جلوگیری نماید. بر اساس راهبرد آمریکا، حضور نظامی در شرق از اولویت های آمریکا است که می تواند تضمین کننده اهداف آمریکا در این منطقه باشد. با توجه به این شرایط سفر سران نظامی و سیاسی آمریکا به منطقه براساس همین راهبرد تعریف می گردد در حالی که بهانه اصلی آن را مقابله با چین تشکیل می دهد. سفر اشتون کارتر به سنگاپور، هند و ویتنام دقیقا برگرفته از همین سیاست ها است. جالب توجه آنکه آمریکا تلاش دارد تا خود را ناجی این کشورها در برابر چین معرفی نماید که سخنان اشتون کارتر در باب دریای چین و مخالفت با انصار پکن بر این منطقه نمودی از این رفتار می باشد. هر چند که مقابله با قدرت روز افزون چین از اهداف آمریکا می باشد اما یک نکته بسیار مهم مطرح است و آن بازی آمریکا با کشورهای منطقه به بهانه مقابله با چین است. حقیقت امر آن است که شرق آسیا با اتحادیه آسه آن و ظرفیت هایی که کشورهای منطقه دارند می توانند نقشی مهم در اقتصاد جهان ایفا نمایند که تهدیدی بزرگ برای آمریکا می باشد. واشنگتن با سوق دادن منطقه به نظامی گری از یک سو به دنبال ایجاد پایگاه های خود در این کشورها است که اشغال رسمی آنان است و از سوی دیگر منابع اقتصادی آنها را به سمت خریدهای تسلیحاتی سوق می دهد که نتیجه آن خروج آنها از اقتصاد جهانی است. به عبارتی سفر اشتون کارتر به سنگاپور، هند و ویتنام نه برای کمک به این کشورها برای مقابله با چین بلکه برای تحریک این کشورها و کل منطقه به نظامی گری است که در کنار درآمد اقتصادی برای آمریکا، سلطه این کشور بر شرق را پیگیری می کند که از محورهای آن سلطه بر همین کشورهایی است که تصور هم پیمانی آمریکا با آنان علیه چین را در سر دارند.